هرچی تو دلته بریز بیرون 5
-
Nilay یه توئیتی من باب همین خوندم نوشته بود
تراپیستم میگفت:" منم قبلا مشکل تورو، در گذشته فکر میکردم میتونم به همه کمک کنم و نجاتشون بدم تا زمانی که فهمیدم اونا دارن خودمم غرق میکنن"
این جمله تکونم داد..Sachli این شرایط رو تجربه کردم و درکش میکنم
یه دوستی داشتم که ظاهرا غمگین بود و من میخواستم بهش کمک کنم اما جز اینکه بهم ضربه زد هیچی برام نداشت آخرش هم فهمیدم اون اصلا غمگین نبوده و فقط از ماسک غمگین بودن استفاده میکرده و تو اون دوران حال من هم مثل اون شده بود.... -
Sachli این شرایط رو تجربه کردم و درکش میکنم
یه دوستی داشتم که ظاهرا غمگین بود و من میخواستم بهش کمک کنم اما جز اینکه بهم ضربه زد هیچی برام نداشت آخرش هم فهمیدم اون اصلا غمگین نبوده و فقط از ماسک غمگین بودن استفاده میکرده و تو اون دوران حال من هم مثل اون شده بود....Nilay آره میفهمم چی میگی
باید یاد بگیریم که کمتر به آدما اهمیت بدیم
یعنی نه که دست از کمک کردن و پیش آدما بودن برداریم فقط کافیه یادبگیریم چجوری اهمیت بدیم ولی زندگی خودمون درگیر نشه
اهمیت بدیم ولی بدونیم کی باید رها کنیم و کی باید بجنگیم
انگار تمام حال خوبمون تو اینه که مرز تعادل حال خودمون و آدمارو بفهمیم -
ما رو زمینی زندگی میکنیم، که خودش روی هواست! اینقدر با قطعیت نظر ندید و قضاوت نکنید آدمها و اطرافیانتون رو.
یه «ممکنه» یا یه «شاید» پشت بیشتر نظرات و ایدههامون بذاریم تا این ذهنِ خزعبلبافِ ما! عادت کنه به منعطف شدن و پذیرش اینکه نظریهی ما، تنها نظریهی درستِ موجود تو این عالم امکان نیست! -
اونقدری که برای رسیدن به هدف و موفقیت ذوق داریم، واسه مسیر رسیدن بهش نداریم. اما اصلکار مسیره. مسیر بهت یاد میده. مسیر برای رشد کردن توئه. بیشتر از رسیدن به هدف، باید به این توجه کنی که الان تو مسیر رسیدن به اون هدفی. و این خودش نوعی موفقیت محسوب میشه.