هرچی تودلته بریز بیرون۶

[Mahbube]

بی تو، مهتاب‌شبی، باز از آن کوچه گذشتم،
همه تن چشم شدم، خیره به دنبال تو گشتم،
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم،
شدم آن عاشق دیوانه که بودم.

در نهانخانه جانم، گل یاد تو، درخشید
باغ صد خاطره خندید،
عطر صد خاطره پیچید:

یادم آمد که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم
پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم
ساعتی بر لب آن جوی نشستیم.

تو، همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت.
من همه، محو تماشای نگاهت.

فریدون مشیری

[nikita]

-درداگرسینه شکافدنفسی بانگ مزن....
-دردخودرا به دل چاه مگو
-استخوان تو اگر آب کندآتش غم...
-آب شو آه مگوو....

[ahmad.mola]

به کسانی که پشت سر شما حرف میزنند ، بی اعتنا باشید
آنها به همانجا تعلق دارند
یعنی دقیقا پشت سر شما

[ahmad.mola]

فریب مشابهت روز و شبها را نخوریم
امروز، دیروز نیست
و فردا امروز نمیشود ...

[ahmad.mola]

هیچ وقت رازت رو به کسی نگو؛
وقتی خودت نمیتونی حفظش کنی،
چطور انتظار داری کس دیگه ای برات راز نگه داره؟

[ahmad.mola]

عجیب است که پس از گذشت یک دقیقه به پزشکی اعتماد می کنیم؛
بعد از گذشت چند ساعت به کلاهبرداری !
بعد از چند روز به دوستی
بعد از چند ماه به همکاری
بعد از چند سال به همسایه ای ...
اما بعد از یک عمر به خدا اعتماد نمی کنیم !
دیگر وقت آن رسیده که اعتمادی فراتر آنچه می بایست را به او ببخشیم.
او که یگانه است و شایسته ...

[Dr.Saraaa]

من خواب دیده ام که کسی می آید
من خواب یک ستاره ی قرمز دیده ام
و پلک چشمم هی می پرد
و کفشهایم هی جفت میشوند
کور شوم
اگر دروغ بگویم
من خواب آن ستاره یِ قرمز را ، وقتی که خواب نبودم دیده ام
کسی می آید
کسی می آید
کسی دیگر
کسی بهتر
کسی که مثل هیچ کس نیست مثل پدرنیست
مثل اِنسی نیست
مثل یحیی نیست
مثل مادر نیست
و
%(#f04fd5)["مثل آن کسی ست که باید باشد"]

#فروغ فرخزاد

[ms96 sad96]

گفتی چه خبر؟ از تو چه پنهان خبری نیست

در زندگی ام، غیر زمستان خبری نیست

در زندگی ام، بعد تو و خاطره هایت

غیر از غم و اندوه فراوان خبری نیست

انگار نه انگار دل شهر گرفته ست

از بارش بی وقفه ی باران خبری نیست

ای کاش کسی بود که می گفت به یوسف

در مصر به جز حسرت کنعان خبری نیست

[ms96 sad96]

اگر دریای دل آبی ست تویی فانوس زیبایش
اگر آیینه یک دنیاست تویی معنای دنیایش

---

تو یعنی یک شقایق را به یک پروانه بخشیدن
تویعنی از سحر تا شب به زیبایی درخشیدن

---

تویعنی یک کبوتر را زتنهایی رها کردن
خدای آسمان ها را به آرامی صدا کردن

---

تویعنی چتری از احساس برای قلب بارانی
تویعنی در زمستان ها به فکر پونه افتادن

---

اگر یک آسمان دل را به قصد عشق بردارم
میان عشق وزیبایی ترا من دوست میدارم

[banoo]

ممنونم از حضورتون توی شعردانه اما بهتره چندتا نکته ی کوچیک رو بازگو کنم
#شعر قرار بدین (از ادمینا خواهش میکنم پستای غیرمرتبط رو حذف کنن)
اسم شاعر رو هم ذکر کنین اگه ناشناس هم هست بنویسین ناشناس
سعی کنین شعرهایی که ارزش ادبی بیشتری دارن رو تو اولویت قرار بدین
فکر کنم اینطوری تاپیک قشنگ تری داشته باشیم.

با احترام

@ادمین
@دانش-آموزان-آلاء
@همیار

[ms96 sad96]

بر ما گذشت نیک و بد اما تو روزگار
فکری به حال خویش کن این روزگار نیست!
عماد خراسانی

[ms96 sad96]

جوونی هم بهاری بود و بگذشت
به ما یک اعتباری بود و بگذشت
میون ما و تو یک الفتی بود
که آن هم نوبهاری بود و بگذشت
باباطاهر

[HamedNsr]

پشت سكوتت سنگر گرفتيو
توي نگات انبار باروته
هيچ وقت نفهميدي كه سربازت
به جرم عشق تو،تو تابوته

#آيدين_عاشوري

[HamedNsr]

تن تو بوي غريبه ها رو ميده
من نميتونم در آغوشت بگيرم
وقتي ميدونم كه از من بي نيازي
ميخوام آروم توي تنهاييم بميرم

#آيدين_عاشوري

[Dr.Saraaa]

[ خود شناسی
قدم ِ اول ِ
عاشق شدن است
وای بر یوسف
اگر ناز ِ زلیخا
بکشد ]
#فاضل نظری

[Mahbube]

تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد

حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد

نیست دیگر به خرابات،خرابی چون من

باز خواهی که مرا سیل دمادم ببرد

حال آن خسته چه باشد که طبیبش بزند

زخم و بر زخم،نمک پاشد و مرهم ببرد

آن که بر دامن احسان تو اش دسترسی ست

به دهان،خاکش اگر نام ز حاتم ببرد

زنگ چل ساله آیینه ما گر چه بسی ست

آتشی همدم ما کن که به یک دم ببرد

رنج عمری،همه هیچ است اگر وقت سفر

رخ نماید که مرا با دل خرّم ببرد

عماد خراسانی

[ARTHUR]

هوای روی تو دارم ، نمی گذارندم
مگر به کوی تو این ابرها ببارندم
#هوشنگ_ابتهاج

[Dr.Saraaa]

حیات جاودان
بی دوستان
مرگی ست پا بر جا !
#صائب تبریزی
+شاعر میگه منظورم دوست ِ واقعیه نه ...

[sara.mg]

سیل دریا دیده هرگز برنمی گردد به جوی
نیست ممکن هر که مجنون شد دگر عاقل شود
صائب تبریزی

[sara.mg]

شراب شوق می نوشم به گرد يار می گردم
سخن مستانه می گويم ولی هوشيار می گردم
گهی خندم گهی گريم گهی افتم گهی خيزم
مسيحا در دلم پيدا و من بيمار می گردم
مولانا