هرچی تودلته بریز بیرون۶

[_Mitra_]

عشق رازی است که تنها به خدا باید گفت
چه سخن ها که خدا با منِ تـنـهـا دارد !

فاضل نظری

[jahad_121]

برای من مگری و مگو دریغ ! دریغ!
به دام دیو درافتی، دریغ آن باشد

[MSina]

اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من
دل من داند و من دانم و دل داند و من
خاک من گل شود و گل شکفد از گل من
تا ابد مهر تو بیرون نرود از دل من
.

[Ansel]

بی خانمان که هیچ ندارد به جز خدای
او را گدا مگو،که سلطان گدای اوست...

سعدی

[Hamid.s]

Ferhat dağlar deldi Mecnun çöl aştı
sevginin gücüne herkes inansın
Kerem Aslı için azmı dolaştı
Bülbüller çok yandı güllerde yansın
Mademki hislerim sende anlamsız
artık bu şehirde durmam imkansız
kaybetmeden kıymet blmezmiş insan
şimdi bensizliğe sen yan imansız

ben demiştim;
yakarım bu şehri içerim bu zehri
bir dahada dönmem söylemiştim
ben demiştim;
sensiz yaşayamam bu elde duramam
ben sensiz olamam söylemiştim
ben demiştim

بن دمیشدیم
فرهاد داغلار دلدی مجنون چول آچدی
فرهاد داغلار دلدی مجنون چول آچتدی
سوگینین گوجونه هرکس اینانسین
کرم اصلی ایچین نازمی دولاشدی
بولبولر چوخ یاندی گوللر ده یانسین
مادمکی حسلریم سنله آلدانسین
آرتیق بو شهرده دورماک ایمکانسیز
کایب اتمدن کیمت بیلمزمیش اینسان
شیمدی بنسیزلیگه سن یان ایمانسیز
بن دمیشدیم یاکارام بو شهری
ایچرم بو زهری
بیر داهادا دونمم سویلمیشدیم
بن دمیشدیم سنسیز یاشایامام
بو الده دورامام
بن سنسیز اولامام

[Faez Fateminia]

ای زبردست زیر دست آزار

گرم تاکی بماند این بازار

به چه کار آیدت جهان داری

مردنت به که مردم آزاری

[Saghia]

تو دیدی هیچ عاشق را که سیری بود از این سودا
تو دیدی هیچ ماهی را که او شد سیر از این دریا

تو دیدی هیچ نقشی را که از نقاش بگریزد
تو دیدی هیچ وامق را که عذرا خواهد از عذرا

بود عاشق فراق اندر چو اسمی خالی از معنی
ولی معنی چو معشوقی فراغت دارد از اسما

تویی دریا منم ماهی چنان دارم که می‌خواهی
بکن رحمت بکن شاهی که از تو مانده‌ام تنها

ایا شاهنشه قاهر چه قحط رحمتست آخر
دمی که تو نه‌ای حاضر گرفت آتش چنین بالا

اگر آتش تو را بیند چنان در گوشه بنشیند
کز آتش هر که گل چیند دهد آتش گل رعنا

عذابست این جهان بی‌تو مبادا یک زمان بی‌تو
به جان تو که جان بی‌تو شکنجه‌ست و بلا بر ما

خیالت همچو سلطانی شد اندر دل خرامانی
چنانک آید سلیمانی درون مسجد اقصی

هزاران مشعله برشد همه مسجد منور شد
بهشت و حوض کوثر شد پر از رضوان پر از حورا

تعالی الله تعالی الله درون چرخ چندین مه
پر از حورست این خرگه نهان از دیده اعمی

زهی دلشاد مرغی کو مقامی یافت اندر عشق
به کوه قاف کی یابد مقام و جای جز عنقا

زهی عنقای ربانی شهنشه شمس تبریزی
که او شمسیست نی شرقی و نی غربی و نی در جا

/مولانا/

[Hamid.s]

دیوانه و دلبسته اقبال خودت باش
سرگرم خودت عاشق احوال خودت باش
یک لحظه نخور حسرت آنرا که نداری
راضی به همین چند قلم مال خودت باش
دنبال کسی باش که دنبال تو باشد
اینگونه اگر نیست به دنبال خودت باش
پرواز قشنگ است
ولی بی غم و محنت منت نکش
از غیر و پروبال خودت باش
صد سال اگر زنده بمانی گذرانی
پس شاکر هر لحظه
و هرسال خودت باش

[Hamid.s]

باز باران با ترانه میخورد بر بام خانه..
خانه ات کو؟ خانه ام کو؟
ان دل دیوانه ات کو؟
فصل خوبی سادگی کو خسته از مکر زمانه...
یادت اید روز باران.....
غافل از حتی رفاقت
گردش یک روز دیرین
هماله ای از عشق و نفرت پس چه شد!
اشک های طبق عادت دیگر کجا رف؟.......
قطر های بی طراوت خاطرات خوب و شیرین...
روی دوش ادمیت....
باز باران میخورد بر بام خانه....
بی ترانه.....
بی هوای عاشقانه
بی تو ای عارفانه در سکوت ظالمانه

[Hamid.s]

گر تــن به آتش میــدهی ، چون شعلــه میرقصــانمت «»

[Hamid.s]

چِ کسی میدانَد کِ تو دَر پیله تَنهایی خود تَنهایی....؟! #سهراب_سپهری

[Hamid.s]

جانا گلمیشیک بیز بو جانان الیندن

که نه انس امان تاپدی نه جان الیندن

مسلمانه باخ، دین و ایمان قان آغلیر

بو دین سیز، ایمان سیز مسلمان الیندن

بو شیطاندی، بیز آدمی گویده تولار

قاچا بیلمز آدم بو شیطان الیندن

آلار اول ایمانی، سونداندا جانی

نه ایمان قالار دیبده نه جان الیندن

[Faez Fateminia]

عاشقی باشم به تو افروخته

دیده را از دیگران بردوخته

گرچه باشم ناظر از هر منظری

جز تو در عالم نبینم دیگری
#جامی

[Faez Fateminia]

پدری با پسری گفت به قهر

که تو آدم نشوی جان پدر

حیف از آن عمر که ای بی سروپا

در پی تربیتت کردم سر

دل فرزند از این حرف شکست

بی خبر از پدرش کرد سفر

رنج بسیار کشید و پس از آن

زندگی گشت به کامش چو شکر

عاقبت شوکت والایی یافت

حاکم شهر شد و صاحب زر

چند روزی بگذشت و پس از آن

امر فرمود به احضار پدر

پدرش آمد از راه دراز

نزد حاکم شد و بشناخت پسر

پسر از غایت خودخواهی و کبر

نظر افکند به سراپای پدر

گفت گفتی که تو آدم نشوی

تو کنون حشمت و جاهم بنگر

پیر خندید و سرش داد تکان

گفت این نکته برون شد از در

«من نگفتم که تو حاکم نشوی

گفتم آدم نشوی جان پدر»
#جامی#طنز

[Faez Fateminia]

رهائیت باید، رها کن جهانرا
نگهدار ز آلودگی پاک جانرا

بسر برشو این گنبد آبگون را
بهم بشکن این طبل خالی میانرا
#اعتصامی

[jahad_121]

تو بتقصیر خود افتادی از این در محروم
از که می نالی و فریاد چرا میداری؟
حافظ از پادشهان پایه بخدمت طلبند
سعی نابرده چه امید عطا میداری؟

[Faez Fateminia]

ای كه به هنگام درد راحت جانی مرا

وی كه به تلخی فقر گنج روانی مرا

آن چه نبردست وهم عقل ندیدست و فهم

از تو به جانم رسید قبله ازانی مرا

از كرمت من به ناز می‌نگرم در بقا

كی بفریبد شها دولت فانی مرا

نغمت آن كس كه او مژده تو آورد

گر چه به خوابی بود به ز اغانی مرا

در ركعات نماز هست خیال تو شه

واجب و لازم چنانك سبع مثانی مرا

در گنه كافران رحم و شفاعت تو راست

مهتری و سروری سنگ دلانی مرا

گر كرم لایزال عرضه كند ملك‌ها

پیش نهد جمله‌ای كنز نهانی مرا

سجده كنم من ز جان روی نهم من به خاك

گویم از این‌ها همه عشق فلانی مرا

عمر ابد پیش من هست زمان وصال

زانك نگنجد در او هیچ زمانی مرا

عمر اوانی‌ست و وصل شربت صافی در آن

بی تو چه كار آیدم رنج اوانی مرا

بیست هزار آرزو بود مرا پیش از این

در هوسش خود نماند هیچ امانی مرا

از مدد لطف او ایمن گشتم از آنك

گوید سلطان غیب لست ترانی مرا

گوهر معنی اوست پر شده جان و دلم

اوست اگر گفت نیست ثالث و ثانی مرا

رفت وصالش به روح جسم نكرد التفات

گر چه مجرد ز تن گشت عیانی مرا

پیر شدم از غمش لیك چو تبریز را

نام بری بازگشت جمله جوانی مرا
#مولوی

[Ansel]

وَه که جدا نمیشود نقش تو از خیالِ من

تا چه شود به عاقبت در طلب تو،حال من

《سعدی》

[Hamid.s]

یک شبی مجنون نمازش را شکست
 بی وضو در کوچه لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود
 فارغ از جام الستش کرده بود

سجده ای زد بر لب درگاه او
 پر ز لیلا شد دل پر آه او

گفت یا رب از چه خوارم کرده ای
 بر صلیب عشق دارم کرده ای

جام لیلا را به دستم داده ای
 وندر این بازی شکستم داده ای

نشتر عشقش به جانم می زنی
 دردم از لیلاست آنم می زنی

خسته ام زین عشق، دل خونم مکن
 من که مجنونم تو مجنونم مکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم
 این تو و لیلای تو … من نیستم

گفت: ای دیوانه لیلایت منم
 در رگ پنهان و پیدایت منم

سال ها با جور لیلا ساختی
 من کنارت بودم و نشناختی

عشق لیلا در دلت انداختم
 صد قمار عشق یک جا باختم

کردمت آوارهء صحرا نشد
 گفتم عاقل می شوی اما نشد

سوختم در حسرت یک یا ربت
 غیر لیلا بر نیامد از لبت

روز و شب او را صدا کردی ولی
 دیدم امشب با منی گفتم بلی

مطمئن بودم به من سر میزنی
 در حریم خانه ام در میزنی

حال این لیلا که خوارت کرده بود
 درس عشقش بیقرارت کرده بود

مرد راهم باش تا شاهت کنم
 صد چو لیلا کشته در راهت کنم.

نظامی

[jahad_121]

امروز زنده ام به ولای تو یا علی
فردا به روح پاک امامان گوا ه باش

( حافظ)