هرچی تودلته بریز بیرون۶

[بابونــــه]

هیچ فردی در پی اصلاح خوی خویش نیست
هر که را دیدیم در آرایش روی خودست

#صائب_تبریزی

[بابونــــه]

در خموشی های من فریادهاست
آنکه دریابد چه میگویم کجاست

#فریدون_مشیری

[بابونــــه]

بار بردار ، ز دل ها که درین راه دراز
آن رسد زود به منزل که گرانبارترست

#صائب_تبریزی

[بابونــــه]

• من ھمان خسته‌ۍ بی حوصله‌ۍ غم زده‌ام؛
  آدم بد قلقی کھ‌ رگِ خوابش #شعر است :)!

[بابونــــه]

‹آنکه یک بار‌‌ از مرامش
نیش خوردی را نبخش؛
پوست اندازی...
چه تغییرۍ دهد در ذات مار؟›

[بابونــــه]

چون شکستم آینہ‌، حیرت صد برابر مۍشود؛
بۍسبب خود ࢪا شکستم، تا ببینم کیستم..!('
#فاضل_نظری

[بابونــــه]

‹ خنده رسوا مۍنماید پستہ‌ۍ بی مغز را،
چون نداری مایہ‌، از لاف سخن خاموش باش‌! ›

[Ainoor]

سری چهارم = )

• دور چشمان تو گردم که ز من غمگینی...
  #شاهین_پورعلی‌اکبر

• «پیش که روم من که ز عالم گله دارم؟»
  #صائب_تبریزی

• «تو در آغوش سرو خویش و من، خالی‌ست آغوشم»
  #حزین_لاهیجی

• ما از غمت هلاک و تو با غیر هم‌ نفس...!
  #هلالی_جغتایی

• و چاره جز آن که به آغوش تو بگریزم نیست!
  #فریدون_مشیری

• و تو به تنهایی، جهان منی...
  #جبران_خلیل_جبران

• نیست در مذهب من هیچ به از تنهایی..‌.
  #عطار

• یک‌دم آرام ندیدم دل خود را همه عمر...
  #قیصر_امین_پور

• «دردها دادی و درمانی هنوز»
  #امیرخسرو_دهلوی

• «در قلبی و از دست ولى فاصله داری»
  #سیدتقی_سیدی

• نورِ چشمِ منی ای چشمِ مرا نور، مرو...
  #اوحدی

• تو آفتاب روشن امیدی بر جانم...
  #فروغ_فرخزاد

• خیال خوب تو لبخند می شود به لبم...
  #معصومه_صابر

• «چون نیستی در آتش احوال ما چه دانی؟»
  #همام_تبریزی

• گفتم نباشم در جهان گر تو نباشی یارِ من.
  #مولانا

• «تو در میان همه‌ی چیز‌های تلخ، یک حبه قندی.»
  #نزار_قبانی

• با من كه دل و دين به تو دادم به از اين باش.
  #يغماى_جندقى

• من در غربت خویش به غمت درگیرم‌...
  #الهام_پورعبدالله

• کجاست بارشی از ابر مهربان صدایت..؟
  #حسین_منزوی

• «ز دل، جانا، غم عشقت رها کردن توان؟ نتوان.»
  #عراقی

• «فریاد رسی چو نیست فریاد چه سود باشد؟»
  #سنایی

• «قیامت باشد آن قامت در آغوش»
  #سعدی

• ‏«سعادتی به جهان، مثل دوست داشتنت نیست»
  #حسین_منزوی

اگر تکراری چیزی هست ببخشید=)

[Hamid.s]

نسیمی شاخه‌هایم را شکست و
با خودم خواندم:

بهار با تو بودن‌ها چه شد؟
پاییز دلتنگی‌ست...

[Hamid.s]

"ما پراکندگان مجموعیم
یار ما غایب است و در نظر است..."

[Hamid.s]

با حسرت دیدار، چه شب‌ها که سحر شد
این عمر من و توست که بیهوده هدر شد

هرگاه نسیمی به سر زلف تو پیچید
خاکسترِ افروخته‌ام زیروزبر شد

تا آمدم از وعده‌ی دیدار بپرسم
لب‌های تو محدود به اما و اگر شد

از چشم تو افتادم و دیدم که به جز من
هر قطره که از چشم تو افتاد، گهر شد!

در کوزه‌ی خشکیده، "نم"ی راه ندارد
بیچاره نگاهی که به امید تو تر شد

حسین دهلوی
آشفتگی

[_Biliifti_]

زِ جـان خوش‌تر چه باشد!؟
آن تـو باشے ..

• خاقانی

[Hamid.s]

ما از پَر و بالِ خویشتن در قفسیم...

[Hamid.s]

هر دم از درد بنالم که فلک هر ساعت
کندم قصد دل ریش به آزار دگر

بازگویم نه در این واقعه حافظ تنهاست
غرقه گشتند در این بادیه بسیار دگر

[officer k]

ای که نزدیک تر از جانی و پنهان زِ نِگه
‏هجرِ تو خوشترم آید زِ وصالِ دگران...

#اقبال لاهوری

[erfany]

نردبان خلق این ما و منیست
عاقبت زین نردبان افتادنیست

هر که بالاتر رود ابله‌ترست
کاستخوان او بتر خواهد شکست

• مولانا

[officer k]

از درد ترک خورده و از زخم کبودیم
کوهیم و تماشاگر رقصیدن رودیم

او می رود و هر قدمش لاله و نسرین
ما سنگ تر از قبل همانیم که بودیم

ما شهرتمان بسته به این است بسوزیم
با داغ عزیزیم که خاکستر عودیم

تن رعشه گرفتیم که با غیر نشسته ست
از غیرتمان بود نوشتند حسودیم

جو گندمی از داغ غمش تار به تاریم
در حسرت پیراهن او پود به پودیم

پیگیر پریشانی ما دیر به دیر است
دلتنگ به یک خنده ی او زود به زودیم

بر سقف اگر رستن قندیل فراز است
ما نیز همانیم، فرازیم و فرودیم

یک روز میاید و بماند که چه دیر است
روزی که نفهمد که چه گفتیم و که بودیم

بعد از تو اگر هم کسی آمد به سراغم
آمد ببرد آنچه ز تو تازه سرودیم

-حامدعسکری

[Hamid.s]

کوچ کردی از من قهر کردی حتما...
در جست و جوی خویش

[officer k]

‌‌‌‌‌در خويش ميسازم تو را، در خويش ويران ميكنم
مى ترسم از حرفى كه بايد گفت و پنهان ميكنم

- عبدالجبار كاكايى

[officer k]

‌‌‌‌‌‌‌‌آن که می گفت تویی قبله‌ی من بعد از من
سر به مهر چه خداییست خدا می داند

- لاادری