بیاین انگیزه بدین

[یسنا]

maryam111 سلام خیلی خوبه که اومدی نوشتی .خاطره روزهای اول دانشگاه(چه حضوری و چه اینترنتی و مجازی) قشنگه

[مینا میناب]

بهاره راضیه دهقانی

[maryam111]

سلام سلااام
قرار بود یه سری عکس دیگه از دانشکده بذارم اومدم که بذارم

خب این بزرگواری که تو تصویر میبینید ماکت دوست داشتنی اتاق پراتیک هستند (البته ۶ تا هستن این یکیشونه) ینی انقدر که این خاطر خواه داشت ملکه الیزابت نداشته تا حالا
از اساتید محترم گرفته تا مسئول اسکیل لب و مدیر گروه پرستاری حواسشون بود که چیزیش نشه ... چون نو بود تازه خریده بودنشون روز اول بهمون گفتن این ماکتایی که میبینید اینجا رو تخت خوابیدن دونه ای ۷۰ میلیون هزینه برده واسه دانشکده حواستون باشه بلایی سرشون نیارید وقتی هم از اینجا میرید بیرون مرتبشون کنید و موهاشونو شونه کنید زشته مریض نامرتب و کثیف بمونه تو تخت چیزی هم بهشون تزریق نکنید یه وقت که با اشد مجازات رو به رو خواهید شد

[maryam111]

خب این بزرگوار ورزشکار هم که میبینید از اقوام همون بنده خداست
ماکت cpr هستش یکم جنسش محکم تر از بقیه ماکتاست
هِدِ فامیله
یه روز یکی از استادا که خیلی پایه بود داشت تزریق انسولین رو درس میداد بعد رسیدیم به تزریق انسولین به داخل شکم
من داوطلب شدم برم تزریق کنم
رفتم بالا سرش سرنگ رو بردم انقدر سفت بود این ماکته که با کلی فشار بالاخره موفق شدم نیدل رو واردش کنم ولی پیستون رو فشار ندادم که انسولینه وارد ماکت نشه
بعد استاد اومد گفت وااا چرا تزریق نمیکنی پس؟؟
گفتم استاد آخه گفتن نباید تزریق کنیم تو ماکتا
گفت عیب نداره بابا دو قطره است دیگه تزریق کن یاد بگیری مشکلی پیش اومد یا بقیه استادا چیزی گفتن با من
منم از خدا خواسته فشار دادم پیستون رو و تزریق کردم
بعد از کلاس مسئول اتاق پراتیک اومد و دید که تخت همون ماکته که من تزریق کردم بهش نامرتبه
گفت به این چیکار داشتین؟
ما هم قضیه رو تعریف کردیم براش که آره فلان استاد گفت تزریق کنید عیب نداره
داد زد سرمون که کی به شما اجازه داده تزریق کنید به ماکت؟؟؟من جلوی دانشجوها رو میگیرم مواظب ماکتا باشن بعد استاد خودش اومده گفته تزریق کن؟؟
ینی مرده بودیم از خنده کلی غر زد سرمون ... ما هم گفتیم ما که کاری نکردیم استاد خودش گفته ماهم اطاعت امر کردیم‍️
خلاصه که خیلی دیدنی بود قیافه مسئوله

[Fa D]

M.an روز اول دانشگاه عضومون کردن داخل یک گروه واتساپ گفتن این دانشگاه ست
قرار شد برای پراتیک بریم موج چهادم شروع شد.
دانشگاه نرفتن ما به کنار من دلم به حال کسانی که قراره بعدا عمل کنم میسوزه
با این حجم آموزش و یادگیری

[بهاره]

بهاره در از روزای اول دانشگاهت بگو گفته است:

امروز یه اتفاق جالب افتاد
استاد اومد و اولین جلسه ای بود که بااین استاد داشتیم بعد یهو اومد خب از اون آدمای مذهبی و جاافتاده و باسواد بود ولی درسش اصلا به مذهب ربطی نداره ، خدمات بهداشت جامعه و این حرفاس
بعد خلاصه..همینجوری که اسمارو به ترتیب میخوند یه حضور غیاب کنه و آشنا شه به اسم من رسید گفت بهاره محمدی یهو خودش کل کلاس یه صلوات بلندددد فرستادن ... بعد من یه ذره پاشدم و به نشانه تشکر یه دستی رو سینه گذاشتم و دستی بالا بردم و چرخوندم به نشانه درود به همه کلاس اصلا یه لحظه احساس امامت کردم چقد خندیدیم

یادش بخیر ، سه سال از اون روز میگذره
فقط خواستم بگم اون استاد ( که تو این خاطره راجبش صوبت کردم)
یه بی .... از آب در اومد که نگم بهتره
تقریبا دوماه پیش
ببین یعنی بلایی به سرش آوردم ، که تا عمر داره دوروبر دختر جماعت نپلکه
جالب اینجاس ، این استادی بود که همه فک میکردن چون به شدت مذهبی و البته ظاهرش هم به آدمای پاک و درس حسابی میخورد... پس آدم خوبیه
یعنی ببین، یکی از وحشتناک ترین مواردی بود که دیدم
البته دهنشم صاف کردم

[بهاره]

بهاره در از روزای اول دانشگاهت بگو گفته است:

r.kh در از روزای اول دانشگاهت بگو گفته است:

بهاره چرا

همیشه از محیط بیمارستان متنفر بودم اولین روز دانشگاهمم کارآموزی بود کلاس عصرو هم غیبت کردم

همچنان متنفرم

[بهاره]

بهاره در از روزای اول دانشگاهت بگو گفته است:

: بچه های کمکی
:بله؟!
و این بود سوتی من که دهان به دهان چرخید و سینه به سینه منتقل شد
تو ادمیت بودیم اونجا کلا فقط دو گروه پرسنل حضور داره ، ماما های بخش و کمکی ها ( که کارای زیادی میکنن مثل تعویض ملحفه و تمیزکاری و انتقال مددجوها به بخش های مختلف و‌ خلاصه کارایی که ماماها ازشون بخوان...) حالا یه دوتا اینترن و یکی دوتا دانشجوی کارورز پرستاری هم میان صرفا واسه اینکه آموزش ببینن(اونم فقط تو بیمارستانای آموزشی)
عاغا از ایستگاه مامایی صدا زدن : بچه های کمکی یکیتون بیاد... من با صدای بلند گفتم : بله ؟؟
یعنی پرسنل و دوستان کمکی همه خندیدن من آخه نمیدونستم خدمه رو کمکی صدا میکنن فک کردم ما دانشجوهارو میگن کمکی که اونجا در کنار آموزش به ماماها کمک میکنیم
چقد خندیدیم و آبروم رف اصلا ..
یعنی اگه اسم شخص خودمو صدا میزدن چنان با غلظت بله رو نمیگفتم
هرکی منو میبینه میگه بچه های کمکی

آخی یادش بخیر
با بچه های کمکی خیلی اوکی بودم این مدت... دلم واسشون تنگ شد
دیگه به قدری باهم راحت بودیم که یادمه سر زایمان به یکیشون گفتم بیا این شلوار منو بکش بالا بعد خب من اون روز با عجله اومده بودم شلوار روپوشمو رو شلواز خودم پوشیده بودم که فقط سریع بیام بخش
نگو اون هی داشت زیری رو میگشید بالا
بش گفتم دوتاس رویی رو بکش ،
خیلی وضعیت خنده داری بود

[kosari]

سلام به جمع آلایی
امروز سه شنبه ۲۵ آبان اولین روز بود رفتم دانشگاه
برای درس عملی
استاد علائم حیاتی گفتن
بعد گفتن درجه تب بخونین،من نتوستم پیدا کنم
چقد سخته
آبروم رف‍️
بعد فشار گرفتیم،اینجا هم نتونستیم ضربان پیدا کنیم
اونقد دستمو فشار دادن رگم باد کرده بود‍️

واینکه چون ما گروه سه بودیم استاد خسته بود
سریع درس گف نیم ساعت مونده از کلاس رف و میموندیم فشار سنج

هیچی دیگه کلا امروز فقط فشار یاد گرفتم بدون پیدا کردن نبض
بعدم استاد اتاق کلا نشونمون داد

نمایی از اتاق پراتیک

[kimia_es_afshar]

سلام سلام.صبح پاییزیتون بخیروشادی
.
.
اممممم چقد دانشگاه سخته
به معنای واقعی تمام وقت هات پر میشن.
پارسال این روزا وقتی این تاپیک رو دیدم چقده ذوق و شور داشتم که منم یه روزی اینجا قراره خاطره های دانشگاه رو بنویسم ولی...
.
شما فکر کنین خاطره اولین روز از دانشگاه رو میخوام بگمتون میشه دقیق برای یه هفته قبل

به وقت یک شنبه ۲۳ آبان ماه ۱۴۰۰

خوب از شب قبل بگم که تمام وسایل رو اماده گذاشته بودم کنارم که نکنه فرار کنن برن
واون شب با تمام سختی های جذابی که داشت گذاشت
.
.
ساعت ۷صبح وارد دانشگاه شدم درحالی که کلاس عملی مون ساعت ۸ شروع میشد
وقتی وارد دانشگاه شدم یه حس عجیبی داشتم.همینجور که با این حسه کلنجار میرفتم.یه لحظه حس کردم گم شدم
بین ۳تا ساختمون بزرگ گیر کرده بودم.نمیدونستم چکار کنم.یدفعه دیدم یه خانم داره رد میشه از موقعیت استفاده کردم رفتم ازشون پرسیدم که این ساختمون دانشکده مامایی کجاست؟!
و منی که به سختی دانشکده رو پیدا کردم و بعدش فهمیدم ساختمون پراتیک یه جای دیگه است
و......
.
.
از کلاسمون بگم که جلسه اول علائم حیاتی گفتن.از فشارسنج و ترمومتر و انواعش.
بسیار جذاب و دوست داشتنی بود.
ولی اجازه ندادن که داخل پراتیک عکس بگیریم
گوشی ها خاموش توی کمد
هیع‍🦯
..

ولی برای جلسه اول عالی بود

[kimia_es_afshar]

خوب خوب بریم سراغ دومین خاطره
به وقت سه شنبه ۲۵ آبان ماه ۱۴۰۰

اول اینکه بگم دیگه گم نشدم

خوب این جلسه چون ۴ ساعت داشتیم چندتا مبحث رو بهمون گفتن.
از انواع تزریقات و سرم و به قول خودمون آمپول زدن و اینا
که ما حسابی از خجالت مولاژ ها در اومدیم
تا تونستیم مولاژ ها رو سرواخ سوراخ کردیم که حساااابی یاد بگیریم

داشتیم ست سرم و طریق انجامش رو امتحان میکردیم که مسئول پراتیک اومد پیشمون
یه خنده ای کرد و گف تا شما بخواین به اون بنده خدا سرم بزنین به دیار باقی شتافته
دوباره برای ترمیم روحیمون گف که این اولشه و اولین باره و تازه واردین ولی بعدن یه پا دکتر میشن برا خودتون
ماهم ذووووق
.
.
رفتیم برا تایم استراحت.
دیدم کسی نبود گوشی آوردیم عکس بگیرم که نااااگهاااان استاد پرستاری ها مچمون رو گرفت

یه چشم غره ناجور رفت که همون قضیه شکوفه و شلوار و اینا....

بعدش به یه اخم بدی گفت شما ده ههشتادیا کی میخوایین بزرگ شین

یعنی چی که ما ده هشتادیا ده هشتادیا.

مگه ما چه هیزم تری به بقیه فروختیم.‍️اهه

.

و ما یه گوشه درسکوت مطلق نشستیم تاتایم کلاسمون شروع بشه

.ناگفته نمونه که بعدا فهمیدیم اون خانمه رئیس مرکز بوده‍️

.
واینکه این دوروزی که برای عملی رفتیم .تا تونستیم از خودمون در انواع ژست های مختلف عکس گرفتیم

.

پ.ن=وبلاخره من تونستم خاطراتم رو بنویس.🥰

خدایا شکرت بابت این موقعیت

[kimia_es_afshar]

و یه چیزی که خیلی جذاب بود برام این که
دیروز اولین آمپول واقعی،واقعی ها.تونستم بزنم.
اونم به یکی؟! به خودم
.
.
بماند به یادگار
جمعه ۲۸ آبان ماه ۱۴۰۰ ساعت ۱۸:۴۵

[Opal]

سلام انقدر از روزهای اول دانشگاهم نگفتم که همزمان داره می‌شه با روزهای اول دانشگاه بچه های ۱۴۰۱ به امید خدا. ولی من هنوز حس می‌کنم در روزهای اول دانشگاه به سر می‌برم

ترم یک که تا بخشیش برای ما آنلاین بود ولی من خیلی دوست داشتم که کلاسا حضوری بشه چون هم دوست نداشتم کلاسای عملی رو از دست بدم و هم میدونستم خیلی سخت میشه آنلاین درسارو فهمید!(ما تو کلاس بعد ها خیییلییی سوال می‌پرسیدیم)

پارسال(یک سال و نیم پیش فکر کنم!) من تازه وارد انجمن شده بودم و از وقتی این تاپیک رو دیدم چند بار از اول تا آخر تاپیک رو خوندم. با اینکه از چند رشته اینجا خاطره گفته بودن ولی بازم دوست داشتم ماجراها و حس و حال های بیشتری باشه چون من همیشه دوست داشتم از این مطالب بخونم.
بالاخره من وقتی وارد دانشگاه شدم توی چند تا موقعیت قرار گرفتم که شبیه خاطرات بچه ها از روزهای اول دانشگاهشون بود و این برام خیلی برام جالب بود که تجربه هایی که دوست داشتم رو بدست آوردم

مثل اولین جلسه ای که رفتیم آزمایشگاه و همه چیز برای من خیل هیجان انگیز بود.کلا من از کاهایی که توش هیجان و شور و دقت باشه خوشم میاد...شاید همه همین باشن!
از اینکه باید لام هارو میدیدیم و ویژگی هاشون رو یادداشت میکردیم و همه به هم کمکم میکردیم که برسیم همه شونو بررسی کنیم...خیلی برام جذاب و جدید بود.
شاید اینا که میگم برای همه انقدر باحال نباشه حتی بچه های کلاس خودمون ولی من خیلی دوست داشتم آزمایشگاهه دانشگاه رو تجربه کنم و حتی اشکم هم در اومد....
و کلا دروس علوم پایه رو دوست داشتم با اینکه واقعا بیوشیمی نفسمونو گرفت و توکلاس گاهی از اینکه حرفای استاد رو نمی فهمیدم خنده مون میگرفت ولی بازم دوستش داشتم...حجم زیادی از این مسائلی که ترم یک پیش میاد دقیقا بخاطر ترم ۱ بودن و آشنا نبودن با فضای دانشگاهه نه شما...ترم ۲ به بعد هر ترم بهتر میشیم

اولین بارها هرگز یادتون نمیره احتمالا! اولین باری که رفتیم پراتیک، اولین امتحان ترم، اولین آزمایشگاه، اولین کارآموزی مخصوصا اولین اشتباه‌ها!
منم میخواستم از اتاق پراتیکمون عکس بذارم ولی الان در دسترس نیست اگه بعدا درمورد اولین روزهای پراتیکمون نوشتم عکسشو میذارم

شما که دانشگاهتون حضوری میشه ولی یه خاطره خیلی باحالم این بود که برای اولین کلاس حضوری دنبال هم کلاسی ها میگشتیم و فقط یکی دو تا از بچه ها که پروفایل داشتن قابل شناسایی بودن (اونموقع دقیقا یاد خاطره ای که قبلا همینجا نوشته بودی افتادم maryam111)

هر دانشگاه هم یه محل خاص داره که همه باید باهاش یه عکس داشته باشن تا امتیاز اون مرحله رو از دست ندن من هم (یعنی تقریبا همه) از ساختمون معروفه‌ی دانشگاه و فضای سبز عکس گرفتم اون روز میتونستی ترم اولی هارو از روی رفتارشون تشخیص بدی "احتمالا" نمیدونم!
( منم منتظر ترم اولی های امسال هستم )

جدی نمیدونم بگم کند میگذره یا سریع ولی امیدوارم بهتون خوش بگذره و اشتیاقتون به یادگیری هر روز بیشتر و بیشتر بشه.

[Matilda2]

این پست پاک شده!

[Galadriel]

سلام سلام
چون یکم زیاد ذوق دارم میخوام دیروزمو ثبت کنم
دیروز منو بابام برای تحویل مدارک دانشگاه و تشکیل پرونده رفتیم دانشگاه
بعد اول اشتباه رفتیم تپ خود دانشگاهمون
هم اینکه از شهر دور بود بعد وقتی رسیدیم خیلی جذاب بود اون سردرش نوشته بود پردیس داشتگاه های علوم پزشکی رفسنجان و از نگهبان پرسیدیم کجا بریم ادرس داد رفتیم داخل بوی گل توی محوطه دانشگاه پیچیده بود و خیلی حس خوبی داشت بعد دانشگاه خیلی فضاش بزرگ بود و تقریبا اولین بار بود ب دانشگاه رو داشتم دور میزدم دوروبر دانشگاه ساختمونای نیمه کاره بود یا ساختمونایی که فقط اسکلتاشو گذاشته بودن و‌هنوز ی ده دوازده سالی مونده مه دانشگاه تکیمل شه از نظر مراکز اداری اینا
بعدرفتیم داخل وقتی اومدم از در برم تو یه دختری رو دیدم مانتو قهوه ای داشت با شلوار مشکی فک کنم شال سرش بود دقیق یادم نیست عینکی بود قدشم بکم از‌من کوتاه تر بود بعد منو دید یه لبخند خیلی شیرین بهم زد
چون حس خوبی ازش گرفتم دقیق یادم موند جزئیاتش رو
بعد رفتیم طبقه بالا اونجا رییس دانشگاه رو دیدیم م بهمون گف اینجا نباید مدارک رو تحویل بدین باید برین فلان جا که میشد طرفای دانشکده دندون‌پزشکیا وسطای شهر بود
دوباره برگشتیم و رفتیم اونجا خلاصه هرطور بود پیداش کردیم بعد رفتیم بریم تو اقای نگهبان خیلیییی خوش برخورد بود و حس خوبی بهمون داد برگشت به‌بابام‌گفت نمیخوره اینطور دختری داشته باشین
بعد رفتیم تومرکز اونجا پرونده تشکیل دادیم اولش خانومه میخواست بگه برین شنبه بیاین ولی دید همچیزمون تکمیله دیگه اذیت نکرد بعد من رفتم از بایگانی پوشه بگیرم با پروندم زنه اول رنگ پوشه رو اشتباه داد رنگ پوشه دندونپزشکی سبزه پزشکی نارنجی بعد زنه بوی عناب میداد اتاقش کلن
بعد اوکی کردم پرونده رو و یکی از همکلاسیام قبل من پرونده تشکیل داده بود اسمش بود زهرا اسماعیلی فر که وقتی وارد شدم تو محوطه دیدمش با باباش بود
تا اون موقع فقط ما دوتا پرونده تشکیل داده بودیم
دیگه بعد رفتیم تو حراست اونجا خانومه به لاکام گیر داد که خیلی حرصم گرفت ازش
بعد رفتیم دنبال خوابگاه وارد اتاق اقای بازرگان شدیم بعد ی خانومه اومد گف اقای بازرگان الان بچه های پیراپزشکی باید برن ابوذر؟ گفت اره اینا بعد خانومه گفت یکی زنگ زده گفته ابوذر خیلی بده یهو مرده عصبی شد گفت بگین اگه بده بره خونه بگیره همینه که هست
ماهم دیگ حساب کار دستمون اومد ولی بعدش فهمیدیم که خوابگاه پزشکی و دندون از پیراپزشکی جداست و‌خوابگاه ما خوبه
بعد مرده گفت شنبه بیا تحویل بگیر دیگه من که شنبه سر کلاسم تا شیش قرار شد بابام بره تحویلش بگیره با مامانم
همین
اولین روزی بود که دانشگاهمونو دیدم و خیلی ذوقیدم🥲
۵مهر۱۴۰۱

[Galadriel]

راستی دیروز روپوش خریدم🥺🤍
وقتی پوشیدمش مامانم گفت ماشالله چشم نخوری چقد بهت میاد🥺🥺🥺
حس خیلی قشنگی داشت برام

[محمد فواد]

@F-Seif-0 موفق باشین :>>
پ.ن : اگه خوابگاه ابوذر همونی باشه که روبروی بیمارستان علی ابن ابی طالب هست ، از نظر موقعیت مکانی فوق العادس ... ولی محیط داخلشو ای دونت نو

[Galadriel]

محمد فواد
ممنون همچنین
اونی جلوی بیمارستانه خوابگاه امین هستش که خوابگاه اصلیه روزانه اس
ولی چون پر بود مارو فرستادن پردیس دوترم
اسم خوابگاه‌خودمونو یادم نمیاد

[محمد فواد]

@F-Seif-0 اهان مرسی

[SARA_]

@F-Seif-0
چه حس قشنگی داشت این متن...
موفق باشین