1716636153296983885153997168406.jpg
سلام روزتون بخیر.
ببخشید اینجا انا
داخل ترجمه متوجه نمی شم چطور معنی شده. 2 جا هم برسی کردم همین معنی بود.
این طور نمیشه همانا ما قران را برتو قطعا نازل کردیم؟
داخل ترجمه قران نگاه کردم.
17166363519115495426405647840078.jpg
این طور نوشته بود.
نظر شما چیه این عبارت معنی ش با ترجمه انا چی میشه؟
@بچه-های-تجربی-کنکور-1403
@تجربیا @دانش-آموزان-آلاء @ریاضیا
پرسش و پاسخ عربی
-
MahdiNOVE
برا تشخیص فاعل ما باید اول نگا کنیم فعلمون چه صیغه ایه.
اگه صیغه های مفردمذکر غایب و مفرد مونث غایب باشه؛ فاعلمون جایزالاستتاره. ینی چی؟ ینی بستگی داره به اینکه اسمِ انجام دهنده ی کار قبل فعل بیاد یا بعدش.
اگه اسممون قبل از فعل بیاد، فاعلمونو مستتر میگیریم(چون در اینصورت جمله اسمیه س و اون اسمه دیگه مبتداست نه فاعل).
یه نکته برا اینکه این موضوع رو یادتون بمونه تا همیشه اینه:
ضمیر مستتر منم، قایم میشم پشت ننه م ینی اگه اسممون قبل فعل (ننه ش) بود، اصلا شک نکن که فاعل اسم ظاهر نیست.
برا صیغه های متکلم وحده و مع الغیرِ مضارع، و صیغه مفرد مذکر مخاطب چه ماضی چه مضارع، فاعل همیشه مستتر(واجب الاستتار) ینی اگه اسمی دیدیم هم نمیتونیم اونو فاعل بگیریم و قطعا نقش دیگه ای داره.
تو سایر صیغه ها، ضمیر بارز فاعله. -
اینطوری یادش بگیرین:
%(#e300df)[هُوَ و هیَ = جایزالاستتار] (نکته ش همون شعر؛ اگه اسم ظاهر بعد فعل بیاد میشه فاعل، قبلش بیاد دیگه فاعل اسم ظاهر نیست و مستتره)
%(#0079e3)[أنتَ و أنا و نحن = واجب الاستتار] ینی دیگه اصن کاری به اسم داشتن و نداشتن نداریم.
ضیغه های دیگه هم ضمیر بارزه (ینی صیغه هایی که ضمیرمتصل مرفوعی دارن)
کلا از رو ظاهر فعل میشه متوجه شد که ضمیر بارز داره یا نه. اگه نداشت همون استتار رو چک میکنیم -
MahdiNOVE وقتی دیدیم ضمیر بارز داریم دیگه اسم ظاهرو اصن توجه نمیکنیم چون نقش دیگه ای داره.
مثلا یذهب%(#ff0000)[و]ن واو ضمیر بارزه و فاعل( ببینین اینا تو تحلیل صرفی خیلی مهمه مثلا میدن فعل مع فاعله، یا میدن فعل و فاعله هو مستتر مثلا، باید حتما اینارو تشخیص بدین) -
مثالم میزنم مطمئنم اینو بخونین دیگه کامل میفهمین:
ذهبَ %(#e60000)[علیّ]. اینجا فاعل اسم ظاهره چون بعد فعله و فعلمونم از افعال جایزالاستتاره
علیّ ذهبَ. فاعل %(#e60000)[ضمیر مستتر هوَ] چرا؟ چون قبل فعل اومده(جمله اسمیه س و علی مبتداست) -
MahdiNOVE سلام.
فاعل، هر نوع اسمی میتونه باشه، حتی اسم اشاره.
الان کل عبارت "هذا الطفل" در واقع همون "هُو" هست
چرا کلشو نمیگیریم؟ یا چرا الطفل رو نمیگیریم؟
این رو بدونین(چه برای تشخیص فاعل و چه مفعول و سایر نقشها) :
اسمایی که بعد از اشاره میان(تابع اشاره یا همون مشارالیه البته با "ال" چون اگه بی ال باشن نقششون خبره) یا مضاف الیه، چون نقش دارن، نقش دیگه ای نمیگیرن.
الان اینجا ما هذا الطفل رو داریم. هذا میشه فاعلمون. الطفل خودش نقش داره در واقع از همون اسم اشاره ش تبعیت میکنه.
مثال دیگه:
أراد أحدالمسافرین أن یصلی فی المسجد.
اینجا فاعلمون "أحد" هست و المسافرین مضاف الیهشه.تو همین جمله اگه أحد المسافرین قبل فعل بود اینطوری میشد:
أحدالمسافرین أراد أن یصلی فی المسجد.
اینجا دیگه فاعلمون ضمیر مستتر هُوَ هست.
و أحد مبتدا و المسافرین مضاف الیهه.امیدوارم متوجه شده باشین.( که مضاف الیه و مشار الیه نقششون همیشه همینه و این کلمه ی قبلیه که نقش میپذره، حالا یا مبتدا یا فاعل یا نائب فاعل یا مفعول و...)