هرچی تودلته بریز بیرون۶

[dlrm]

• %(#0c657e)[آنقدر باش که خالی کنم از گریه دلی]
  %(#4b7317)[نیست چون گوهر دیگر که نثار تو کنم]
• صائب تبریزی

[dlrm]

• %(#d9857b)[در حسرت تو میرم و دانم تو بی‌وفا]
  %(#8c5650)[روزی وفا کنی که نیاید به کار من]
• شهریار

[dlrm]

• %(#ffea00)[جهان ، شب است]
  %(#fff799)[و تو خورشید عالم آرایی] ️
• سعدی
• بح

[_Mitra_]

او را خود التفات نبودش به صید من
من خویشتن اسیر کمند نظر شدم
#سعدی

[_Mitra_]

صرفا جهت خنثی سازی بیت قبلی از سعدی

تا دل نمی برم ز کسی، دل نمی دهم
صیاد من نخست گرفتار من شود
#صائب تبریزی

[Parsa Ghaffari]

به نظرم زیباترین بیت جهان ( یا حداقل یکی از زیباترین و کامل ترین ها) این بیت از مولاناست:

دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ،
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ.

[_Mitra_]

Parsa Ghaffari در شعردانه گفته است:

به نظرم زیباترین بیت جهان ( یا حداقل یکی از زیباترین و کامل ترین ها) این بیت از مولاناست:

دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ،
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ.

احسنت میخواستم بذارمش اتفاقا
برای جلوگیری از فرایند اسپمینگ

از سر خرده جان، سخت دلیرانه گذشت
آفرین باد به پروانه که مردانه گذشت
#صائب تبریزی

[_Mitra_]

حجاب چهره جان می‌شود غبار تنم
خوشا دمی که از آن چهره پرده برفکنم
چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانیست
روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم

#حافظ

[_Mitra_]

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

#مولانا

[_Mitra_]

اندر دل من درون و بیرون همه او است
اندر تن من جان و رگ و خون همه اوست
اینجای چگونه کفر و ایمان گنجد
بی‌چون باشد وجود من چون همه اوست
#مولانا

[_Mitra_]

لنگر حلم تو ای کشتی توفیق کجاست
که در این بحر کرم غرق گناه آمده‌ایم
#حافظ

[romisa]

[_Mitra_]

دل گرچه در این بادیه بسیار شتافت
یک موی ندانست ولی موی شکافت
اندر دل من هزار خورشید بتافت
آخر به کمال ذره ای راه نیافت
ابن سینا

[zeinab dehghani]

با باد صبا اینجا صد سلسله می رقصد
این است حریف ای دل تا بادیه پیمایی
#حافظ

[zeinab dehghani]

چو او آب حیات آمد چرا آتش برانگیزد؟
چو او باشد قرار جان چرا جان بی قرار آمد؟
#مولانا

[zeinab dehghani]

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم تازیم و بنیادش براندازیم
شراب ارغوانی را گلاب اندر قدح ریزیم
نسیم عطرگردان را شِکَر در مجمر اندازیم
چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش
که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم
صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز
بود کان شاه خوبان را نظر بر منظر اندازیم
یکی از عقل می‌لافد یکی طامات می‌بافد
بیا کاین داوری‌ها را به پیش داور اندازیم
بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه
که از پای خمت روزی به حوض کوثر اندازیم
سخندانیّ و خوشخوانی نمی‌ورزند در شیراز
بیا حافظ که تا خود را به ملکی دیگر اندازیم
#حافظ

سالِ نو مبارک

[Bio]

خدا را بجان خراباتیان
کزین تهمت هستیم وارهان
به میخانهٔ وحدتم راه ده
دل زنده و جان آگاه ده
که از کثرت خلق تنگ آمدم
به هر جا شدم سر به سنگ آمدم

[Saghia]

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد

به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران

به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

ترازو گر نداری پس تو را زو رهزند هر کس

یکی قلبی بیاراید تو پنداری که زر دارد

تو را بر در نشاند او به طراری که می‌آید

تو منشین منتظر بر در که آن خانه دو در دارد

به هر دیگی که می‌جوشد میاور کاسه و منشین

که هر دیگی که می‌جوشد درون چیزی دگر دارد

نه هر کلکی شکر دارد نه هر زیری زبر دارد

نه هر چشمی نظر دارد نه هر بحری گهر دارد

بنال ای بلبل دستان ازیرا ناله مستان

میان صخره و خارا اثر دارد اثر دارد

بنه سر گر نمی‌گنجی که اندر چشمه سوزن

اگر رشته نمی‌گنجد از آن باشد که سر دارد

چراغست این دل بیدار به زیر دامنش می‌دار

از این باد و هوا بگذر هوایش شور و شر دارد

چو تو از باد بگذشتی مقیم چشمه‌ای گشتی

حریف همدمی گشتی که آبی بر جگر دارد

چو آبت بر جگر باشد درخت سبز را مانی

که میوه نو دهد دایم درون دل سفر دارد

مولانا

[_Biliifti_]

ما دادگرِ دادیم این رفت ستم برما،
بر قصر ستمکاران خواهی چه رسد خَزلان؟!

[zeinab dehghani]

(=)