-
شعردانه
-
چشم و دل دانی چه خواهند؟؟
این حوالی..
بودنت را دیدنت را
قانع ام...حتی کمی -
چه زیبا گفت مولانای جان:ور گُل کند صد دلبری ای جان تو چیز دیگری..
-
باز باران با ترانه،میزند بر بام قلبم
باز گریه عاشقانه میکنم یاد تو هر دم
-
بنازم
آن
نگاهی را
که
یغما برد
جانم را..️
-هما ڪشتگر -
هـــوای خواب ندارد
دلی که کرده هوایت•حسین منزوی
-
گر شاخه ها دارد تَری
ور سرو دارد سروری
ور گل کند صد دلبری
ای جان!تو چیز دیگری...مولانا جلال الدین
-
برایت شعر خواهم خواند...
برایم شعر خواهی خواند... -
به باد حادثه بالم اگر شکست چه باک؟
خوشا پریدن با این شکسته بالی ها
-
چو انسان را نباشد فضل و احسان
چه فرق از آدمی تا نقش ديوار
بدست آوردن دنيا هنر نيست
يکی را گر توانی دل بدست آر...!
-
ای دل صبور باش و مخٖور غم که عاقبت
این شام، صبح گردد و این شب سحر شود
-
ای که می پرسی نشان عشق چیست
عشق چیزی جز ظهور مهر نیستعشق یعنی مشکلی راحت کنی
دردی از در مانده ای درمان کنیدر بین این همه ی غوغا و شر
عشق یعنی کاهش رنج بشرعشق یعنی گل بجای خار باش
پل بجای این همه ی دیوار باشعشق یعنی تشنه ای خود نیز اگر
واگذاری آب را، بر تشنه ترعشق یعنی دشت گلکاری شده
در کویری چشمه ای جاری شدهعشق یعنی ترش را شیرین کنی
عشق یعنی نیش را نوشین کنیهر کجا عشق آید و ساکن شود
هر چه نا ممکن بود ؛ ممکن شود -
❲عقل بیهوده سَرِ طرح معما دارد
بازیَ عشق مگر شاید و اما دارد؟
❳ -
خوشآ
چِشمی،که خواند
حرف دِل را..! -
به آب روشن می عارفی طهارت کرد
علی الصباح که میخانه را زیارت کرد
همین که ساغر زرین خور نهان گردید
هلال عید به دور قدح اشارت کرد
خوشا نماز و نیاز کسی که از سر درد
به آب دیده و خون جگر طهارت کرد
امام خواجه که بودش سر نماز دراز
به خون دختر رز خرقه را قصارت کرد
دلم ز حلقه زلفش به جان خرید آشوب
چه سود دید ندانم که این تجارت کرد
اگر امام جماعت طلب کند امروز
خبر دهید که حافظ به می طهارت کرد-حضرت حافظ
-
به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم
الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد
مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم
جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم
ز تاب آتش دوری شدم غرق عرق چون گل
بیار ای باد شبگیری نسیمی زان عرق چینم
جهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقی
که سلطانی عالم را طفیل عشق میبینم
اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست
حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم
صباح الخیر زد بلبل کجایی ساقیا برخیز
که غوغا می‌کند در سر خیال خواب دوشینم
شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین
اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم
حدیث آرزومندی که در این نامه ثبت افتاد
همانا بی‌غلط باشد که حافظ داد تلقینم
-حضرت حافظ
