-
شعردانه
|
-
شده؟
دردی به دلت ریشه کند آب شوی؟
همه شب با غم دلتنگی خود خواب شوی؟ -
شده شبها
به غم سختی، تو درگیر شوی؟
یا که در خاطرهای تلخ
مدام غرق شوی؟ -
-
آنچنان زی که بمیری، برهی
نه چنان زی که بمیری، برهند … -
در اندرون من خسته دل ندانم کیست
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست… -
نگاه به کار مفیدم، کَس نمی کند
هزار دیده منتظر یک اشتباه من است
-
عیبِ رندان مَکُن ای زاهدِ پاکیزه سرشت
که گناهِ دگران بر تو نخواهند نوشت
من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن دِرَوَد عاقبتِ کار، که کِشت
-
ای صاحب فتوی، ز تو پرکارتریم،
با اینهمه مستی، از تو هشیارتریم؛
تو خونِ کسان خوری و ما خونِ رَزان،
انصاف بده؛ کدام خونخوارتریم؟
(خیام) -
در کفها، کاسه زیبایی/ بر لبها، تلخی دانایی/ شهر تو در جای دگر/ ره می بر با پای دگر ..
(سهراب سپهری)
-
در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آن جا
ز پس صبر تو را ,او به سرِ صدر نشاند
و اگر بر تو ببندد همه رهها و گذرها
ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند
-
نوح نهصد سال دعوت می نمود دم به دم انکار قومش می فزود
هیچ از گفتن عنان واپس کشید ؟ هیچ انـدر غار خاموشی خزید؟
-
"من را به هیچ بدادی؛
و من هنوز برآنم
که از وجودِ تو مویی
به عالمی نفروشم."|سعدی|
-
دی طفلک خاکبیز غربال بدست
می زد بدو دست روی خود را می خستمی گفت به های های کافسوس و دریغ
دانگی بنیافتیم و غربال شکست -
به هر دل بسـتنم عمری پشیمانی بدهکارم
نباید دل به هرکس بست، اما دوستتدارمپُراز شور و شعف با سر بهسویت میدوم چون رود
تو دریا باش تا خودرا به آغوش تو بسپارمدلآزار است یا دلخواه ماییم و همین یک دل
ببر یا بازگردان من به هر صورت زیانکارمملامت میکنندم دوستان در عشق و حق دارند
تو بیزار از منی اما مگر من دسـت بردارم!تو خواب روزهای روشن خودرا ببین ای دوست
شبت خوش گرچه امشب نیز من تا صبح بیدارم -
آه ، تاکی ز سفر باز نیایی ، بازآ
اشتیاق تو مرا سوخت کجایی، بازآ
شده نزدیک که هجران تو، مارا بکشد
گرهمان بر سرخونریزی مایی ، بازآ
کردهای عهد که بازآیی و ما را بکشی
وقت آنست که لطفی بنمایی، بازآ
رفتی و باز نمیآیی و من بی تو به جان
جان من اینهمه بی رحم چرایی، بازآ
وحشی از جرم همین کز سر آن کو رفتی
گرچه مستوجب صد گونه جفایی، بازآ
