هرچی تودلته بریز بیرون۶

[Hamed.s]

چشم تو را اگر چه خُمار آفریده اند
آمیزه ای ز شور و شرار آفریده اند

از سُرخیِ لبانِ تو ای خون آتشین
نار آفریده اند و انار آفریده اند

یک قطره بوی زلف ترت را چکانده اند
در عطردانِ ذوق و بهار آفریده اند

مانند تو که پاک ترینی ، فقط یکی
مانند ما ، هزار هزار آفریده اند

زندانی است روی تو در بند موی تو
ماهی اسیر، در شبِ تار آفریده اند

دستم نمی رسد به تو ای باغِ دوردست
از بس حصار پشت‌ِ حصار آفریده اند

این است نسبت تو و این روزگارِ یأس
آیینه ای میانِ غبار آفریده اند . . .

[Hamed.s]

چقدر جان به لبم کرد این حقیقت بی رحم

چرا همیشه تو را باید از خیال بخواهم؟!

[Hamid.s]

بس دعاها کآن زیان است و هلاک / وز کرَم می نشنود یزدانِ پاک
شکرِ حق را ، کآن دعا مردود شد / من زیان پنداشتم ، و آن سود شد

[_Biliifti_]

و تنَت وطنم ..

• صائب

[Hamid.s]

کَسَم علیست در آن بی کسی که مگویند به عزت و شرف لااله الاالله

[Hamid.s]

●ما فراموش نمی‌کنیم،
بلکه چیزی خالی در ما آرام می‌گیرد.

[Hamid.s]

• خنده خشکی به لب دارم ولی بارانی ام.

[Hamid.s]

︎ باعث رنجشِ ما يک سخنِ سرد بس است .

[Hamid.s]

¤ من آن ابرم که میخواهد ببارد...

[Hamid.s]

بنگر و بشنو،
بگذر و بِهْ شو!

[Hamid.s]

"واگر بر تو ببندد همه رَه‌ها و گذرها
رَه پنهان ِنماید، که کس آن راه نداند"

[Hamid.s]

این پست پاک شده!

[Estelle]

‌
بگذار دوستت بدارم
تا از اندوهِ بی‌کرانِ درونم
رهایی یابم.
تا از روزگار زشتی و تاریکی برَهَم.
بگذار دمی
در بسترِ دستانت بیارامم.
ای شیرین‌ترین آفریده‌ها!
با عشق می‌توانم
هندسه‌ی جهان را دگرگون کنم،
می‌توانم در برابرِ این پریشانی
تاب آورم...

[Hamid.s]

تلخ است مذاقِ زندگانی بی تو...

[Hamid.s]

......
.........

هزاران شعر دارد این لبخند

[Danial.al]

خاموشم
اما دارم به آواز غم خود می دهم گوش
وقتی کسی آواز می‌خواند خاموش باید بود
غم
داستانی تازه سر کرده است
اینجا سرا پا گوش باید بود

درد از نهاد آدمی زاد است

ابتهاج

[Ansel]

بی رُخ جان پرورِجانان مَرا از جان
چه حَظ ..؟!

وحشی بافقی

[بابونــــه]

دردم به جان رسید و
طبیبم پدید نیست

دارو فروش خسته دلان را
دکان کجاست...؟

خواجوی کرمانی

[Hamid.s]

آری از نامهربانان گاه باید بگذریم ...

[Hamid.s]

دور دور مرو که مهجور گردی؛ و نزدیکِ نزدیک میا که رنجور گردی!