هرچی تودلته بریز بیرون۶

[Hamid.s]

سکوتِ اهل غم را ترجمانی نیست غیر از اشک
معانی هم نمی‌گنجند در ظرفِ بیان گاهی...

[__Aqua]

صفایى بود دیشب
با خیالت خلوت ما را
ولى من باز پنهانى
تو را هم آرزو کردم …!

شهریار

[Hamid.s]

شبِ هجران به سرم اخگرِ غم می‌پاشید
خنده می‌کردم و از خنده الم می‌پاشید

داشت شیرازه‌ی غم‌هایِ تو اوراقِ دلم
ورنه در چنگِ فراقِ تو ز هم می‌پاشید

[zeinab dehghani]

یا رب تو چنان کن که پریشان نشوم
محتاجِ برادران و خویشان نشوم
بی منتِ خلقِ خود مرا روزی ده
تا از درِ تو بر درِ ایشان نشوم

• ابوسعید ابوالخیر

[Nilay]

خیال خام پلنگ من، به سوی ماه جهیدن بود
و ماه را ز بلندایش به روی خاک کشیدن بود

پلنگ من، دل مغرورم پرید و پنجه به خالی زد
که عشق ماه بلند من، ورای دست رسیدن بود

حسین منزوی

[_F_SSU_]

اگر گویـی که بتوانم قدم درنه که بتوانـی
و گر گویـی که نتوانم برو بنشین که نتوانـی

[Anzw 18]

با مرگ تو را اگر توان دید
کی می رسد این تولد ما؟

[Anzw 18]

با منِ دردآشنا، ناآشنایی بیش از این؟

ای وفادار رقیبان، بی وفایی بیش از این؟

گرم احساس منی، سرگرم یاد دیگران

من کجا از وصل خشنودم، جدایی بیش از این؟

موجی و بر تکه سنگی خرد، سیلی می زنی

با به خاک افتادگان، زورآزمایی بیش از این؟

زاهد دلسنگ را از گوشه ی محراب خود

ساکن میخانه کردی، دلربایی بیش از این؟

پیش از این زنجیر صدها غم به پایم بسته بود

حال، تنها بنده ی عشقم، رهایی بیش از این؟

سجاد سامانی

[Anzw 18]

Anzw 18 در شعردانه گفته است:

حال، تنها بنده ی عشقم، رهایی بیش از این؟

حال، تنها بنده ی عشقم، رهایی بیش از این؟

[__Aqua]

رُک بگویم از همه رنجیده ام ،
از غریب و آشنا ترسیده ام ،
بیخیال سردی آغوش ها
من به آغوش خودم چسبیده ام.....

"فریدون مشیری"

[Ālbā]

بدخواه کسان هیچ به مقصد نرسد
یک بد نکند تا به خودش صد نرسد
من نیک تو خواهم و تو خواهی بد من
تو نیک نبینی و به من بد نرسد...

-خیام

[Anzw 18]

من و این آتش هستی سوز
تا جهان باقی و جان باقی‌ست

بی تو در گوشه‌ی تنهایی
بزم دل باقی و غم ساقی‌ست

از "اشک خدا"
مشیریِ عزیز

[Hhh Hh]

یک شبی مجنون نمازش را شکست
بی وضو در کوچه لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود
فارغ از جام الستش کرده بود

سجده ای زد بر لب درگاه او
پر ز لیلا شد دل پر آه او

گفت یا رب از چه خوارم کرده ای
بر صلیب عشق دارم کرده ای

جام لیلا را به دستم داده ای
وندر این بازی شکستم داده ای

نشتر عشقش به جانم می زنی
دردم از لیلاست آنم می زنی

خسته ام زین عشق، دل خونم مکن
من که مجنونم تو مجنونم مکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم
این تو و لیلای تو … من نیستم

گفت: ای دیوانه لیلایت منم
در رگ پیدا و پنهانت منم

سال ها با جور لیلا ساختی
من کنارت بودم و نشناختی

عشق لیلا در دلت انداختم
صد قمار عشق یک جا باختم

کردمت آوارهء صحرا نشد
گفتم عاقل می شوی اما نشد

سوختم در حسرت یک یا ربت
غیر لیلا بر نیامد از لبت

روز و شب او را صدا کردی ولی
دیدم امشب با منی گفتم بلی

مطمئن بودم به من سرمیزنی
در حریم خانه ام در میزنی

حال این لیلا که خوارت کرده بود
درس عشقش بیقرارت کرده بود

مرد راهش باش تا شاهت کنم
صد چو لیلا کشته در راهت کنم=)

[EGelare]

دل به شادی های بی مقدارِ این عالم مبند
زندگی تنها فرازی در نشیبی ساخته است

• فاضل نظری

[EGelare]

گر بگویم که‌ مرا با تو سر و کاری نیست،
در و دیوار گواهی بدهند؛ کاری هست.

• سعدی

[EGelare]

ناله را هر چند می‌خواهم که پنهان برکشم
سینه می گوید که من تنگ آمدم «فریاد کن»

• امیرخسرو دهلوی

[EGelare]

به پاس عشق ز بد عهدی‌ات گذشتم و دانم
هنوز ذوق گذشت و صفای عشق ندانی

• ابتهاج

[EGelare]

سخت است همزیستی دائم با کسانی که
دغدغه هایت را نمی‌فهمند اما عزیزان تو هستند.

• گابریل گارسیا مارکز

[Hamid.s]

از درد ترک خورده و از زخم کبودیم
کوهیم و تماشاگر رقصیدن رودیم
او می رود و هر قدمش لاله و نسرین
ما سنگ‌تر از قبل همانیم که بودیم
ما شهرتمان بسته به این است بسوزیم
با داغ عزیزیم که خاکستر عودیم
تن رعشه گرفتیم که با غیر نشسته‌ست
از غیرتمان بود ، نوشتند حسودیم
جوگندمی از داغ غمش تار به تاریم
در حسرت پیراهن او پودبه‌پودیم
پیگیر پریشانی ما دیربه‌دیر است
دلتنگ به یک خنده‌ی او زودبه‌زودیم

[Hamid.s]

شب که دل با روزگار تار خود در جنگ بود
گر مرا چنگی به دل می‌زد نوای چنگ بود