هرچی تودلته بریز بیرون۶

[melancholy]

نقطه
آن گرد شتابنده که در دامن صحراست
گوید:چه نشینی؟ که سواران همه رفتند

[نقطه]

@razie_
دوستی با تو حرام است که چشمان کشت
خون عشاق بریزند و حلالش دارند

[jahad.20]

نقطه دیریست که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد

[melancholy]

نقطه
دل و جان مرا هر لحظه بی‌جرمی بیازاری
چه می‌خواهی از این مسکین سرگردان؟ نمی‌دانم

[نقطه]

@razie_
من هم اول که دیدمت گفتم
حذر از چشم مست خون‌خوارت!

[melancholy]

نقطه
تکرار نقش کهنه‌ی خود در لباس نو
بازیگریم، حوصله‌ی شرح قصه نیست

[Anzw 18]

@razie_
تا کجا می برد این نقش به دیوار مرا؟
تا بدان جا که فرو می ماند
چشم از دیدن لب نیز ز گفتار مرا

[melancholy]

Anzw 18
آفرین بر تو و نفرین به خودم گفتم
جز تو نفرین و دعا را به که باید گفت؟

[نقطه]

@razie_
تا خیال قد و بالی تو در فکر من است
گر خلایق همه سروند چو سرو آزدم

[jahad_121]

نقطه
ما ساکتیم و ساده، اما بی صدا، نه
بی ادعا و بی دل، اما بی وفا، نه

[نقطه]

jahad_121
همه غم‌های جهان هیچ اثر می‌نکند
در من از بس که به دیدار عزیزت شادم

پ.ن:شعر قبلی را رفتم بیتی که تو ذهنم بودو جست‌وجو بزنم ببینم از سعدی بود یا حافظ و توی همون غزل چشمم رو این بیت قفل شد!
چقدر جناب سعدی عالی گفته

[jahad_121]

نقطه
منزلِ مردمِ بیگانه چو شد خانهٔ چشم
آنقدر گریه نمودم که خرابش کردم

(خیلی خوب گفته)

[نقطه]

jahad_121
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم=))

[jahad_121]

نقطه
من مَلَک بودم و فردوسِ بَرین جایَم بود
آدم آورد در این دیرِ خراب آبادم

[نقطه]

jahad_121
من از آن روز که در بند توام آزادم
پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم

[jahad_121]

نقطه

مستیِ چشم غزالان نشکند ما را خمار
چشـمِ لیلی دیده ما را خمار دیگرست

[نقطه]

jahad_121
تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده گزند مباد

[jahad_121]

نقطه
دردی است غیر مردن آن را دوا نباشد
پس من چگونه گویم کاین درد را دوا کن

[نقطه]

jahad_121
نرگس مست نوازش‌کن مردم‌دارش
خون عاشق به قدح گر بخورد نوشش باد

[jahad_121]

نقطه
دردی است در دلم که گر از پیشِ ابِ چشم
بردارم استین برود تا به دامنم

(شعر از کی هست؟ شهریار؟ یا حافظ؟
)