هرچی تودلته بریز بیرون7

[jahad_121]

مستیِ چشم غزالان نشکند ما را خمار
چشـمِ لیلی دیده ما را خمار دیگرست

[jahad_121]

گفتم دری ز خلق ببندم به روی خویش
دردیست در دلم که ز دیوار بگذرد!

[jahad_121]

خنده میبینی ولی از گریه‌ی دل غافلی ؛
خانه‌ی ما از درون ابر است و بیرون افتاب !

صائب تبریزی

[لیلی_]

صد نامه فرستادم ،صد راه نشان دادم
یا راه نمیدانی یا نامه نمی خوانی

[بابونــــه]

تا توانی دفع غم از خاطر غمناک کن
در جهان گریاندن آسانست اشکی پاک کن

ملک الشعرای بهار

[Ramos9248]

بی خبر از هم خوابیدن چه سود؟
برمزار مردگان خویش نالیدن چه سود؟
زنده را تا زنده است باید به فریادش رسید
ورنه بر مزارش آب پاشیدن چه سود؟
گر نرفتی خانه اش تا زنده بود
خانه صاحب عزا خوابیدن چه سود؟
گر نپرسی حال من تا زنده ام
گریه و زاری و نالیدن چه سود؟
زنده را در زندگی قدرش بدان
ورنه مشکی از برای مرده پوشیدن چه سود؟
گر نکردی یاد من تا زنده ام
سنگ مرمر روی قبرم وانهادن ها چه سود؟

شیخ بهایی

[jahad_121]

با دل سنگينت آيا هيچ درگيرد شبى؟
آه آتشناك و سوز سینه‌ی شبگیر ما ...!

#حافظ

[jahad_121]

رسم کجاست این؟ تو بگو در کدام مُلک؟
دل می‌برند و چشم به بالا نمی‌کنند...

#وحشی_بافقی

[jahad_121]

بقول جناب #فاضل_نظری:

"دلخوش به جمع کردن یک مشت «آرزو»
این «شادی» حقیر همین است زندگی..."

[1111]

banoo

ای جلوه ی جمال و جلال خدا علی

یا مظهر العجائب و یا مرتضی علی

از شهریار پیر زمین گیر دستگیر

ای دستگیر مردم بی دست و پا علی

جز یک نسب که از تو به خود بسته نیستم

من آن چنان که آل علی است نیستم

اما مرا هم ای علی از خود مران که من

تا چشم داشتم به حسينت گریستم

[1111]

banoo

جانا قیام کن که نمازت نماز نیست

راهی دراز داری و عمرت دراز نیست

رویت به کعبه باشد و دل سوی بتکده

حرف نیاز هست و خلوص نیاز نیست

مردان حق ز شعله هر آیه سوختند

در ناله های سرد تو سوز و گداز نیست

در سجده سر به خاک می گذاری ولی چه سود

هر کس که سر به سجده نهد اهل راز نیست

ما خود به شهر دل در توفیق بسته ایم

ورنه برای اهل دعا در ، فراز نیست

گل می کند درخت عبادت به فیض اشک

بی گریه قیل و قال دعا چاره ساز نیست

بر لب سپاس خالق و در دل امید خلق

خود آیتی ز شرک بود این نماز نیست

[1111]

banoo

هر مرد شتر دار اويس قرني نيست
هر شيشه ي گلرنگ عقيق يمني نيست

هر سنگ و گلي گوهر ناياب نگردد
هر احمد و محمود رسول مدني نيست

شمشیر بوَد در خور دست اسدالله
هر تیغ به کف را هنر صف شکنی نیست

بر مرده دلان پند مده خويش نيازار
زيرا که ابوجهل مسلمان شدني نيست

با مرد خدا پنجه ميفکن چو نمرود
اين جسم خليل است که آتش زدني نيست

خشنود نشو دشمن اگر کرد محبت
خنديدن جلاد ز شيرين سخني نيست

جايي که برادر به برادر نکند رحم
بيگانه براي تو برادر شدني نيست

صد بار اگر دايه به طفل تو دهد شير
غافل مشو اي دوست که مادر شدني نيست....

[1111]

بیا که چاره دل را روا کنیم
فکری برای این بی نوا کنیم ...

[1111]

دل را ز بى‌خودى سرِ از خود رمیدن است
جان را هواى از قفس تن پریدن است

از بیم مرگ نیست که سرداده‌ام فغان
بانگ جرس زشوقِ به منزل رسیدن است

دستم نمیرسد که دل از سینه برکنم
بارى علاجِ شوق گریبان دریدن است

شامم سیه‌تر است ز گیسوى سرکِشت
خورشید من برآى که وقت دمیدن است

سوى تو اى خلاصه‌ى گلزار زندگی
مرغ نگه در آرزوى پرکشیدن است

بگرفته آب و رنگ ز فیض حضور تو
هر گل در این چمن که سزاوار دیدن است

با اهل درد شرح غم خود نمیکنم
تقدیر غصّه‌ى دل من ناشنیدن است

آن را که لب به دام هوس گشت آشنا
روزی «امین» سزا لبِ حسرت گزیدن است

[بابونــــه]

چرا ای مرگ می خندی؟ نه می خوانی، نه می بندی!
کتابی را که از خون جگر شیرازه می گیرد

[1111]

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم

یک قطره آبم که در اندیشه دریا
افتادم و باید بپذیرم که بمیرم

یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم

این کوزه ترک خورد! چه جای نگرانی‌ست
من ساخته از خاک کویرم که بمیرم

خاموش مکن آتش افروخته‌ام را
بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم

[1111]

عاشقم، عاشق و جز وصل تو درمانش نيست

كيست كايــن آتش افــروخته در جانش نيست؟

جـــــز تو در محفل دلسوختگان، ذكــرى نيست

ايــن حديثـــیست كه آغازش و پايانش نيست

راز دل را نتــــــــوان پيش كســى بـــــــاز نمــود

جـز بــرِ دوست، كه خود حاضر و پنهانش نيست

بـــــا كــــــــــه گويم كه بجز دوست نبيند هـرگز

آنكـــه انديشـــــه و ديــــــدار به فرمانش نيست

گــــــــوشه چشــــم‏گشـا، بر منِ مسكين بنگر

نـــــاز كن نــــــاز، كه اين باديه سامانش نيست

ســــر خُـــــم بـــــاز كن و ساغـــــر لبـــريزم ده

كه بجـــــــز تــــــو، سر پيمانه و پيمانش نيست

نتــــــوان بست زبـــــــانش ز پــــــــريشان‏گويى

آنكـــــــــــه در سينه بجز قلب پريشانش نيست

پــــــاره كــــــــن دفتر و بشكن قلـــم و دم دربند

كه كسى نيست كه سرگشته و حيرانش نيست

[1111]

این طرف مشتی صدف آنجا كمی گل ریخته
موج، ماهیهای عاشق را به ساحل ریخته

بعد از این در جام من تصویر ابر تیره‌ ایست
بعد از این در جام دریا ماه كامل ریخته

مرگ حق دارد كه از من روی برگردانده است
زندگی در كام من زهر هلاهل ریخته

هر چه دام افكندم، آهوها گریزان‌تر شدند
حال صدها دام دیگر در مقابل ریخته

هیچ راهی جز به دام افتادن صیاد نیست
هر كجا پا می‌گذارم دامنی دل ریخته

زاهدی با كوزه‌ای خالی ز دریا بازگشت
گفت خون عاشقان منزل به منزل ریخته!

[1111]

محمّد (ص) وارث پیغمبران است
که او سلطانِ شهرِ دلبران است
به حق فرمود حق لایزالی
محمّد (ص) علت خلقِ جهان است ...

[بابونــــه]

• من‌حسابم‌زِ‌همه‌مردم‌این‌شهر‌جداست،
  من‌امیدم‌به‌خداٰ، بعدِ‌خدا‌هم‌به‌خداٰست:)