هرچی تودلته بریز بیرون۶

[اکالیپتوس]

در منزل غم فگنده مفرش ماییم

وز آب دو چشم دل پر آتش ماییم

عالم چو ستم کند ستمکش ماییم

دست خوش روزگار ناخوش ماییم

[najafiali78]

علیم
عالیه این حرف
ولی اینجا فقط جای شعره نه متن !!!

[romisa]

باز باران با ترانه
با گهرهای فراوان
می خورد بر بام خانه
یادم آرد روز باران
گردش یک روز دیرین
خوب و شیرین
توی جنگل های گیلان
کودکی ده ساله بودم
شاد و خرم
نرمو نازک
چست و چابک
با دو پای کودکانه
می دویدم همچو آهو
می پریدم ازلب جوی
دور میگشتم ز خانه
می شنیدم از پرنده
داستان های نهانی
از لب باد وزنده
رازهای زندگانی
بس گوارا بود باران
وه چه زیبا بود باران
می شنیدم اندر این گوهر فشانی
رازهای جاودانی, پندهای آسمانی
بشنو از من کودک من
پیش چشم مرد فردا
زندگانی خواه تیره خواه روشن
هست زیبا, هست زیبا, هست زیبا
شاعر:گلچین گیلانی

[اکالیپتوس]

زندگی تکرار فرداهای ماست
میرسد روزی که فردا نیستیم
آنچه میماند فقط نقش نکوست
نقش ها می ماند و ما نیستیم …

[oooopppssss]

دست هایم را در باغچه می کارم سبز خواهم شد،می دانم،می دانم،می دانم و پرستوها در گودی انگشتان جوهری ام تخم خواهند گذاشت ....
شاید فروغ فرخزاد دردی داشت
به عمق اقیانوس
یا شاید
امیدی به پهنای آسمان ...
و شاید میخواست تنهایی اش را با نوشته هایش شریک شود
هر چه که داشت بد دردی بود ...

[najafiali78]

روح سهراب جوان از آسمانها هم گذشت
نوشدارویش هنوز از پی دوان است ای پری
.
.
با نواهای جرس گاهی بفریادم برس
کین ز راه افتاده هم از کاروان است ای پری

شهریار

[_silent_]

@دانش-آموزان-آلاء
دوست آن است که گیرد دست دوست

درپریشان حالی و درماندگی

دشمن دانا بلندت میکند

برزمینت میزند نادان دوست........

[elhame.H]

رفتم ، که گم شوم چو یکی قطره اشک گرم
در لابلای دامن شبرنگ زندگی
رفتم ، که در سیاهی یک گور بی نشان
فارغ شوم زکشمکش و جنگ زندگی

فروغ فرخزاد

[fateme_mllh]

گاه گاهی که دلم می گیرد
پیش خود می گویم
آنکه جانم را
سوخت
یاد می آرد ازین بنده هنوز!؟

حمید مصدق

[SenatOr]

نیکی و بدی که در نهادِ بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است
با چرخ مکن حواله کاندر رهِ عقل
چرخ از تو هزار بار بیچاره‌تر است
#خیام
کلیک

[Mahbube]

چه کرده ای
که از پشت فرسنگها و سالها فاصله
بی آنکه ببینمت
بی آنکه لمست کنم
ازآنِ تو شدم
دکتر افشین یداللهی

[Mahbube]

مبدأ تاریخ من
این سفر توست
فصل های تقویم من
از این به بعد
با سفرهای تو
تغییر می کند
تقویم من
یک ماه دارد
که تویی
وقتی قرار است بیایی
روزها
معکوس می گذرد
وقتی قرار است بروی
روزها
باز هم معکوس می گذرد
تقویم من
معکوس هجریِ قمریست
تقویم من
زندگی توست

افشین یداللهی

[oooopppssss]

غافل کند از کوتهی عمر شکایت
شب در نظر مردم بیداربلند است

[Laynad]

ای که مسجد می روی بهر سجود
سر بجنبد دل نجنبد ، این چه سود؟!
مولانا

[اکالیپتوس]

وقتی که دل از دنیا، آمیخته ی درد است

وقتی که صداقت‌ها، آلوده به صد رنگ است

خود را به خدا بسپار، چون اوست که بی رنگ است

چون وادی عشق او دور از همه نیرنگ است

خود را به خدا بسپار، آن لحظه که تنهایی

آن لحظه که دل دارد از تو طلب یاری

خود را به خدا بسپار، همراه سراسر اوست

دیگر تو چه می‌خواهی! بهر طلب از دوست

خود را به خدا بسپار، آن لحظه که گریانی

آن لحظه که از غم‌ها، بی تابی و حیرانی

خود را به خدا بسپار، چون اوست نوازشگر

چون ناز تو می‌خواهد، او را ز درون بنگر

بهمن میزانی

[Sobhan.1999]

ماه‌ها منتظرم روز به اینجـــا برسد
خبـر آمـدنـت بــــــر در اعـــلا برسد

نگرانم‌ من از این شهر، که از دیدارت
کار این شهر پرآشوب به غوغا برسد

آمـدی شهــر بـهم ریخت، منم انسانم
چــه بسا کار منم نیز به اغمـــا برسد

فصـــل زیبـا شــده با آمدنت، زیبا رو
که بهار از تو به شهــریور زیبا برسد

علیرضا_عباس_زاده

[Sobhan.1999]

-شهریور است و
شهر ما عمری‌ست پاییز است.
چیزی نمی‌گویم؛
که می‌دانی دلم چیز است...

سید_مهدی_موسوی

[Leily joon]

@دانش-آموزان-آلاء
یک شبی مجنون نمازش را شکست
بی وضو در کوچه لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود
فارغ از جام الستش کرده بود

سجده ای زد بر لب درگاه او
پر ز لیلا شد دل پر آه او

گفت یا رب از چه خوارم کرده ای
بر صلیب عشق دارم کرده ای

جام لیلا را به دستم داده ای
وندر این بازی شکستم داده ای

نشتر عشقش به جانم می زنی
دردم از لیلاست آنم می زنی

خسته ام زین عشق، دل خونم مکن
من که مجنونم تو مجنونم مکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم
این تو و لیلای تو … من نیستم

گفت: ای دیوانه لیلایت منم
در رگ پنهان و پیدایت منم

سال ها با جور لیلا ساختی
من کنارت بودم و نشناختی

عشق لیلا در دلت انداختم
صد قمار عشق یک جا باختم

کردمت آواره ی صحرا نشد
گفتم عاقل می شوی اما نشد

سوختم در حسرت یک یا ربت
غیر لیلا بر نیامد از لبت

روز و شب او را صدا کردی ولی
دیدم امشب با منی گفتم بلی

مطمئن بودم به من سر میزنی
در حریم خانه ام در میزنی

حال این لیلا که خارت کرده بود
درس عشقش بیقرارت کرده بود

مرد راهم باش تا شاهت کنم
صد چو لیلا کشته در راهت کنم.

[Leily joon]

@دانش-آموزان-آلاء
پیامک زد شبی لیلی به مجنون
که هر وقت آمدی از خانه بیرون

بیاور مدرک تحصیلی ات را
گواهی نامه ی پی اچ دی ات را

وگرنه وای بر احوالت ای مرد
که بابایم بگیرد حالت ای مرد

چو مجنون این پیامک خواند وا رفت
به سوی دشت و صحرا کله پا رفت

اس ام اس زد ز آنجا سوی لیلی
که می خواهم تو را قد تریلی

دلم در دام عشقت بی قرار است
ولیکن مدرکم کمتر ز آن است

چه سنگین است بار این جدایی
امان از دست این مدرک گرایی

پس از چن وقت دید بابای لیلی
که سنِ دخترش گردیده خیلی!

درون خانه بوی ترشی آید . .
خدایا.. دخترم ترشیده شاید!!

سراسیمه به مجنون زد ایمیلی
نمی پرسی چرا احوالِ لیلی!؟

هنوزم عشق لیلی در دلت هست؟
هنوزم عکس او در تبلتت هست !؟

تو داماد منی من شک ندارم . . !!
نیازی دیگه به مدرک ندارم . . !!

شود این تحفه را با سیکل هم برد
نیازی نیس به دانشگاه آکسفورد!

بیا تا منزلم.. مجنون ترینم . .
الهی دوریِ تان را نبینم . . !!

چو کرد فکراشو مجنون زد ایمیلی
پس از یک هفته به بابای لیلی . .

بگفتا چند سالی دیر کردی . .
زیادی جانِ من تأخیر کردی !!

نباشد در سر از لیلی هوایی . .
که دارم چند دوستِ اجتماعی !!!

ز بس هر چیز، این دوره گرونه

محاله زن بگیرم این زمونه !!

کنون ظرفی بزرگ با پُست ریلی

فرستادم بریز ترشیه لیلى

[علیم]

یکی درد و یکی هجران پسندد
یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان ودرد و وصل و هجران
پسندم انچه را جانان پسندد