-
شعردانه
|
-
حرف را باید زد
درد را باید گفت
سخن از مهر من و جور تو نیست
سخنی از
متلاشی شدن دوستی است،
و عبث بودن پندار سرور آور مهر
آشنایی با شور؟
و جدایی با درد؟
و نشستن در بهت فراموشی
یا غرق غرور؟! -
غـلام هـمت والای بابه خــــــــــــــــــارکشم
که خـــــــــار غـم کشد و منت خسان نکشدز صبح تا سر شـــب پای وی به رفـتارست
عجــــــــــب که آبله از دست او فغان نکشدز دشت تا ســــــــــــر بازار اشک آبله اش
خطی کشیده ز گوهــــر که کهکشان نکشدز بار خـــــــــــــار ازان شانه اش نشد خالی
که بار منت دونـــــــــــان پی دو نان نکشدرهـین دوش خود و پای خارپوش خود است
ازآنکه منت مرهــــــــــــم ز ناکسان نکشدهمیشه تکـیه به بــــــــــازوی خویشتن دارد
ز دستگـیـــــــــــــــری بیگانه امتنان نکشدعـروس خوشگل مقـصد کسی به دوش کشد
که نقـد وقـت ز کـف مفـت و رایگان نکشد« ضیاء قاریزاده»
-
%(#15688c)[کجا باید برم یه دنیا خاطرت تو رو یادم نیاره]
%(#15688c)[کجا باید برم که یک شب فکر تو منو راحت بذاره]
%(#15688c)[چه کردم با خودم که مرگ و زندگی برام فرقی نداره]
%(#15688c)[محاله مثل من توی این حال بد کسی طاقت بیاره]
%(#15688c)[کجا باید برم که تو هر ثانیم تورو اونجا نبینم]
%(#15688c)[کجا باید برم که بازم تا ابد به پای تو نشینم]
%(#15688c)[قراره بعد تو چه روزایی رو من تو تنهایی ببینم]
%(#15688c)[دیگه هرجا برم چه فرقی میکنه از عشق تو همینم] -
ای خوشا آن روز که ما معشوق را مهمان کنیم
دیده از روی نگارینش نگارستان کنیم -
•%(#00ba0c)[درختان] را دوست دارم که به احترام %(#ba001f)[تــو] قیام کرده اند
و %(#0079ba)[آب را که مهر مادر توست] . . .
•در فکر آن گودالم که خون تو را مکیده است , هیچ گودالی چنین رفیع ندیده بودم ,
در حضیض هم می توان عزیز بود , از گودال بپرس
•هیچ کلام بشری نیست که در مصاف تو نشکند ای شیر شکن
%(#ba0000)[خون تو] بر کلمه فزون است ...
•از آن زمان که %(#ba001f)[تو] ایستادی %(#0079ba)[دین] راه افتاد
و چون فرو افتادی %(#3bb000)[حق] برخاست
•و هیچ %(#23b000)[شاخه] نیست که %(#d60000)[شکوفه ای سرخ] ندارد
و اگر ندارد شاخه نیست، %(#5c5400)[هیزمی است] ناروا بر درخت مانده
•عجبا، عجبا از تو، عجبا !
حیرانی مرا با تو پایانی نیست. . .
چگونه با انگشتانه ای از کلمات، %(#238fed)[اقیانوسی] را می توان پیمانه کرد. . .
️ %(#008a47)[ای باغ بینش!]
ستم ، دشمنی زیباتر از تو ندارد
و مظلوم ، یاوری آشناتر از تو
تو کلاس فشرده تاریخی
کربلای تو مصاف نیست، %(#ed23a6)[منظومه بزرگ هستی] است
طواف است
پایانِ %(#4d4d4d)[سخن،] %(#6e6e6e)[پایان ِمن] %(#999999)[است]
تو انتها نداری . . .
سید علی موسوی گرمارودی
به مناسبت اربعین -
پاییزِ برگ ریز
مانند یک مسافر ِغمگین
از کوچه های ابریِ آذر
عبور کرد
و کوله بار ِ رنگیِ خود را
بر دوشِ خُشکِ درختان نهاد
پاییز برگریز
با گامهای ریز
از روی سنگفرشِ زردِ خیابان گذشت
با مهرِ مهربان وداع کرد
و دستِ آبیِ آبان را
با خود گرفت و بُرد
پاییز برگریز گذر کرد و بعد از آن
باران
در بُهت ِسردِ پنجره ها یخ زد
صحرا
در چشمِ سبزِ درختان
سپید شد !
پاییز رفته بود
وَ یلدا
با چشم هایی از بلور و بنفشه
می گریست !
دکتریدالله گودرزی
-
%(#ff5100)[پاییز که بیاید]
%(#ff5100)[خورشید که کم رنگ بتابد]
%(#ff5100)[ابرهای سیاه باز برانند]
%(#ff4400)[برگ ها که ببارند]
%(#ff4400)[جغدی که از ته دل،باز بخواند]
%(#ff4400)[فاخته ایی که آواره بگردد]
%(#ff4400)[زاغ ها که بیایند]
%(#ff4400)[دل که بی تاب بگردد]
%(#ff4400)[چه بخواهم چه نخواهم]
%(#ff4400)[دل من باز سرگشته و حیران شود]
%(#ff4400)[و در پی یار بگردد.در پی یار بگردد]
مریم صالحی -
اهای غمی که مثل یه بختک
رو سینه ی من شده ای اوار
از گلوی من دستاتو بردار
دستاتو بردار از گلوی من... -
%(#f06800)[پاییزِ کوچکِ من]
️گنجایشِ %(#f00088)[هزار] %(#50db00)[بـــهار]
گنجایشِ %(#0096db)[هزار] %(#3edb00)[شکفتن] دارد
%(#ff7700)[پاییزِ کوچکِ من]
دنیایِ سازشِ همه‌ی رنگ‌هاست
با یکدیگر . . .
#حسین_منزوی
@zedtwo در
شعردانه گفته است:%(#f06800)[پاییزِ کوچکِ من]
️گنجایشِ %(#f00088)[هزار] %(#50db00)[بـــهار]
گنجایشِ %(#0096db)[هزار] %(#3edb00)[شکفتن] دارد
%(#ff7700)[پاییزِ کوچکِ من]
دنیایِ سازشِ همه‌ی رنگ‌هاست
با یکدیگر . . .
#حسین_منزوی
عالیه !!!
-
- کنار پنجره رفت
و روی صندلی نرم پارچه‌ای
نشست:
هنوز در سفرم
خیال میکنم
در آب‌های جهان قایقی است
و من-مسافر قایق-هزارها سال است
سرود زنده‌ی دریانوردهای کهن را
به گوش روزنه‌های فصول می‌خوانم
و پیش می‌رانم..
مرا سفر به کجا برد؟
کجا نشان قدم ناتمام خواهد ماند
و بند کفش به انگشت‌های نرم فراغت
گشوده خواهد شد؟
کجاست جای رسیدن، و پهن کردن یک فرش
و بی‌خیال نشستن
و گوش دادن به
صدای شستن یک ظرف زیر شیر مجاور؟
و در کدام بهار
درنگ خواهی کرد
و سطح روح پر از برگ سبز خواهد شد؟
#سهراب سپهری
- کنار پنجره رفت
