هرچی تودلته بریز بیرون۶

[مبیناااااا]

پاییزِ برگ ریز

مانند یک مسافر ِغمگین

از کوچه های ابریِ آذر

عبور کرد

و کوله بار ِ رنگیِ خود را

بر دوشِ خُشکِ درختان نهاد

پاییز برگریز

با گامهای ریز

از روی سنگفرشِ زردِ خیابان گذشت

با مهرِ مهربان وداع کرد

و دستِ آبیِ آبان را

با خود گرفت و بُرد

پاییز برگریز گذر کرد و بعد از آن

باران

در بُهت ِسردِ پنجره ها یخ زد

صحرا

در چشمِ سبزِ درختان

سپید شد !

پاییز رفته بود

وَ یلدا

با چشم هایی از بلور و بنفشه

می گریست !

دکتریدالله گودرزی

[مبیناااااا]

%(#ff5100)[پاییز که بیاید]
%(#ff5100)[خورشید که کم رنگ بتابد]
%(#ff5100)[ابرهای سیاه باز برانند]
%(#ff4400)[برگ ها که ببارند]
%(#ff4400)[جغدی که از ته دل،باز بخواند]
%(#ff4400)[فاخته ایی که آواره بگردد]
%(#ff4400)[زاغ ها که بیایند]
%(#ff4400)[دل که بی تاب بگردد]
%(#ff4400)[چه بخواهم چه نخواهم]
%(#ff4400)[دل من باز سرگشته و حیران شود]
%(#ff4400)[و در پی یار بگردد.در پی یار بگردد]
مریم صالحی

[sheydadb37]

اهای غمی که مثل یه بختک
رو سینه ی من شده ای اوار
از گلوی من دستاتو بردار
دستاتو بردار از گلوی من...

[باهآر]

%(#f06800)[پاییزِ کوچکِ من]
️گنجایشِ %(#f00088)[هزار] %(#50db00)[بـــهار]
گنجایشِ %(#0096db)[هزار] %(#3edb00)[شکفتن] دارد
%(#ff7700)[پاییزِ کوچکِ من]
دنیایِ سازشِ همه‌ی رنگ­‌هاست
با یکدیگر . . .

---

#حسین_منزوی

[Brilliant]

@zedtwo در شعردانه گفته است:

%(#f06800)[پاییزِ کوچکِ من]
️گنجایشِ %(#f00088)[هزار] %(#50db00)[بـــهار]
گنجایشِ %(#0096db)[هزار] %(#3edb00)[شکفتن] دارد
%(#ff7700)[پاییزِ کوچکِ من]
دنیایِ سازشِ همه‌ی رنگ­‌هاست
با یکدیگر . . .

---

#حسین_منزوی

عالیه !!!

[M.an]

قیصر امین پور :

تویی بهانه این ابرها
که می‌گریند
بیا که صاف شود این هوای بارانی

[احساان]

نفست از جای گرم بلند میشود
اه شب های سرد من ...

[احساان]

ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺩﻭﺭِ ﺧﻮﺩ ،
ﯾﮏ ﺩﯾﻮﺍﺭِ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﺸﯿﺪ !
ﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺕ ﺩﻭﺭ ﮐﻨﯽ !
ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺒﯿﻨﯽ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﺪﻧﺖ ؛
ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺏ ﻣﯿﮑﻨﺪ ...

[Marzieh.m]

• کنار پنجره رفت
  و روی صندلی نرم پارچه‌ای
  نشست:
  هنوز در سفرم
  خیال می‌کنم
  در آب‌های جهان قایقی است
  و من-مسافر قایق-هزارها سال است
  سرود زنده‌ی دریانوردهای کهن را
  به گوش روزنه‌های فصول می‌خوانم
  و پیش می‌رانم..
  مرا سفر به کجا برد؟
  کجا نشان قدم ناتمام خواهد ماند
  و بند کفش به انگشت‌های نرم فراغت
  گشوده خواهد شد؟
  کجاست جای رسیدن، و پهن کردن یک فرش
  و بی‌خیال نشستن
  و گوش دادن به
  صدای شستن یک ظرف زیر شیر مجاور؟
  و در کدام بهار
  درنگ خواهی کرد
  و سطح روح پر از برگ سبز خواهد شد؟

#سهراب سپهری

[آسِمان آبی]

پرده را برداریم...
بگذاریم که احساس هوایی بخورد
#سهرابِ جان

[romisa]

چون شمع درین انجمن از راستی خویش
غیر از سر انگشت ندامت نگزیدیم

[مبیناااااا]

جانا به غریبستان چندین به چه می‌مانی
بازآ تو از این غربت تا چند پریشانی

صد نامه فرستادم صد راه نشان دادم
یا راه نمی‌دانی یا نامه نمی‌خوانی

گر نامه نمی‌خوانی خود نامه تو را خواند
ور راه نمی‌دانی در پنجه ره دانی

بازآ که در آن محبس قدر تو نداند کس
با سنگ دلان منشین چون گوهر این کانی

ای از دل و جان رسته دست از دل و جان شسته
از دام جهان جسته بازآ که ز بازانی

هم آبی و هم جویی هم آب همی‌جویی
هم شیر و هم آهویی هم بهتر از ایشانی

چند است ز تو تا جان تو طرفه تری یا جان
آمیخته‌ای با جان یا پرتو جانانی

نور قمری در شب قند و شکری در لب
یا رب چه کسی یا رب اعجوبه ربانی

هر دم ز تو زیب و فر از ما دل و جان و سر
بازار چنین خوش‌تر خوش بدهی و بستانی

از عشق تو جان بردن وز ما چو شکر مردن
زهر از کف تو خوردن سرچشمه حیوانی

مولانا

[مبیناااااا]

%(#07bd0d)[هر که در عاشقی قدم نزده است]
%(#07bd0d)[بر دل از خون دیده نم نزده است]

%(#07bd0d)[او چه داند که چیست حالت عشق]
%(#07bd0d)[که بر او عشق، تیر غم نزده است]

%(#0c800f)[خاقانی]

[مبیناااااا]

%(#bd0707)[دگر از درد تنهایی، به جانم یار می‌باید]
%(#bd0707)[دگر تلخ است کامم، شربت دیدار می‌باید]

%(#bd0707)[ز جام عشق او مستم، دگر پندم مده ناصح]
%(#bd0707)[نصیحت گوش کردن را دل هشیار می‌باید]

%(#bd0707)[مرا امید بهبودی نماندست، ای خوش آن روزی]
%(#bd0707)[که می‌گفتم: علاج این دل بیمار می‌باید]

%(#bd0707)[بهائی بارها ورزید عشق، اما جنونش را]
%(#bd0707)[نمی‌بایست زنجیری، ولی این بار می‌باید]

%(#8c2323)[شیخ بهایی]

[romisa]

دلت را خانه ما کن مصفا کردنش با من
به ما درد دل افشا کن مداوا کردنش با من

اگر گم کرده ای ای دل کلید استجابت را
بیا یک لحظه با ما باش پیدا کردنش با من

بیفشان قطره اشکی که من هستم خریدارش
بیاور قطره ای اخلاص و دریا کردنش با من

به من گو حاجت خود را اجابت میکنم آنی
طلب کن آنچه میخواهی مهیا کردنش با من

بیا قبل از وقوع مرگ روشن کن حسابت را
بیاور نیک و بد را جمع ، منها کردنش با من

چو خوردی روزی امروز ما را شکر نعمت کن
غم فردا مخور تامین فردا کردنش با من

به قرآن آیه رحمت فراوان است ای انسان
بخوان این آیه را تفسیر و معنا کردنش با من

اگر عمری گنه کردی مشو نومید از رحمت
تو نام توبه را بنویس، امضا کردنش با من

[romisa]

آنان‌که اسیر عقل و تمییز شدند،
در حسرتِ هست‌ونیست ناچیز شدند؛

رو با خبرا، تو آب انگور گُزین،
کان بی‌خبران به غوره مِیْویز شدند!

[romisa]

دریاب که از روح جدا خواهی رفت
در پرده اسرار فنا خواهی رفت

[romisa]

ای دل چو زمانه می‌کند غمناکت
ناگه برود ز تن روان پاکت

بر سبزه نشین و خوش بزی روزی چند
زان پیش که سبزه بردمد از خاکت

[romisa]

ای چرخ فلک خرابی از کینه تست
بیدادگری شیوه دیرینه تست

ای خاک اگر سینه تو بشکافند
بس گوهر قیمتی که در سینه تست

[romisa]

این کهنه رباط را که عالم نام است
و آرامگه ابلق صبح و شام است

بزمی‌ست که وامانده صد جمشید است
قصریست که تکیه‌گاه صد بهرام است