هرچی تودلته بریز بیرون۶

[romisa]

بد خواه کسان هیچ به مقصد نرسد
یک بد نکند تا به خودش،صد نرسد

من نیک تو خواهم و تو خواهی بد من
تو نیک نبینی و به من بد نرسد...!

#خیام

[romisa]

بداندیش ِمردم به جز بد ندید
بیفتاد و عاجـزتـر از خود ندید

تو هرگز رسیدی به فریاد کس
که ‌میخواهی امروز فریادرس

اگر بد کنی چشم نیکی مدار
که هرگز نیارد ، گـز انگور بار ...

#سعدی

[25-Bahar]

اجازه میدی که بگم حرف ترانه هام تویی ؟

دلیل زنده بودنم ٬ درد بهانه هام تویی ؟

اجازه میدی که شبا همش بیام تو خواب تو ؟

اون عکسی که با هم داریم جا بدمش تو قاب تو ؟

[خط خون]

دلم دردی که دارد با که گوید
گنه خود کرد تاوان از که جوید

دریغا نیست همدردی موافق
که بر بخت بدم خوش خوش بموید

[erfan82]

علی ای همای رحمت توچه آیتی خدا را؟
که به ما سوا فکندی همه سایه ی هما را
دل اگر خدا شناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم من به خدا قسم خدا را

[اکالیپتوس]

با درد بساز چون دوای تو منم

در کس منگر که آشنای تو منم

گر کشته شدی مگو که من کشته شدم

شکرانه بده که خون بهای تو منم

[milad-am]

دیگران را عید اگر فرداست ما را این دمست
روزه داران ماه نو بینند و ما ابروی دوست
سعدی

[25-Bahar]

و ندایی که به من می گوید :
”گر چه شب تاریک است
دل قوی دار ،
سحر نزدیک است “
دل من در دل شب
خواب پروانه شدن می بیند

[25-Bahar]

رفتی و ندیدی که چه محشر کردم
با اشک تمام کوچه را تر کردم
وقتی که شکست بغض تنهایی من
وابستگی ام را به تو باور کردم

[milad-am]

خداحافظ ای ماه غفران و رحمت
خداحافظ ای ماه عشق و عبادت
خداحافظ ای ماه نزدیکی بر آرزوها
خداحافظ ای ماه مهمانی حق تعالی
خداحافظ ای دوریت سخت و جانکاه
خداحافظ ای بهترین ماه الله

[Marjan 77]

من سجده به خاک جمکران می‌خواهم
از یوسف گمگشته نشان می‌خواهم
فریاد و فغان، از غم تنها بودن
من مهدی صاحب الزمان می‌خواهم
اللهم عجل لولیک الفرج

[Mahbube]

هر که دلارام دید از دلش آرام رفت
چشم ندارد خلاص هر که در این دام رفت
یاد تو می‌رفت و ما عاشق و بیدل بدیم
پرده برانداختی کار به اتمام رفت
گر به همه عمر خویش با تو برآرم دمی
حاصل عمر آن دمست باقی ایام رفت
سعدی جان

[17FATEMEH]

دنیا همه هیچ و کار دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ

[Mahbube]

به آسمان نرسد هر که خاک پای تو نیست
فرو رود به زمین هر که در هوای تو نیست
مگر تو خود به خموشی ثنای خودگویی
وگرنه هیچ زبان در خور ثنای تو نیست
شکوه بحر چه سازد به تنگنای حباب؟
سپهر بی سر و پا ظرف کبریای تو نیست
سپرد جا به تو هر کس ز بزم بیرون رفت
تویی به جای همه، هیچ کس به جای تو نیست
مگر ز نعمت دیدار سیر چشم شود
وگرنه هر دو جهان در خور گدای تو نیست
مگر قبول تو آبی به روی کار آرد
وگرنه بندگی چون منی سزای تو نیست
بساز از دل سنگین خویش آینه ای
که هیچ آینه را طاقت لقای تو نیست
جواب آن غزل است این که گفت مرشد روم
چه گوهری تو که کس را به کف بهای تو نیست
صائب تبریزی

[Mahbube]

تویی به جای همه و هیچکس به جای تو نیست
چه گوهری تو که کس را به کف بهای تو نیست
صائب تبریزی

[ققنوس]

زهي عشق زهي عشق كه ماراست خدايا *
چه نغزست و چه خوبست چه زيباست خدايا

[ققنوس]

در میکده دوش زاهدی دیدم مست

تسبیح به گردن و صراحی در دست

گفتم : ز چه در میکده جا کردی ؟ گفت

از میکده هم به سوی حق راهی هست

[25-Bahar]

ز کدام رَه رسیدی؟ زِ کدام در گذشتی؟
که ندیده دیده ناگه به درونِ دل فتادى؟

[25-Bahar]

شباهت تو و من هر چه بود ثابت کرد
که فصل مشترک عشق و عقل، تنهایی‌ست

[25-Bahar]

به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی و دلم ثانيه ای بند نشد

لب تو ميوه ممنوع، ولی لب هايم
هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد

با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر
هيچ کس، هيچ کس اين جا به تو مانند نشد

هر کسی در دل من جای خودش را دارد
جانشين تو در اين سينه خداوند نشد

خواستند از تو بگويند شبی شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتند: نشد!