هرچی تودلته بریز بیرون7

[چیچک]

امان از تو، با آن لبخندِ گوشهٔ چشمت.

[ari_14]

کسی که بهتون دل میده، دل مرده نکنید، چون اگه دلش بمیره ، مغزش غالب میشه، وقتی ام مغزش جایگزین دلش بشه ، دیگه منطقی میشه، وقتی ام منطقی بشه ، دیگه نمیتونه دوستتون داشته باشه ، چون فقط قلبه که اجازه بخشیدن رو میده نه مغز..

[ari_14]

وقتی ب گذشتم نگا میکنم و تغیراتی که کردم رو حس میکنم
یاد اون دیالوگ میوفتم که میگه:
بعضی تجربه ها تو زندگی هستن که حتی DNA تورو هم تغیر میدن.

[پرستو بابایی]

157f634c9c5d03e2f5136f9235ce682850139627-360p.mp4
یک روز باران می بارد ...

[خانوم لوبیا]

• واقعا چرا فکر میکنید " تو رابطه نبودن " همون تنها بودنه ؟ کسی که تو رابطه نیست تنها نیست
  خانواده داره،کلی دوست و آشنا داره،از همه مهم تر خودشو داره!
  با خیال راحت میتونه رو پیشرفت تمرکز کنه و وقتی به یه سطح مناسب رسید یه آدم‌ مناسب انتخاب کنه
  کجاش تنهاست که دلسوزی میکنید واسش؟

[Hamid.s]

هرگز نمی‌ توانست اَز اِنتهای وجودش غریبه شدن کسی را که قلبش را لمس کرده بود بپذیرد ؛ به همین خاطر اَغلب اَز آدم ‌ها فاصله می‌ گرفت ؛ آدم‌ های جدید او را به یاد زخم ‌های قدیمی‌ اَش می‌ اَنداختند ...

[Hamid.s]

ما آدم ‌های معمولی‌ هستیم
اَمّا در دوست داشتن ؟ نه .
جنسِ دوست داشتنِ ما ،
سخت ، واقعی ، و اِدامه‌ دار اَست

[Hamid.s]

اگر روزی ازم بپرسن چه آدمایی رو بیشتر دوس داری، میگم اون‌هایی که توی زندگی بیشتر از همه رنج کشیدن. رنج نه به منزله غم. که غم هم میتونه شکلی از رنج باشه. رنجی که به معنی رشد و رسیدن به نورِ امید وسط تاریک ترین روزهای زندگیشون باشه. اون آدم‌ها شاید زیاد کتاب نخونده باشن. شاید سواد زیادی نداشته باشن. شاید پولدار نباشن. ولی عمیقن. انسان های عمیق رو دوس دارم. اینکه حتی با سکوتشون هم حرف های زیادی دارن. اگه یه روزی ازم بپرسن چه آدمایی رو بیشتر دوس داری، میگم اون آدمایی که با رنج قد کشیدن. و هیچ وقت این رو فراموش نکنید که "رنج همیشه تنهاست" و انسان تنهاتر ...

[Hamid.s]

به آسمان خیره مانده بود. گفتم: ماه را دوست داری؟ گفت: بله، و همچنین خورشید و ستارگان را. اما فکر می‌‌کنم بیش از همه ی اینها دریا را دوست داشته باشم. افسوس، از غرق شدن می‌ترسم. گفتم: گمان کنم همه ی ما از آن چیز که عاشقش هستیم کمی می‌ترسیم. به او خیره ماندم.

[ari_14]

من گاهی خسته میشوم ، میرنجم، نا امیدی را تجربه میکنم و حساسیت هایی دارم .
این چیزها بخشی از صفات انسانیِ من است
نمیتوانم از « انسان بودن » انصراف بدهم.

[__Aqua]

یه جمله خوندم که جالب بود،شاید تو هم احتیاج داشته باشی بخونیش:
تو با این امید واهی که کسانی که آزارت دادن یه روزی متوجه کار بدشون میشن و تغییر میکنن،فقط خوب شدن خودت و زخمهات رو به تاخیر میندازی.

[ari_14]

از صبر ادما سواستفاده نکنید !
آدمهای صبور هم ی ظرفیتی دارن؛
تحمل میکنن ولی وقتی لبریز بشن هیچ منطقی دیگه نمیتونه جلوی رفتن اونارو بگیره ..:)

[چیچک]

‌‌

«لم يكن الكلام مُهمًا بل صوتُك...»

سخن مهم نبود، بلکه صدایت اهمیت داشت...

⸤ لاادری ~

[ari_14]

:))

[خانوم لوبیا]

• هر کاری کردیم پشت سرمون حرف زدن! هر شکلی شدیم پشت سرمون حرف زدن! خودمون شدیم..! گفتن جلفه؟ سرسنگین شدیم..! گفتن مغروره؟ تا خندیدیم..! گفتن سبکه؟ تا اخم کردیم..! گفتن خودشو میگیره؟ ساده شدیم..! گفتن احمقه؟ تحویل نگرفتیم..! گفتن خود شیفته س؟ خاکی شدیم..! گفتن داره آمار میده؟ وقتی حرف زدن و جوابشونو دادیم..! گفتن دیدی حق با ماست لجش گرفته؟ وقتی حرف زدن و جوابشونو ندادیم..! گفتن دیدی حق با ماست لال شده؟ هرجور شدیم این جماعت بیکار یه چیزی گفتن! این مردم هیچ وقت احترام گذاشتن به عقاید همو یاد نمیگیرن!
  پس برای خودت زندگی کن...!🤎

[ari_14]

او قوی به‌نظر می‌رسید. همچنین خسته، بی‌رمق، آزرده، و ترسیده.

[Hamid.s]

‏كالشمس أنتِ!
فقالت وهْي ضاحكة:
وأنتَ كالقمر الصافي لمن نظرا
متى اللقاء؟! فقالت وهْي باكية:
الشمسُ لا ينبغي أن تدركَ القمرا...

گفتم تو همچون خورشیدی!
با لبی خندان گفت:
و تو هَمچون ماه پاکی برای هر دیده‌ای..
گفتم وعده‌ی ملاقات چه زمانی‌ست؟!
در حالی‌که می‌گریست گفت:
خورشید هرگز نباید به ماه برسد..

رامی مسفر

[پرستو بابایی]

در بدترین روزهای زندگی‌ام یک چیز را خوب یاد گرفتم :
"تا عزیزترین چیز‌هایت را از دست ندهی و رنج نکشی، نمی‌توانی بفهمی چه کارهایی از تو ساخته است و روحت هم خبر ندارد."

[__Aqua]

ما از آنان که تسلی‌‌شان می‌دادیم، غمگین‌تر بودیم.

[خانوم لوبیا]

• از ته دلم میخوام بشینم واسه روزایی که گذشت و قدرشو ندونستم و لحظه هایی که میدونم هیچوقت برنمیگردن گریه کنم،برای هر ثانیه ای که کنارم داشتمت و برای وقتایی که دوسم داشتی،برای تموم خاطرات با تو^^♡