|
هرچی تو دلته بریز بیرون 5
-
خب امروز جلسه دوم شهریم بود...
و این یارو دیگه زیادی پسرخاله شده
مثلا هی بهم میگه ممد
یا یهویی اومد دور دو فرمون یاد داد بعدش گفت به کسی نگی من یادت دادما این واسه جلسه ۷ هست
هی هم گیر داده بود روز پولدار شدنت رو بگو:/
میگفت بگو رازتو تا منم پولدار شم باهم معامله کنیم کیف میده:///////
تجربه جالبی بود، باید در عین اینکه تمام حواسم به رانندگی و چک کردن آینه ها و سرعتم(بیشتر از ۳۰ تا نباید بری) و رعایت قوانینی که تازه یاد گرفتم میبود، به ایشون هم توضیح میدادم پولدار نیستم و اشتب میزنه:/// -
-
@هویججج
آکیتو لایک کرده
آیا میدانسی کاوایی ترین کانسپت تاریخ کیپاپ رو توایس دارن؟
Akito@هویججج تودلی بسته بود منم یادم رفت ریپ بزنم
بخدا من اصلا نمیدونستم اون گروهه از این گروهاست(کاوایی)
همینجوری لایک زدم بخدا، بی منظور بود -
هعی خدایا به ماهم یه توانایی بده مثل زهرا بنده خدا 2 بتونیم خاطره بگیم
-
-
amir ahmadi نه ولی مثلن هستی 🥲🥲
-
پرستو بابایی
سلام، من از جانب مادرم تایپ میکنم
برای اینکه بقیه بچها هم اگه دوست داشتن استفاده کنم به صورت حدودی سوالات رو مینویسم:
۱- درآمد
۲- سختی و سنگینی کار
۳- راحتی توی کار پیدا کردن
۱- حقوقش به نسبت به سختی کارش اصلا به هم نمیخوره، تازه الان که حقوقا رو زیاد کردن، اگه تو تازه وارد کار بشی به عنوان جدیدالورود، بین ۱۷ الی ۲۰ دریافت میکنی
ولی هم سختی کار روحی روانی داره هم جسمی
بهترین حقوق رو پرستار هایی میگیرن که وارد شاخه های مختلف قلب میشن، مخصوصا قسمت اوپن هارت و آنژیوگرافی (البته وارد شدنش به این آسونی نیست و باید با یه دوتا پزشک آشنایی داشته باشی) و حدود درآمدشون ۳ الی ۴ برابره!!!
حقوق پرستاری تو کشور های دیگه عالیه و جزو شغل های با درامده و براحتی میتونی با مدرک پرستاری ات آلمان و انگلستان بری
بیمارستان خصوصی و دولتی هم خیلی فرق درآمدی نداره، ولی بیمارستان شرکت نفت بیشترین درآمد رو داره که پارتی میخواد یا اینکه بری جنوب کار کنی، تو تهران پارتی میخواد
۲- درماه حدودا باید ۱۴۰ الی ۱۸۰ ساعت موظفی کار کنی، ولی بیمارستان های دولتی اضافه کار اجباری بهت میدن، بیمارستان های خصوصی کمتر، اگه اضافه کار نخوای شاید ۲۰ ساعت بهت بدن یا اصلا ندن(اگه نخوای)
سنگینی کار.... بستگی به خودت هم داره، اگه شیفت شب برات سخت نباشه میتونی شیفت شب برداری، شیفت صبح، یا اصلا لانگ آف
شیفت ها به این صورته: یا ۷ شب تا ۷ صبح و فرداش تعطیلی(شب-آف)
یا برعکس، ۷ صبح تا ۷ شب و فرداش تعطیلی(لانگ-آف)
یا از ۷ صبح تا یک و نیم بعدازظهر (صبح)
یا از ۱ ظهر تا ۷:۳۰ شب(عصر)
یا از ۱ ظهر تا ۷ صبح فرداش شیفیتی و بعدش دو روز تعطیل(عصر و شب-دو آف)
بدیش اینه که تعطیلات رسمی تعطیل نیستی، و عید ها هم فقط یه هفته تعطیلی داری
بسته به بخشی که توش کار کنی، فشار کاری فرق میکنه
مثلا اورژانس از همش سنگین تره، ولی خوبیش اینه که توش همچی یاد میگیری، و حقوقش هم نسبتا از بخش های عادی بهتره
CCU و ICU فشار کاریش کمتره ولی استرس داره
درکل پرستاری از نظر روحی فشار داره
از نظر جسمی هم نسبتا فشار داره(بیشتر بستگی به خودت داره)
توی اورژانس بیشترین فشار روحی رو داری، بخاطر اینکه مریض ها و همراه ها بی قرار و پرخاشگرن و در مواردی، ضرب و شتم هم پیش میاد(خیلی خیلی کمه، انتظامات هم هست، ولی بوده، توی شهرستان ها بیشتر پیش میاد)
سیستم بر اساس پزشک سالاریه(مخصوصا خصوصی، ولی دولتی کمتر)
پزشکا اگه اشتباهی بکنن مواخذه نمیشن ولی کوچکیترین اشتباه پرستار، زیر ذره بین گذاشته میشه
اگه شرح وظایف هم میخوای بدونی بگو تا اوناهم توضیح بدم
۳- جدیدا مخصوصا با توجه به مهاجرت زیاد پرستار ها با کمبود پرستار مواجه شدن و بیمارستان دولتی آزمون میگیره(و اکثرا قبول میشن) و بیمارستان های خصوصی هم که به راحتی قبولت میکنن
البته تو شهرستان های کوچیک شاید اینجوری نباشه ولی توی تهران(یا کرج) که من تجربه کردم، امروز بری فردا میگن بیا سرکار
اونایی که زبل ان و شَم اقتصادی خوبی دارن، شرکت خدمات پرستاری خودشونو میزنن، یا اینکه کارشناس زخم بشن، البته خب بازم بحث بازاریابی(که بتونی مشتری داشته باشی) مهمه
بله دیگه، اگه درباره شرح وظایف و کلا هر سوال دیگه هم داشتید در خدمتم
و اینکه... موفق باشید
تجربیا بچه-های-تجربی-کنکور-1403Akito
پرستو بابایی
تجربیا
بچه-های-تجربی-کنکور-1403
راستی اینم خودم اضافه کنم
معمولا چیزی نیست که بقیه به عنوان نکته مثبت ببیننش و شاید همیشگی و همه جا نباشه
ولی توی پرستاری معمولا بین همکار ها(چه کمک بهیار ها چه بچه‌های خدمات) یه همبستگی خاصی به وجود میاد و توی بعضی بخش ها، اون افراد مثل اعضای خانواده ات میشن چون تایم زیادی رو باهاشونی
برای همین، بعضی وقتا که خودتون(دور از جونتون البته) مشکلی پیش میاد و مجبور میشین برین بیمارستان، حسابی بهتون میرسن و هواتون رو دارن
مثلا اگه مریض عادی باشی بری اورژانس اول باید تشکیل پرونده بدی(البته اگه خدایی نکرده موضوع خیلی خیلی حادی نباشه) و یکم معطلی داره
ولی مثلا اگه خودت یه مدت اورژانس کار کرده باشی و بچهارو حدودا بشناسی، درجا میفرستنت داخل، یه تخت خالی و جای خوب هم برات آماده میکنن و کلی هم بهت میرسن و میان عیادت
یا مثلاً برای کارای دیگه، یسری چیزا رو میتونی راحتتر انجام بدی، مثلا اگه تو اورژانس بخوان بهتون دارو بزنن(مثلا مورفین)، خب اول باید همراه شما، نسخه رو ببره داروخونه، دارو رو بگیره و بعد تازه میتونن بهت مورفین بزنن(فکر کن واقعاً هم درد داری و مجبوری تحمل کنی) ولی اگه پرنسل اونجا باشی، از مورفین های تو بخش بهت میزنن و هروقت حالت خوب شد میتونی بعدا بری مورفین بگیری بذاری تو بخش(اورژانس منظورمه)
فقط این نیست، مثلا میخوای بری یه بخش دیگه بخاطر مریضی، و حتی اونجا هم تاحالا کار نکردی، ولی چون پرسنول اونجایی یا بعضیا سفارشت میکنن کارت زودتر و راحتتر انجام بشه، یا خودشون اینکارو برات میکنن
یه مثال دیگه، اینو خودم برام پیش اومده، مثلا بنا به دلایلی شما یه بخشی بستری هستین(دور از جون)، و خب تایم ملاقات تو اون بخش بین ۱۵ تا ۱۶ هست(یه ساعت همش:///) ولی چون پرسنل هستین، انتظامات و بقیه به همراهاتون گیر نمی‌دن و همراه هاتو میتونن بیشتر و راحتتر پیشتون باشن(حتی اگه اون بخش نبودید و بقیه رو کامل هم نمیشناسید)
خلاصه از این نظر، اگه خدایی نکرده کارتون به بیمارستان کشید، یه جورایی راحتترید و احساس آرامش بهتری دارین
(البته اینا مربوط به بیمارستان خصوصی بود، چون مادرم تایم زیادی رو دولتی کار نکرده چیز خاصی ندارم تعریف کنم، وگرنه شاید اونجاهم اینجوری باشه شایدم نه) -
@danial-hosseiny
جسارتا به خاطر امتحانای دانشگاه؟
منم ... نه زیاد
مطالعه فشرده
و اینکه
استرس دارم به خاطر کنکور@ꜱʜᴇʀʟᴏᴄᴋ
راستش کارای دانشگاه، فشار ذهنی و فکری به آدم وارد میکنه ولی جوری نیست که مثلا بگی به خاطرش حالت خوب نیست... یه فرق ریزی بینشون هست.
امیدوارم اتفاقی که برات بهترینه، با خواست دلت یکی باشه
-
شام میخوام ولی حسش نیست چیزی درست کنم
باور نمیشه ظهر یه فلافل کامل و یه پرس جوجه کباب کامل خوردم:///
باید یه فکری بحال وضعیت غذا خوردنم بکنم://// -
هعی
امروز بیمارستان بودم همینجور که نشسته بودم یهو یه مریض کد ۹۹ خورد(مطمعا نیستم چیه فقط میدونم خیلی بده، یا فکر کنم وقتی پیش میاد که دیگه مریض تقریبا وضعیتش حیاتی شده و ممکنه بمیره)
