هرچی تودلته بریز بیرون۶

[Unique 7]

خواب وخیالی پوچ وخالی/این زندگانی بودو بگذشت
دوران به ترتیب وتوالی/سالی به سال افزودوبگذشت
هراتفاقی چشمه ای بود/ازهرکناری چشم بگشود
راهی شدوصدجوی وجرشد/صدجوی وجر،شدرودوبگذشت
درانتظارعشق بودم/اوهام رنگینم شتابان
گردونه شدبرگل گذرکرد/دامان من آلودوبگذشت
عمری سرودم یانوشتم/این ظلم واین ظلمت نفرسود
برهرورق راندم قلم را/گامی عبث فرسودوبگذشت
اندیشه ام افروخت شمعی/درمعبربادی غضبناک
وان شعله ی رقصان چالاک/زدحلقه یی دردودوبگذشت
کردم به راهش گلفشانی/وان شهسوار آرمانی
چین برجبین،خشمی،عتابی/بربندگان فرمودوبگذشت
باعمرخود گفتم که دیری/جان کنده ای،اکنون چه داری؟؟
پیش نگاهم مشت خالی/چون لعنتی بگشودو بگذشت...!
#بهبهانی

[revival]

هرکجا رفتم،نرفتم نیم‌گام از خود برون
رفتم اما همه جا تا نرسیدن رفتم
«بیدل»

[علیم]

بدون تو گم شدم تو
شب و روز و ماه و هفته
اومدم دخیل ببندم
به یه لبخند ملیحت
اومدم دست دلم رو
بکشم روی ضریحت

[بهاره]

خوردیم چو گنجشک به دیوار بلورین
پنداشته بودیم که این پنجره باز است!

[elhame.H]

نبودنت سخت است

مثل تکلیف ریاضی برای انسانی ها

و حفظ مکالمۀ عربی برای تجربی ها

بیا حالمان را زنگ هنر کن.

[Sobhan.1999]

ای که از عشقت تمامی وجودم آب شد
در فراق روی ماهت طاقتم بی تاب شد

شعرهای من همه با عشق تو معنا گرفت
قلب سنگی ام به لطفت گوهر نایاب شد

الهه_رضایی

[Sobhan.1999]

ما در این عالم
که خود کنج ملالی بيش نيست
عالمی داريم
در کـــنج مــلال خــويشتن
شهریار

[SenatOr]

از فلک بی‌ناله‌ کام دل نمی‌آید به دست
شهد خواهی آتشی زن خانه زنبور را

[Shame]

** تو که رفتی پشت پایت من: **

شراب از شما نمی خواهم
شهد ناب از شما نمی خواهم

ساقی شوکران من نشوید
شِکراب از شما نمی خواهم

به سرابم ره گمان نزنید
سر ِآب از شما نمی خواهم

زشت و زیبای چهره ام ، خوش باد
من نقاب از شما نمی خواهم

#ایزوله

[ثامن]

روزے به جرم عشق شما متهم شدم

روز دگر به احترام غمت محترم شدم

دیگر بس است به دلم رحم ڪن رضا

دیوانہ ے بے سرو پا حرم شدم

[ثامن]

فرخ صباح آن که تو بر وی نظر کنی
فیروز روز آن که تو بر وی گذر کنی...

ای آفتاب روشن و ای سایه همای
ما را نگاهی از تو تمامست اگر کنی

[oooopppssss]

فاصله ها را........................!! تو می کاری
،، من درو میکنم این مزرعه پاییزی محصولی ندارد جز «تنهایی»

[M.an]

به تو که می‌رسم، مکث می‌کنم!
انگار در زیبایی ‌ات
چیزی جا گذاشته‌ام
مثلاً در صدایت آرامش،
یا در چشم‌ هایت زندگی...

#نیما_یوشیج

[Shame]

شب ز برق بیخودی چون‌کاغذ آتش‌زده

سوختم چندان‌که داغت بر تن من جاگذاشت

چو سپند از درد و داغ بی‌کسیهایم مپرس

دود آهی داشتم رفت و مرا تنها گذاشت
#بیدل

[DR.Ali.110]

*به قدری خسته و دلتنگ و دلگیر و غم الودم
                                            
                                    که هر عکسی که می گیرند از من تار می افتد*

من-از لطف خدا-توی فضای باز هم باشم
بدون زلزله روی سرم اوار می افتد

[fateme_mllh]

ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش
بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش...

حافظ

[Shame]

ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش

بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش

از بس که دست می‌گزم و آه می‌کشم

آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش

دوشم ز بلبلی چه خوش آمد که می‌سرود

گل گوش پهن کرده ز شاخ درخت خویش

کای دل تو شاد باش که آن یار تندخو

بسیار تندروی نشیند ز بخت خویش

خواهی که سخت و سست جهان بر تو بگذرد

بگذر ز عهد سست و سخن‌های سخت خویش

وقت است کز فراق تو وز سوز اندرون

آتش درافکنم به همه رخت و پخت خویش

ای حافظ ار مراد میسر شدی مدام

جمشید نیز دور نماندی ز تخت خویش
%(#540808)[حافظ]

[فااطمه]

روزی بگفتی شبی کنم دلشادت
وز بند غمان خود کنم آزادت
دیدی که از آن روز چه شب ها بگذشت
وز گفته ی خود هیچ نیامد یادت ؟

#سعدی

[فااطمه]

جز تو یاری نگرفتیم و
نخواهیم گرفت ...
بر همان عهد که بودیم
بر آنیم هنوز ...

ادیب نیشابوری

[Sobhan.1999]

حال دل با تو نگویم که نداری غم دل

با کسی حال توان گفت که حالی دارد