هرچی تودلته بریز بیرون۶

[_silent_]

این ابرها را
من در قاب پنجره نگذاشته ام
که بردارم
اگر آفتاب نمی‌ تابد
تقصیر من نیست
با این همه شرمنده توام
خانه ام
در مرز خواب و بیداری ست
زیر پلک کابوس‌ ها
مرا ببخش اگر دوستت دارم
و کاری از دستم بر نمی‌آید...

[_silent_]

من از راهی دور
برای خواندن خواب های تو آمده‌ام،
من از راهی دور
برای گفتن از گریه های خویش
راهی نیست،
در دست افشانی حروف
باید به مراسم آسان اسم تو برگردم،
من به شنیدن اسم تو عادت دارم
من
مشق نانوشته ام به دست نی،
خواندن از خواب تو آموخته ام به راه
من
باران بریده ام به وقت دی،
گفتن از گریه های تو آموخته ام به راه
به من بگو
در این برهوت بی خواب و طی،
مگر من چه کرده‌ ام
که شاعرتر از اندوه آدمی ام آفریده اند؟

[mahsaaaa]

از پشت تریبون دلم عشق چنین گفت
محبوب تو زیباست، قشنگ است، ملیح است
اعضای وجودم همه فریاد کشیدند
احسنت صحیح است، صحیح است، صحیح است

ملک الشعرای بهار

[mahsaaaa]

میدونستم که دروغ بودن همه حرفات

میدونستم خُب

فکرّ اینکه تو نباشی یه لحظه کنارم

منو میترسوند

چقده زود همه حرفا و قول و قرارات

از یادت رفت

من آرومم با خودم تنها توو این خونه

تو خیالت تخت

میدونستم اگه هرجایی باشی تو بی من

حرفی از من نیست

کنارِ تو چه باشم چه نباشم انگار

منو یادت نیست

من هنوزم که هنوزه مثل قدیما

عاشقت هستم

نمیدونم گناهم چی بوده که تو قلبت

زده شد از من

دوسِت دارم ولی انگار ، دلِ تو با من نیست

میدونم اگه رفتنی باشم ، کسی منتظرم نیست

عشقی که به پایِ تو دادم ، به خدا کم نیست

دوسِت دارم ولی انگار ، دلِ تو با من نیست

میدونم اگه رفتنی باشم ، کسی منتظرم نیست

عشقی که به پایِ تو دادم ، به خدا کم نیست

میدونستم یه روزی میری ، اما نه اینقد زود

واسه من سخته ولی انگار ، واسه تو راحت بود

بگو کی آخه جای من اومد ، قلبِ تو رو لرزوند

من میخواستم که فقط تو ، مالِ خودم باشی

ولی تو خیلی آسون و راحت ، منو تنها گذاشتی

به دروغ هم شده بازم ، بگو دوسم داشتی

دوسِت دارم ولی انگار ، دلِ تو با من نیست

میدونم اگه رفتنی باشم ، کسی منتظرم نیست

عشقی که به پایِ تو دادم ، به خدا کم نیست

دوسِت دارم ولی انگار ، دلِ تو با من نیست

میدونم اگه رفتنی باشم ، کسی منتظرم نیست

عشقی که به پایِ تو دادم ، به خدا کم نیست
امو بند میدونستم:

[Lili]

%(#25aadb)[آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست/هر کجا هست خدایا به سلامت دارش]

[dlrm]

همه آرام گرفتند و شب از نیمه گذشت
وآنچه در خواب نشد چشم من و پروین است

[فااطمه]

من اين آواز پاكت را درين غمگين خراب آباد،
چو بوي بالهاي سوخته ات پرواز خواهم داد
بخوان آواز تلخت را،
ولكن دل به غم مسپار...

مهدی_اخوان_ثالث
سر_كوه_بلند

[Blank]

ای دل چو حقیقت جهان هست مجاز،
چندین چه بری خواری ازین رنج دراز!

تن را به قضا سپار و با درد بساز،
کاین رفته قلم ز بهر تو ناید باز...
....!!!!

[sheydadb37]

چشم مست یار من
می خانه میریزد به هم

[mahsaaaa]

گرچه چشمان تو جز از پی زیبایی نیست
دل بکن! آینه این قدر تماشایی نیست

حاصل خیره در آیینه شدن‌ها آیا
دو برابر شدن غصه تنهایی نیست؟!

بی سبب تا لب دریا مکشان قایق را
قایقت را بشکن! روح تو دریایی نیست

آه در آینه تنها کدرت خواهد کرد
آه! دیگر دمت ای دوست مسیحایی نیست

آنکه یک عمر به شوق تو در این کوچه نشست
حال وقتی به لب پنجره می‌آیی نیست

خواستم با غم عشقش بنویسم شعری
گفت: هر خواستنی عین توانایی نیست

[dlrm]

این پست پاک شده!

[romisa]

با ما سر چه داشتی ای تیره شب که باز

چون سرگذشت عشق به پایان نیامدی

شهریار

[dlrm]

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم
چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی

[shiimma]

آن کسی را که تو می جویی
کی خیال تو به سر دارد
بس کن این ناله و زاری را
بس کن او یار دگر دارد
#فروغ فرخزاد

[_silent_]

کوچه کوچه خانه خانه زیر ماه
سر گذارم بر دلت چون گاه گاه
یار و هم پیمانه ات بودم شبی
جرعه جرعه می زنان تا صبحگاه
عاشقانه با تو بودم تا سحر
زیر سقف آسمان با نور ماه
سوختم از شعله های چشم تو
من شدم پروانه ات با یک نگاه
کاشتی بذر امیدی در دلم
سبز شد آن شاخ ریحان در پگاه
بوی عطرت بر دلم پر می زند
چون شوم لیلای تو ؟ مجنون بخواه

[markazahan]

این پست پاک شده!

[shiimma]

شنیدم که چون قوى زیبا بمیرد
فریبنده زاد و فریبا بمیرد

شب مرگ تنها نشیند به موجى
رود گوشه اى دور و تنها بمیرد

در آن گوشه چندان غزل خواند آن شب
که خود در میان غزل ها بمیرد

گروهى بر آنند کاین مرغ شیدا
کجا عاشقى کرد، آنجا بمیرد

شب مرگ از بیم آنجا شتابد
که از مرگ غافل شود تا بمیرد

من این نکته گیرم که باور نکردم
ندیدم که قویى به صحرا بمیرد

چو روزى ز آغوش دریا برآمد
شبی هم در آغوش دریا بمیرد

تو دریاى من بودى آغوش وا کن
که می خواهد این قوى زیبا بمیرد

[shiimma]

من به آمار زمین مشکوکم تو چطور؟
اگر این سطح پر از آدمهاست
پس چرا این همه دلها تنهاست؟
بیخودی می گویند هیچ کس تنها نیست
چه کسی تنها نیست؟ همه از هم دورند
همه در جمع ولی تنهایند
من که در تردیدم تو چطور؟
نکند هیچکسی اینجا نیست
گفته بود آن شاعر :
هر که خود تربیت خود نکند حیوان است
آدم آنست که او را پدر ومادر نیست
من به آمار،به این جمع
و به این سطح که گویند پر از آدمهاست
مشکوکم
نکند هیچکسی اینجا نیست
من به آمار زمین مشکوکم
چه کسی گفته که این سطح پر از آدمهاست؟
من که می گویم نیست
گر که هست دلش از کثرت غم فرسوده ست
یا که رنجور و غریب
خسته ومانده ودر مانده براه
پای در بند و اسیر
سرنگون مانده به چاه
خسته وچشم به راه
تا که یک آدم از آنجا برسد
همه آن جا هستند
هیچکس آن جا نیست
وای از تنهایی
همه آن جا هستند
هیج کس آنجا نیست
هیچکس با او نیست
هیچکس هیچکس
من به آمار زمین مشکوکم
چه عجب چیزی گفت
چه شکر حرفی زد
گفت:من تنهایم
هیچکس اینجا نیست
گفت:اگر اشک به دادم نرسد می شکنم
اگر از یاد تو یادی نکنم می شکنم
بر لب کلبه ی محصور وجود
من در این خلوت خاموش سکوت
اگر از یاد تو یادی نکنم می شکنم
اگر از هجر تو آهی نکشم
اندر این تنهایی
به خدا می شکنم به خدا می شکنم
من به آمار زمین شک دارم
چه کسی گفته که این سطح پر از آدمهاست؟
#سهراب سپهری

[haniii]

این شعر اقبال لاهوری خیلی عالیه
ديوانه و دلبسته ي اقبال خودت باش
سرگرم خودت عاشق احوال خودت باش
يک لحظه نخور حسرت آن را که نداري
راضي به همين چند قلم مال خودت باش
دنبال کسي باش که دنبال تو باشد
اينگونه اگر نيست به دنبال خودت باش
پرواز قشنگ است ولي بي غم و منت
منت نکش از غير و پر و بال خودت باش
صد سال اگر زنده بماني گذراني
پس شاکر هر لحظه وهر سال خودت باش

[احساان]

الا اي قادر قاهر ز تن پنهان به دل ظاهر
زهي پيداي پنهانم تو را خانه کجا باشد