هرچی تودلته بریز بیرون۶

[بابونــــه]

در قیامت ، عابدی را دوزخش انداختند
هر چه فریادش، جوابش را نمی پرداختند

داد میزد خوانده ام هفتاد سال، هرشب نماز
پس چه شد اینک ثواب ِآن همه رازونیاز

یک ندا آمد چرا تهمت زدی همسایه ات
تا شود اینگونه حالت، این جهنم خانه ات

گفت من در طول عمرم گر زدم یک تهمتی
ظلم باشد زان بسوزم، ای خدا کن رحمتی

آن ندا گفتا همانکس که زدی تهمت بر او
طفلکی هفتاد سال، جمع کرده بودش آبرو

[بابونــــه]

گفت احوالت چطور است/
گفتمش عالیست/
مثل حال گل/
حال گل در چنگ چنگیز مغول....

[M.Shajarian]

شاعر : @Matrix

[erfan wizard]

خنده میبینی ولی از گریه دل غافلی

خانه ما اندرون ابر است بیرون آفتاب

(فصیحی هروی)

[erfan wizard]

با هشیاری، غصه هر چیز خوریم
چون مست شویم ،هر چه بادا بادا

(مولانا)

[Saghia]

آسمان را بنگر
که هنوز
بعد صدها شب و روز
مثل آن روز نخست، گرم و آبی و پر از مهر به ما می خندد

یا زمینی را که
دلش از سردی شبهای خزان
نه شکست و نه گرفت
بلکه از عاطفه لبریز شد و
نفسی از سر امید کشید

و در آغاز بهار
دشتی از یاس سپید
زیر پاهامان ریخت
تا بگوید که هنوز
پر امنیت احساس خداست

ماه من غصه چرا؟؟
تو مرا داری و من هر شب و روز
آرزویم همه خوشبختی توست

ماه من
دل به غم دادن و از یاس سخنها گفتن
کار آنهایی نیست
که خدا را دارند

ماه من
غم و اندوه اگر هم روزی
مثل باران بارید
یا دل شیشه ای ات
از لب پنجره عشق زمین خورد و شکست
با نگاهت به خدا
چتر شادی وا کن
و بگو با دل خود
که خدا هست خدا هست هنوز

او همانیست که در تارترین لحظه شب
راه نورانی امید نشانم می داد

او همانیست که هر لحظه دلش میخواهد
همه زندگی ام
غرق شادی باشد

ماه من…
غصه اگر هست بگو تا باشد
معنی خوشبختی
بودن اندوه است

اینهمه غصه و غم
اینهمه شادی و شور
چه بخواهی و چه نه
میوه یک باغند
همه را با هم و با عشق بچین،
ولی از یاد مبر

” پشت هر کوه بلند
سبزه زاری است پر از یاد خدا
و در آن باز کسی می خواند
که خدا هست
خدا هست
خدا هست هنوز “

•قیصر امین‌پور•

[ma.a]

بیم آن است که تا چشم زنم پیر شوم

خستگی آید و پیری و نشیند بـر من…

[ma.a]

دل تنگم از آنک هر چه خواهم آن نیست
دریای دل تنگ مرا پایان نیست
بیرون شدن از تنگ دلی آسان نیست
درمانش ز صبر است و مرا درمان نیست
(فقط چون قشنگ بود)

[ma.a]

آن لحظه شوم زنده که پیشت میرم
و آن دم میرم که بی تو مانم زنده

[ma.a]

مجنون روزی سگی بدید اندر دشت
مجنون همگی بر سر سگ شادان گشت
گفتند که بر سگی ترا شادی چیست؟!
گفتا روزی بکوی لیلی بگذشت…

[ma.a]

هرگز المی چو فرقت جانان نیست
دردی بتر از واقعهٔ هجران نیست
گر ترک وداع کرده‌ام معذورم
تو جان منی وداع جان آسان نیست
ابوسعیدابوالخیر

[Estelle]

دئدیم اِی غُنچه دهن کؤنلومی قان اِیله میسَن
دئدی بیجا یِئره عشقیمده فِغان ایله میسن
دئدیم انصاف ائیله اینجیتمه منی عاشقینم
دئدی گئت، سریمی عیان ایله میسن
دئدیم آغلاتما منی سَرو بویون شوقینده
دئدی گؤز یاشینی بیهوده روان ایله مسین
دئدیم آخر گوزه لیم باغ و بهاریم سَنسَن
دئدی سن عُمرینی حَسرتله خزان اِیله میسن
دئدیم آز چَکمه میشم گؤزلَرینین حسرتینی
دئدی اؤز کؤنلونی یِئر سیز نگران ایله میسن
دئدیم عشقینده اسیرم منه بس خیری نه دیر
دئدی اوَّلدهً بو سوداده زیان ایله میسن
دئدیم عشق آتشی نِیلر منه قورخان ده گیلم( دییلم)
دئدی بیچاره یانارسان نه گُومان ایله میسن
دئدیم ای گول من اَزلدن ده گؤزه ل عاشقیم
دئدی سن روحینی عشق ایله جوان ایله میسن
دئدیم هر گون سر کویینده دولانماقدیر ایشیم
دئدی واحد نه گؤزل یئر ده مکان ایله میسن
چیچک Zahra.HD @Soniaaa
دیگه همینا رو میشناسم که بلد باشن این شعرو بخونن

[Tatlı.oğlan]

@Mammal

[officer k]

اگر چرخِ وجودِ من از این گردش فرو مانَد
بگـردانَد مرا آن کس که گردون را بگـرداند!

#مولانایِ جان

[Tatlı.oğlan]

بزرگا گیتی آرا نقش بند روزگارا
‌ای بهار ژرف
به دیگر روز و دیگر سال
تو می‌ آیی و
باران در رکابت
مژده‌ ی دیدار و بیداری
تو می‌ آیی و همراهت
شمیم و شرم شبگیران
و لبخند جوانه‌ ها
که می‌ رویند از تنواره‌ ی پیران
تو می‌ آیی و در باران رگباران
صدای گام نرما نرم تو بر خاک
سپیداران عریان را
به اسفندارمذ تبریک خواهد گفت
تو می‌ خندی و
در شرم شمیمت شب
بخور مجمری خواهد شدن
در مقدم خورشید
نثاران رهت از باغ بیداران
شقایق‌ ها و عاشق ها
چه غم کاین ارغوان تشنه را
در رهگذر خود
نخواهی دید

“شفیعی کدکنی”

[M.Shajarian]

هزار سال میان جنگل ستاره‌ ها
پی تو گشته‌ام
ستاره‌ای نگفت کز این سرای بی کسی،

کسی صدات می‌کند؟
هنوز دیر نیست
هنوز صبر من به قامت بلند آرزوست
عزیز هم‌زبان
تو در کدام کهکشان نشسته‌ای؟...........

-سایه-

[Saghia]

ناگزیر از سفرم، بی سرو سامان چون باد
به گرفتار رهایی نتوان گفت آزاد

کوچ تا چند؟! مگر می‌شود از خویش گریخت
«بال» تنها غم غربت به پرستوها داد

اینکه «مردم» نشناسند تو را غربت نیست
غربت آن است که «یاران» ببرندت از یاد

عاشقی چیست؟ به جز شادی و مهر و غم و قهر؟!
نه من از قهر تو غمگین، نه تو از مهرم شاد

چشم بیهوده به آیینه شدن اندوخته‌ای
اشک آن روز که آیینه شد از چشم افتاد

•فاضل نظری•

[Hamid.s]

چه می شود
اگر زندگی ، زندگی باشد...
ما آسان باشیم...
آسمان ، وسیع...
آوازها ،‌عجیب...
اصلا نگران نگفتن نباشیم...

[Hamid.s]

آه از آن داغ که ابر آیی و باران نکنی...

[Hamid.s]

من بلوطی پیــر بـودم پای یک کـــوه بلند

نیمم آتش سوخت ، نیم دیگرم را باد برد

از غزلهایم فقط خاکستری مانده بـه جا

بیت های روشن و شعله ورم را باد برد