هرچی تودلته بریز بیرون۶

[_Mitra_]

هرگز نیامد بر زبانم حرفِ نادلخواه
اما چه گفتم ؟ هر چه گفتم ، آه
پای سخن لنگ است و دست واژه کوتاه است
از من به من فرسنگ ها راه است
خاموشم اما
دارم به آوازِ غم خود میدهم گوش
وقتی کسی آواز می خواند
خاموش باید بود
غم داستانی تازه سر کرده ست
اینجا سراپا گوش باید بود :
درد از نهادِ آدمیزاد است !
آن پیرِ شیرین کارِ تلخ اندیش
حق گفت ، آری آدمی در عالمِ خاکی نمی آید به دست ، اما
این بندیِ آز و نیازِ خویش
هرگز تواند ساخت آیا عالمی دیگر ؟ یا آدمی دیگر ؟
ای غم ! رها کن قصه ی خونبار
چون دشنه در دل می نشیند این سخن اما
من دیده ام بسیار مردانی که خود میزانِ شأنِ آدمی بودند
وز کبریای روح برمیزانِ شأنِ آدمی بسیار افزودند
آری چنین بودند
آن زنده اندیشان که دستِ مرگ را بر گردنِ خود شاخ گل کردند
و مرگ را از پرتگاهِ نیستی تا هستیِ جاوید ، پُل کردند
.
اما چه باید گفت
از انسان نمایانی که ننگ نام انسانند
درنده خویانی که هم دندان گرگانند
آنان که عشق و مهربانی را
در دستهای کورِکین کشتند
آنان که انسان بودن خود را
در پای دین کشتند
.
ای غم ! تو با این کاروانِ سوگواران تا کجا همراه می آیی ؟
دیگر به یادِ کس نمی آید
آغازِ این راهِ هراس انگیز
چونان که خواهد رفت از یادِ کسان افسانه ی ما نیز !
با ما و بی ما آن دلاویزِ کهن زیباست
در راه بودن سرنوشتِ ماست
روزِ همایونِ رسیدن را
پیوسته باید خواست
ای غم ! نمی دانم
روزِ رسیدن روزیِ گامِ که خواهد بود
اما درین کابوسِ خون آلود
در پیچ و تابِ این شبِ بن بست
بنگر چه جان های گرامی رفته اند از دست
دردی ست چون خنجر
یا خنجری چون درد
این من که در من
پیوسته می گرید
در من کسی
آهسته می گرید

• سایه

[officer k]

هستم میان جمع شماها و نیستم
«بودن» بدون اینکه بدانم که کیستم

« عمری‌ست در اسارت تقدیرم و هنوز
فکر رهایی از غم این قصه نیستم »

ای روح گنگِ خیره به من پشتِ آینه
با تو هزار حرف مگو را گریستم

با تو مسیر خاطره‌ها را قدم زدم
تا لحظه‌ای مقابل دنیا بایستم

شاعر شدم نهان نکنم نام خویش را
شاید به بام شعر ببینم که چیستم

#شعر : پوریا شیرانی

[Nila YS]

بوسه دادن به روی دوست چه سود
هم در این لحظه کردنش بدرود
سیب گویی وداع بستان کرد
روی از نیمه سرخ وزان سو زرد
اِن لَم اَمُت يومَ الوداع تاسفاً
لا تحسبوني في المودة منصفاً
»گلستان«

[Nila YS]

معنی بیت آخر: اگر در روز وداع از روی تاسف نمردم،مرا در دوستی منصف نپندارید

[erfan wizard]

دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
وز شما پنهان نشاید کرد سر می فروش

گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع
سخت می‌گردد جهان بر مردمان سخت‌کوش

وان گهم در داد جامی کز فروغش بر فلک
زهره در رقص آمد و بربط زنان می‌گفت نوش

با دل خونین لب خندان بیاور همچو جام
نی گرت زخمی رسد آیی چو چنگ اندر خروش

(حافظ)

[zeinab dehghani]

به سعیِ خود نتوان بُرد پِی به گوهرِ مقصود
خیال باشد کاین کار بی حواله برآید

• حافظ

[بابونــــه]

در قیامت ، عابدی را دوزخش انداختند
هر چه فریادش، جوابش را نمی پرداختند

داد میزد خوانده ام هفتاد سال، هرشب نماز
پس چه شد اینک ثواب ِآن همه رازونیاز

یک ندا آمد چرا تهمت زدی همسایه ات
تا شود اینگونه حالت، این جهنم خانه ات

گفت من در طول عمرم گر زدم یک تهمتی
ظلم باشد زان بسوزم، ای خدا کن رحمتی

آن ندا گفتا همانکس که زدی تهمت بر او
طفلکی هفتاد سال، جمع کرده بودش آبرو

[بابونــــه]

گفت احوالت چطور است/
گفتمش عالیست/
مثل حال گل/
حال گل در چنگ چنگیز مغول....

[Homayoun]

شاعر : @Matrix

[erfan wizard]

خنده میبینی ولی از گریه دل غافلی

خانه ما اندرون ابر است بیرون آفتاب

(فصیحی هروی)

[erfan wizard]

با هشیاری، غصه هر چیز خوریم
چون مست شویم ،هر چه بادا بادا

(مولانا)

[Saghia]

آسمان را بنگر
که هنوز
بعد صدها شب و روز
مثل آن روز نخست، گرم و آبی و پر از مهر به ما می خندد

یا زمینی را که
دلش از سردی شبهای خزان
نه شکست و نه گرفت
بلکه از عاطفه لبریز شد و
نفسی از سر امید کشید

و در آغاز بهار
دشتی از یاس سپید
زیر پاهامان ریخت
تا بگوید که هنوز
پر امنیت احساس خداست

ماه من غصه چرا؟؟
تو مرا داری و من هر شب و روز
آرزویم همه خوشبختی توست

ماه من
دل به غم دادن و از یاس سخنها گفتن
کار آنهایی نیست
که خدا را دارند

ماه من
غم و اندوه اگر هم روزی
مثل باران بارید
یا دل شیشه ای ات
از لب پنجره عشق زمین خورد و شکست
با نگاهت به خدا
چتر شادی وا کن
و بگو با دل خود
که خدا هست خدا هست هنوز

او همانیست که در تارترین لحظه شب
راه نورانی امید نشانم می داد

او همانیست که هر لحظه دلش میخواهد
همه زندگی ام
غرق شادی باشد

ماه من…
غصه اگر هست بگو تا باشد
معنی خوشبختی
بودن اندوه است

اینهمه غصه و غم
اینهمه شادی و شور
چه بخواهی و چه نه
میوه یک باغند
همه را با هم و با عشق بچین،
ولی از یاد مبر

” پشت هر کوه بلند
سبزه زاری است پر از یاد خدا
و در آن باز کسی می خواند
که خدا هست
خدا هست
خدا هست هنوز “

•قیصر امین‌پور•

[ma.a]

بیم آن است که تا چشم زنم پیر شوم

خستگی آید و پیری و نشیند بـر من…

[ma.a]

دل تنگم از آنک هر چه خواهم آن نیست
دریای دل تنگ مرا پایان نیست
بیرون شدن از تنگ دلی آسان نیست
درمانش ز صبر است و مرا درمان نیست
(فقط چون قشنگ بود)

[ma.a]

آن لحظه شوم زنده که پیشت میرم
و آن دم میرم که بی تو مانم زنده

[ma.a]

مجنون روزی سگی بدید اندر دشت
مجنون همگی بر سر سگ شادان گشت
گفتند که بر سگی ترا شادی چیست؟!
گفتا روزی بکوی لیلی بگذشت…

[ma.a]

هرگز المی چو فرقت جانان نیست
دردی بتر از واقعهٔ هجران نیست
گر ترک وداع کرده‌ام معذورم
تو جان منی وداع جان آسان نیست
ابوسعیدابوالخیر

[Estelle]

دئدیم اِی غُنچه دهن کؤنلومی قان اِیله میسَن
دئدی بیجا یِئره عشقیمده فِغان ایله میسن
دئدیم انصاف ائیله اینجیتمه منی عاشقینم
دئدی گئت، سریمی عیان ایله میسن
دئدیم آغلاتما منی سَرو بویون شوقینده
دئدی گؤز یاشینی بیهوده روان ایله مسین
دئدیم آخر گوزه لیم باغ و بهاریم سَنسَن
دئدی سن عُمرینی حَسرتله خزان اِیله میسن
دئدیم آز چَکمه میشم گؤزلَرینین حسرتینی
دئدی اؤز کؤنلونی یِئر سیز نگران ایله میسن
دئدیم عشقینده اسیرم منه بس خیری نه دیر
دئدی اوَّلدهً بو سوداده زیان ایله میسن
دئدیم عشق آتشی نِیلر منه قورخان ده گیلم( دییلم)
دئدی بیچاره یانارسان نه گُومان ایله میسن
دئدیم ای گول من اَزلدن ده گؤزه ل عاشقیم
دئدی سن روحینی عشق ایله جوان ایله میسن
دئدیم هر گون سر کویینده دولانماقدیر ایشیم
دئدی واحد نه گؤزل یئر ده مکان ایله میسن
چیچک Zahra.HD @Soniaaa
دیگه همینا رو میشناسم که بلد باشن این شعرو بخونن

[Tatlı.oğlan]

@Mammal

[officer k]

اگر چرخِ وجودِ من از این گردش فرو مانَد
بگـردانَد مرا آن کس که گردون را بگـرداند!

#مولانایِ جان