| گالری روح نواز🫀 |

[چیچک]

دو نفر دزد خری دزدیدند
سر تقسیم به هم جنگیدند
آن دو بودند چو گرم زد و خورد
دزد سوم خرشان را زد و برد
دیوان ایرج

[Hamid.s]

ای آسمون بی کسی؛ بنگر و حال مونه زار!

[_F_SSU_]

ای شوقِ رسیدن به تو
مبنایِ شتابم

«حسین‌ منزوی»

[Ansel]

چه مبارک است این غم که تو در دلم نهادی

به غمت که هرگز این غم ندهم به هیچ شادی

ز تو دارم این غمِ خوش، به جهان از این چه خوشتر

تو چه دادی ام که گویم که از آن به ام ندادی؟

:)))))

"هوشنگ ابتهاج"

[Hamid.s]

دردمو برای خودم تعریف کردم

باز موندم خودم ، تک و تنها

عمیقا می سوزونه ، عمیقا

هاکان
قطعه ای از شعرم

[Saghia]

قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود
ور نه هیچ از دل بی‌رحم تو تقصیر نبود

من دیوانه چو زلف تو رها می‌کردم
هیچ لایقترم از حلقه زنجیر نبود

یا رب این آینه حسن چه جوهر دارد
که در او آه مرا قوت تاثیر نبود

سر ز حسرت به در میکده‌ها برکردم
چون شناسای تو در صومعه یک پیر نبود

نازنینتر ز قدت در چمن ناز نرست
خوشتر از نقش تو در عالم تصویر نبود

تا مگر همچو صبا باز به کوی تو رسم
حاصلم دوش بجز ناله شبگیر نبود

آن کشیدم ز تو ای آتش هجران که چو شمع
جز فنای خودم از دست تو تدبیر نبود

آیتی بود عذاب انده حافظ بی تو
که بر هیچ کسش حاجت تفسیر نبود

/حافظ/

[چیچک]

طبع من این نکته چه پاکیزه گفت
سهل بود خوردن افسوس مفت
مردم این ملک ز که تا به مِه
هیچ ندانند جز احسنت و زه
هرکسی اندر غم جان خودست
فارغ از اندیشه نیک و بدست
بعد که مردم همه یادم کنند !
رحمت وافر به نهادم کنند !
گر بر کنّاس بری یاس را
رنجه کنی شامه کنّاس را
زانچه پس از مرگ برایم کنند
کاش کمی حین بقایم کنند
دل به کف غصه نباید سپرد
اوّل و آخر همه خواهیم مرد
دیوان ایرج ۱۷۹۰

[Hamid.s]

Eski beni , bende özledim ...

من هم دلتنگه منِ سابقم

هاکان

[-Dr_Ugger-]

بگردید، بگردید، درین خانه بگردید
درین خانه غریبید، غریبانه بگردید

یکی مرغ چمن بود که جفت دل من بود
جهان لانه ی او نیست پی لانه بگردید

یکی ساقی مست است پس پرده نشسته ست
قدح پیش فرستاد که مستانه بگردید

یکی لذت مستی ست، نهان زیر لب کیست ؟
ازین دست بدان دست چو پیمانه بگردید

یکی مرغ غریب است که باغ دل من خورد
به دامش نتوان یافت، پی دانه بگردید

نسیم نفس دوست به من خورد و چه خوشبوست
همین جاست، همین جاست، همه خانه بگردید

نوایی نشنیده ست که از خویش رمیده ست
به غوغاش مخوانید، خموشانه بگردید

سرشکی که بر آن خاک فشاندیم بن تاک
در این جوش شراب است، به خمخانه بگردید

چه شیرین و چه خوشبوست، کجا خوابگه اوست ؟
پی آن گل پر نوش چو پروانه بگردید

بر آن عقل بخندید که عشقش نپسندید
در این حلقه ی زنجیر چو دیوانه بگردید

درین کنج غم آباد نشانش نتوان داد
اگر طالب گنجید به ویرانه بگردید

کلید در امید اگر هست شمایید
درین قفل کهن سنگ چو دندانه بگردید

رخ از سایه نهفته ست، به افسون که خفته ست ؟
به خوابش نتوان دید، به افسانه بگردید

تن او به تنم خورد، مرا برد ، مرا برد
گرم باز نیاورد، به شکرانه بگردید...

• امیر هوشنگ ابتهاج متخلص به سایه

روحت شاد پیر پرنیان اندیش :‌)

[M.Shajarian]

ارغوانم آنجاست
ارغوانم تنهاست
ارغوانم دارد می‌گرید ...

[_Mitra_]

یادگار

هرگز از مرگ نترسیدم من
مگر امروز که لرزید دلم
داشتم با کیوان
درد دل می‌کردم
یادم آمد ناگاه
آخرین مانده از آن جمع پراکنده منم
چه کسی خواب تو را خواهد دید
چه کسی از تو سخن خواهد گفت
آه، پوری هم رفت
گفت پوری با ماست
سایه جان ما هستیم
ما صدای سخن عشقیم
یادگار دل ما مژده آزادی انسان است.

• سایه
  کلن - خرداد ۱۴۰۰

[Hamid.s]

my heart .mp3

اونچه انجام میدم تامین کارهای بعدیمه

تعمیرات این قلب تو دیگه در من نیست

تلفن رو قطع نکرد منم ارتباطو قطع کردم

این هم آخرین تعلیمات من به قلبمه

قطعه ای از شعرم
هاکان

[nazanin.mirzai]

هنوز صبر او به قامت بلند آرزوست؟

هوشنگ ابتهاج

[Hamid.s]

@حمید-صباحی
این قطعه رو کامل میکنم و ارائه میدم

[Hamid.s]

این پست پاک شده!

[چیچک]

داد معشوقه به عاشق پیام
که کند مادر تو با من جنگ
هرکجا بیندم از دور کند
چهره پرچین و جبین پر آژنگ
با نگاه غضب آلود زند
بر دل نازک من تیر خدنگ
از در خانه مرا طرد کند
همچو سنگ از دهن قلما سنگ
مادر سنگدلت تا زنده ست
شهد در کام من و توست شرنگ
نشوم یک‌دل و یک‌رنگ ترا
تا نسازی دل او از خون رنگ
گر تو خواهی به وصالم برسی
باید این ساعت بی خوف و درنگ
روی و سینه تنگش بدری
دل برون آری از آن سینه تنگ
گرم و خونین به منش باز آری
تا برد ز آینه قلبم زنگ
عاشق بی خرد ناهنجار
نه بل آن فاسق بی عصمت و ننگ
حرمت مادری از یاد ببرد
خیره از باده و دیوانه ز بنگ
رفت و مادر را افکند به خاک
سینه بدرید و دل آورد به چنگ
قصد سر منزل معشوق نمود
دل مادر به کفش چون نارنگ
از قضا خورد دم در به زمین
واندکی سوده شد اورا آرنگ
وان دل گرم که جان داشت هنوز
اوفتاد از کف آن بی فرهنگ
از زمین باز چو برخاست نمود
پی برداشتن آن آهنگ
دید کز آن دل آغشته به خون
اید آهسته برون این آهنگ
آه دست پسرم یافت خراش
آخ پای پسرم خورد به سنگ

[Hamid.s]

سوختم انتظار چاره نداشته باش

بر روی دردم درد اضافه نکن

دردمو برای خودم تعریف کردم

باز موندم خودم ، تک و تنها

عمیقا می سوزونه ، عمیقا

این قلبم سر جاش نمی مونه

با تو سوختم ، با تو

نه بی تو و نه هم با تو، نمیشه

هر کسی بهترین ِ

بهترین ِ بهترین رو

برا خودش نگه میداره

این عشق رو در دنیا

کسی نمیتونه بفهمه

واینستا واینستا اونجوری

اونجور نگاه نکن بیا پیشم

با تو ، با تو سوختم

سوختم سوختم با تو

با تو ، با تو ، گول خوردم

گول خوردم گول خورم با تو

هاکان(حمید صباحی)
بی مخاطب

[_Biliifti_]

دِل ز تن بردی و در جآنی هنوز
دردها دادی و درمآنی هنوز..‌.

|دهلوی|

[Faez Fateminia]

‌ ‌
‌تویی پیداتر از پیدا؛ نمی‌یابیم پیدا را
چرا مانند ماهی‌ها، نمی‌بینیم دریا را؟!

نشانت می‌دهد جنگل، بیابان، رود، کوهستان
گمانم یک نفر آیینه‌کاری کرده دنیا را

نسیمی می‌وزد وقت اذان از دورهای دور
به آرامی نوازش می‌کند پلک سحرها را

تجلّی می‌کند حتی همین بید حیاط ما!
اگر من هم بلد باشم تکلّم‌های موسیٰ را

تو نامت را نوشتی جای جای دفتر هستی
ولی ما نابلد بودیم و گم کردیم معنا را...

محمدمهدی خان‌محمدی

[-Dr_Ugger-]

زحمت چه می‌کشی پی درمان ما طبیب؟
ما بِه نمی‌شویم و تو بدنام می‌شوی...

• شریف قزوینی