♥شعردانه♥
-
درود آلایی های خوب
راستش من این تاپیک رو مکمل تاپیک قرابت میدونم برای همین امیدوارم اینجا هم حضور پر رنگی داشته باشین و حس خوبی رو از طریق شعر به هم انتقال بدیم .پیشاپیش از همراهی تون سپاسگزارم
با احترام
بانوپ ن : اینجا فقط شعر بنویسید نه متن ادبی
@دانش-آموزان-آلاء
@خیرین-کوچک-دریا-دل
-
دوستانی دارم
بهتر از برگ درخت
که دعایم گویند و دعاشان گویم
صافی آب مرا یاد تو انداخت رفیق
تو دلت سبز
چراغت روشن
چرخ روزیت همیشه چرخان
نفست داغ
تنت گرم
دعایت با من
صبح زیبایتان بخیر وشادی
-
نمی داند دل تنها میان جمع هم تنهاست
مرا افکنده در تنگی که نام دیگرش دریاستتو از کی عاشقی؟ این پرسش آیینه بود از من
خودش از گریه ام فهمید مدت هاست،مدت هاستبه جای دیدن روی تو در خود خیره ایم ای عشق
اگر آه تو در آیینه پیدا نیست، عیب از ماستجهان بی عشق چیزی نیست جز تکرار یک تکرار
اگر جایی به حال خویش باید گریه کرد اینجاستمن این تکرار را چون سیلی امواج بر ساحل
تحمل می کنم هر چند جانکاه است و جانفرساستدر این فکرم که در پایان این تکرار پی در پی
اگر جایی برای مرگ باشد! زندگی زیباست#فاضل_نظری
-
برخیز و بیا بتا برای دل ما
حل کن به جمال خویشتن مشکل ما
یک کوزه شراب تا بهم نوش کنیم
زان پیش که کوزه‌ها کنند از گل ما
-
آن روی دیگرت
زشتی هلاک باری ست
ای نیمرخ حیات بخش ژانوس..
#شاملو♡
-
این پست پاک شده!
-
شبانه شعری چگونه توان نوشت
تا هم از قلبِ من سخن بگوید، هم از بازویم؟شبانه
شعری چنین
چگونه توان نوشت؟من آن خاکسترِسردم که در من
شعله‌ی همه عصیان‌هاست،
من آن دریایِ آرامم که در من
فریادِ همه توفان‌هاست،
من آن سرداب تاریکم که در من
آتش همه ایمان‌هاست...
#شاملو
-
ای ماه تمامم...
شیرین سخنم جانم...
عشق سینه سوزت...
آتش زده بر جانم...
از حال دل من تو چه دانی؟؟؟
-
دریا چه دل پاک و نجیبی دارد
بنگر که چه حالت غریبی دارد
آن موج که سر به صخره ها میکوبد
با من چه شباهت عجیبی دارد !!!
-
و "عشق"چه بیماری لاعلاجی است
آنگاه که یکطرفه می شود...!
-
شادی نیرزد حبه‌ای در همّت غمناک من
|مولانا|
-
باز هم شب شد و
فانوسِ
دلم روشنِ توست !#امید_آذر
-
-
زندگی رسم خوشایندی است..
زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ
پرشی دارد اندازه عشق
زندگی چیزی نیست که
لب طاقچه عادت ،از یاد من و تو برود..!
-
-
-
این شعر از خودمه دلبری دارم که از هر دلبری دل می رباید/عالم عاشق ز پیش چشم او جان می سپارد
-
اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من
دل من داند و من دانم و دل داند و من
خاک من گل شود و گل شکفد از گل من
تا ابد مهر تو بیرون نرود از دل من
-
-
فَصْلْ عَوَضْ مـــی شَوَدْ
جایِ آلو را
خُرْمالو مــی گیرَدْ
جایِ دِلْتَنْگی را دِلْتَنْگی...!
-
این پست پاک شده!
-
غنچه ای بودم و پرپر شدم
از بادِ بهار
شادم از بخت که فرصت
به خزانم نرسید
-
پاییز از چشمان من شروع شد
از برگ ریزان دلم
از نارنجی سکوتم
که مشت مشت دلتنگی به آسمان می پاشید..!
-
زندگی یک چمدان است که می آوریش
بار و بندیل سبک می کنی و می بریش
خودکشی، مرگ قشنگی که به آن دل بستم
دسته کم هر دو سه شب سیر به فکرش هستم
گاه و بیگاه پُر از پنجره های خطرم
به سَرم می زند این مرتبه حتما بپرم
گاه و بیگاه شقیقه ست و تفنگی که منم
قرص ماهی که تو باشی و پلنگی که منم
چمدان دست تو و ترس به چشمان من است
این غم انگیزترین حالت غمگین شدن است
قبل رفتن دو سه خط فحش بده، داد بکش
هی تکانم بده، نفرین کن و فریاد بکش
قبل رفتن بگذار از تهِ دل آه شوم
طوری از ریشه بکش ارّه که کوتاه شوم
مثل سیگار، خطرناک ترین دودم باش
شعله آغوش کنم حضرت نمرودم باش
مثل سیگار بگیرانم و خاکستر کن
هر چه با من همه کردند از آن بدتر کن
مثل سیگار تمامم کن و ترکم کن باز
مثل سیگار تمامم کن و دورم انداز
من خرابم بنشین، زحمت آوار نکش
نفست باز گرفت، این همه سیگار نکش
-
- کاش سنگی بودم
سرد و بیروح
امــــــــا
نشانه می رفتم
بر دل آب
تنهایی برکه را ...
- کاش سنگی بودم
-
عتراض دارم ...
به خوابی که مرا ربود
به جسمم که روح مرا
سالها
به هر سیاه چاله که جذب میشود
همراه می برد
به چشمم که سالها
فقط نگاه کرد و ندید
-
یکی را دیدم اندر جایگاهی
که می‌کاوید قبر پادشاهیبه دست از بارگاهش خاک می‌رفت
سرشک از دیده می‌بارید و میگفتندانم پادشه یا پاسبانی
همی بینم که مشتی استخوانی
-
-
اوست گرفته شهردل
من به کجا سفر کنم..؟!
#مولانا
-
بوی دلتنگی پاییز وزیده ست
ولی ،
اولین موسم این فصل مگر “مهر” نبود..؟!
-
-
آشیان هرجا نهادم لانه صیاد شد
آن رفیقی که با خون جگر پروردمش من
عاقبت خنجر کشید و بر سرم جلاد شد
از بخت بدم آینه فروش شهر کوران شدم اما
سکوتی کردم سنگین تر از فریاد
تا که بودیم نبودیم کسی .کشت ما را غم بی هم نفسی
تا که خفتیم همه بیدار شدند
تا که مردیم همگی یار شدند
قدر آن شیشه بدانید که هست
نه در آن موقع که افتاد و شکست
-
چه دل‌داری؟ که هر لحظه دلم از غم به جان آری
چه غم‌خواری؟ که هر ساعت تنم را در بلا داریچه دانم؟ تا چه اجر آرم من مسکین بجای تو
که گر گردم هلاک از غم من مسکین، روا داریبکن رحمی که مسکینم، ببخشایم که غمگینم
بمیرم گر چنین، دانم مرا از خود جدا داریمرا گویی: مشو غمگین، که خوش دارم تو را روزی
چو می‌گردم هلاک از غم، تو آنگه خوش مرا داری
-
خبرت هست که از خویش خبر نیست مرا
گذری کن که ز غم راهگذر نیست مراگر سرم در سر سودات رود نیست عجب
سر سودای تو دارم غم سر نیست مرا...غم آن شمع که در سوز چنان بی‌خبرم
که گرم سر ببرند هیچ خبر نیست مرا
-
باید فراموشت کنم
چندیست تمرین می کنم
من می توانم ! می شود !
آرام تلقین می کنم
حالم ، نه ، اصلا خوب نیست ....
تا بعد، بهتر می شود ....
فکری برای این دلِ آرام غمگین می کنم
من می پذیرم رفته ای
و بر نمی گردی همین !
خود را برای درک این ، صد بار تحسین می کنم
کم کم ز یادم می روی
این روزگار و رسم اوست !
این جمله را با تلخی اش ، صد بار تضمین می کنم...
