هرچی تودلته بریز بیرون۶

[saraa.66]

Mahdyyy شعر و شرع و عرش از هم خواستند
اين دو عالم زين سه حرف آراستند

[Mahdyyy]

@saraa-66
دیده ی جان روی او تا بنبیند عیان
در طلب روی او روی به دیوار باش

[saraa.66]

Mahdyyy شادي ندارد آنکه ندارد به دل غمي
آن را که نيست عالم غم، نيست عالمي

[Mahdyyy]

@saraa-66
یک شبی در تاخت جبریل امین
گفت ای محبوب رب العالمین
صد جهان جان منتظر بنشسته‌اند
در گشاده دل بتو در بسته‌اند

[پایان]

Mahdyyy
داغم ز جلوه‌ای که غرور تغافلش
آیینه‌خانه‌ها کند ایجاد و ننگرد

[saraa.66]

@ali_s دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه ان است که باشد غم خدمتکارش

[پایان]

@saraa-66
شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان
که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان

مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت
گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان

[Mahdyyy]

@ali_s
نور تویی سور تویی دولت منصور تویی
مرغ که طور تویی خسته به منقار مرا

[mrf]

Mahdyyy اسایش دوگیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا

[saraa.66]

mrf از هوس ها دور باش و از خدا غافل مباش
زانکه نبود جز خدا اندر دو گیتی یاوری

[mrf]

@saraa-66 یک قوم نکوشیده رسیدند به مقصد
یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند

[Nariman*Na]

mrf
دستم بگیر کز غم ایام خسته ام
نازم بکش که عاشقم و دلشکسته ام

ناصر نظمی

[Mahdyyy]

@Nariman-N-0
من و باد صبا مسکین دو سرگردان دو بی حاصل
من از افسون چشمت مست واو از بوی گیسویت

[Nariman*Na]

@saraa-66
یا لبم را میرسانم بر لب میگون دوست
یا سرم را میگذارم بر سر پیمان عشق

[Nariman*Na]

Mahdyyy تو را با اشک پروردم ندانستی و باکی نیست
نداند تلخی رنج پدر را هیچ فرزندی
مهدی سهیلی

[Mahmood Choopani]

@Nariman-N-0
یارم به یک لا پیرهن
خوابیده زیر نسترن
ترسم که بوی نسترن
مست است، هشیارش کند
ای آفتاب آهسته نه پا در حریم یار من
ترسم صدای پای تو خواب است، بیدارش کند

[saraa.66]

این پست پاک شده!

[saraa.66]

Mahmood Choopani دریغ و درد که تا این زمان ندانستم
که کیمیای سعادت رفیق بود رفیق

[Mahmood Choopani]

@saraa-66 قهر او از آشتی شیرین تر است
مثل قهر مهربان مادر است

[m-mp-ss]

چون نمایی آن رخ گلرنگ را
از طرب در چرخ آری سنگ را

بار دیگر سر برون کن از حجاب
از برای عاشقان دنگ را

تا که دانش گم کند مر راه را
تا که عاقل بشکند فرهنگ را

تا که آب از عکس تو گوهر شود
تا که آتش واهلد مر جنگ را

من نخواهم ماه را با حسن تو
وان دو سه قندیلک آونگ را

من نگویم آینه با روی تو
آسمان کهنه پرزنگ را

دردمیدی و آفریدی باز تو
شکل دیگر این جهان تنگ را

در هوای چشم چون مریخ او
ساز ده ای زهره باز آن چنگ را