-
Mahan Xodayi 2
مادر موسیقی بهشت همانا صدای توست
گوش دلم به زمزمه لای لای توست/:نوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۹:۲۳ آخرین ویرایش توسط انجام شدهAlireza Varamanzar
تا نگرید کودک حلوا فروش
دیگ بخشایش کجا اید به جوش -
@fatemeh-Ma
تا توانی دل بدست ار
که دل شکستن هنر نمیباشت:))
نمیباشت قبول کن با ت بریمنوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۹:۲۴ آخرین ویرایش توسط انجام شدهMahan Xodayi 2
تو در اغوش کسی غیر خودم جا نشوی!
به خدا پیش کسی غیر خودم ما نشوی! -
Mahan Xodayi 2
تو در اغوش کسی غیر خودم جا نشوی!
به خدا پیش کسی غیر خودم ما نشوی!نوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۹:۲۵ آخرین ویرایش توسط انجام شدهاین پست پاک شده! -
این پست پاک شده!
نوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۹:۲۶ آخرین ویرایش توسط انجام شدهاین پست پاک شده! -
این پست پاک شده!
نوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۹:۲۷ آخرین ویرایش توسط انجام شدهMahan Xodayi 2
دل به دریا زده ای،
پهنه سراب است نرو ... !
برف و کولاک زده،
راه خراب است نرو !:) -
Alireza Varamanzar
تا نگرید کودک حلوا فروش
دیگ بخشایش کجا اید به جوشنوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۹:۲۷ آخرین ویرایش توسط انجام شدهMahan Xodayi 2
شکر نعمت نعمتت افزون کند
کفر نعمت از کفت بيرون کند -
Mahan Xodayi 2
تو در اغوش کسی غیر خودم جا نشوی!
به خدا پیش کسی غیر خودم ما نشوی!نوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۹:۲۷ آخرین ویرایش توسط انجام شده@fatemeh-Ma
یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
باز آید و برهاندم از بند ملامت -
Mahan Xodayi 2
شکر نعمت نعمتت افزون کند
کفر نعمت از کفت بيرون کندنوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۹:۲۹ آخرین ویرایش توسط انجام شدهAlireza Varamanzar
دل من دار که در زلف شکن در شکنت
یادگاریست ز سر حلقه شوریدهسران -
@fatemeh-Ma
یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
باز آید و برهاندم از بند ملامتنوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۹:۳۰ آخرین ویرایش توسط انجام شدهMahan Xodayi 2
تا خداحافظی اش هیچ نمی دانستم
زندگی بیشتر از مرگ مصیبت بار است:( -
Mahan Xodayi 2
دل به دریا زده ای،
پهنه سراب است نرو ... !
برف و کولاک زده،
راه خراب است نرو !:)نوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۹:۳۱ آخرین ویرایش توسط انجام شده@fatemeh-Ma
وقـــت را غنیــمت دان آنقـــدر که بتـــوانی
حاصل از حيات ای جان اين دم است تا داني -
Mahan Xodayi 2
تا خداحافظی اش هیچ نمی دانستم
زندگی بیشتر از مرگ مصیبت بار است:(نوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۹:۳۳ آخرین ویرایش توسط انجام شده@fatemeh-Ma
تو یاد کن الطاف خود در سابق الله الصمد
در حق هر بدکار بد هم مجرم هر دو سرافعلا
-
Alireza Varamanzar
دل من دار که در زلف شکن در شکنت
یادگاریست ز سر حلقه شوریدهسراننوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۱۰:۵۸ آخرین ویرایش توسط انجام شدهMahan Xodayi 2
نابرده رنج گنج میسر نمی شود
مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد -
Mahan Xodayi 2
نابرده رنج گنج میسر نمی شود
مزد آن گرفت جان برادر که کار کردنوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۱۲:۱۹ آخرین ویرایش توسط انجام شدهAlireza Varamanzar
دوش ملائک درمیخانه زدند
گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدند -
Alireza Varamanzar
دوش ملائک درمیخانه زدند
گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدندMahan Xodayi 2
دشمن دانا که غم جان بود
بهتر از آن دوست که نادان بود
. -
Mahan Xodayi 2
دشمن دانا که غم جان بود
بهتر از آن دوست که نادان بود
.نوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۱۲:۲۲ آخرین ویرایش توسط انجام شده@سینا-0
دل بر این پیرزن عشوه گر دهر مبند
کاین عروس بسی داماد است -
Alireza Varamanzar
دوش ملائک درمیخانه زدند
گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدندنوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۱۲:۳۰ آخرین ویرایش توسط انجام شدهMahan Xodayi 2
در اين بهار تازه كه گل ها شكفته اند
لبخند عشق زن كه شكوفا ببينمت -
Mahan Xodayi 2
در اين بهار تازه كه گل ها شكفته اند
لبخند عشق زن كه شكوفا ببينمتAlireza Varamanzar
تن ز جان و جان ز تن مستور نیست
لیک کس را دید جان دستور نیست
. -
نوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۱۸:۵۱ آخرین ویرایش توسط خانوم لوبیا انجام شده
تو %(#b30000)[نمی آیی] و این ...
تلخ ترین شعر کوتاه جهان است!:) -
تو %(#b30000)[نمی آیی] و این ...
تلخ ترین شعر کوتاه جهان است!:)نوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۱۹:۳۲ آخرین ویرایش توسط انجام شده@fatemeh-Ma در " مشاعره " گفته است:
تو %(#b30000)[نمی آیی] و این ...
تلخ ترین شعر کوتاه جهان است!:)تو مگو ما را بدان شه بار نیست / با کریمان کارها دشوار نیست
*معنی بار:اجازه ی حضور،امکان راهیابی و دسترسی -
@fatemeh-Ma در " مشاعره " گفته است:
تو %(#b30000)[نمی آیی] و این ...
تلخ ترین شعر کوتاه جهان است!:)تو مگو ما را بدان شه بار نیست / با کریمان کارها دشوار نیست
*معنی بار:اجازه ی حضور،امکان راهیابی و دسترسینوشتهشده در ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ۱۹:۳۶ آخرین ویرایش توسط انجام شدهMohsenTaheri
تو بودی که دل من را خودت پرواز میدادی!
پناهِ آخری ای عشق،بالت را نگیر از من!