@Faez-Fateminia
بیت اول میگه که خودمونو مثه یه تخته پاره از این وسط درمیاریم و میریم بالا و از غرق شدن نجات پیدا میکنیم. تا کی از دستِ چهار عنصر (مجاز از همهچیز.چهار عنصر اصلی،باد،آتش،آب،خاک) که مثه موج میمونن خطر داشته باشیم؟
بیت دوم میگه که راه هموار برای افرادی که دوراندیش این بدی رو داره که باعث میشه این آسونیِ الآنِ مسیر رو نبینن.
بیت سوم میگه که میدونم از این کوچهٔ بلا کوچ کردی. وقتی که رفتی سمت چهارسو (احتمالا مربع و منزل) امنیت.
بیت چهارم میگه که جان و دل رو زیر قدمهاش نشونم و از این شکرگزارم. هزاران دل و جان در برابر اون چهره چه ارزشی دارن؟!