msoq sharif
من راستش سؤالت رو متوجه نمیشم...
اما اگر لازم باشه دوباره توضیح میدم.
صورتِ مردِ تکیده
اینجا تکیده صفتیه برای مرد.
درست؟
حالا فرض کن مرد رو حذف کنیم، تکیده رو تبدیل کنیم به صفت جانشین اسم و بیایم باز ترکیب رو بسازیم.
صورتِ تکیده
حالا چی شد؟
تکیده اینجا مضاف الیهه. چرا؟! چون اسم شده. چونکه دیگه به معنی آواره نیست. به معنای کنایی فردیه که آوارهس.
توی حالت اول، صفتیه که داره مرد رو توصیف میکنه.
و توی حالت دوم اسمه... که به جای ترکیبی که نوشتیم اومده. به معنای مرد آوارهست.
اینو توی جمله ببریم شاید واضحتر بشه.
مردِ تکیده وارد شد. صورتِ تکیده پر از اندوه بود.
تکیده توی جملهٔ اول صفته. توی جملهٔ دوم چونکه صفت جانشین اسم شده، نقش اسم رو میگیره و مضاف الیهه.
msoq sharif در صفت جانشین اسم گفته است:
danial hosseiny ببینید مثلا اگر به یه نفر به جای اینکه اسمش رو صدا بزنیم بگیم جوانمرد! در این صورت صفت حساب نمیشه چون اسم هست اما اگر بگیم شخص جوانمرد این دیگه صفت براش حساب میشه
اینجا یکم تنه میزنه به کنایه. اما خب همینه... روند همینه. بله.