نکات لازم برای عربی📚
-
سلام
این تاپیک زدم برای نکات و قواعد عربی که یاد بگیرین انشالاه عربیتون بره بالا
@دانش-آموزان-آلاء
@بچه-های-کنکور-تجربی-1400
@ریاضیا
@تجربیا
@انسانیا -
قواعد مربوط به انواع "مَن"
۱. اسم استفهام
معنی (چه کسی )
نکره
مبنی
غیر عامل️ من هُوَ؟ او چه کسی است ؟
۲. اسم موصول
معنی (کسی که،کسانی که)
معرفه
مبنی
غیرعامل️أحسِن إلی مَن أحسَنَ إلیکَ.
به کسی که به تو نیکی کرد، نیکی کن.۳. اسم شرط
معنی (هر کس)
نکره
مبنی
عامل" مَن " اسم شرط بر سر دو فعل ماضی یا مضارع میآید و هر دو فعل را مجزوم میکند.
️فعل ماضی مجزوم محلا می باشد.
️ من صَبَرَ ظَفَرَ
هر کس صبر بکند پیروز می شود.
َ
️ من یجتهدْ ینجحْ
هر کس تلاش بکند موفق می شود. -
چند نکته طلایی و بسیار مهم در مورد حروف مشبهة بالفعل و لا النافیة للجنس ( درس اول کتاب دوازدهم کلیه رشته ها):
إنّ:
️ حرف تأکید است!
️ جمله ی اسمیه بعد خود را مورد تاکید قرار می دهد!
️ رفع تردید و شک می کند!
️ کاربرد آن در ابتدای جمله است!
️ اگر پس از فعل طلب( امر و نهی) قرارگیرد ؛ تعلیل ( به معنی زیرا) به کار می رود!کأنّ :
️ حرف تشبیه است!
️ گاهی به معنی ظنّ( گمان) به کار می رود!
( کأنَّ علیّاً قائمٌ: مثل اینکه ؛ گویا ؛ گمان می شود: علی ایستاده است)️ اگر تشبیه باشد؛ مبتدا را به خبر تشبیه می کند: (مبتدا مشبه و خبر مشبه به : کأنَّ علیّاً أسدٌ)!
لکنَّ :
برای تکمیل کردن جمله قبل
(رفع الإبهام، إزالة الإبهام ، استدراک، جبران مافات) کاربرد دارد!لیت:
به معنی کاش ( بیانگر آرزوی ممکن بعید، تمنّی ) است و هنوز محقق نشده است( لا یتحقّق کاملا)!لعلَّ:
به معنی شاید و امید است ( معنی توقع و امیدواری و رجاء است ) و هنوز محقق نشده است( لا یتحقّق کاملا)!أنَّ :
حرف ربط بین دو جمله است( یتواصل الجملتینِ)!فعل مضارع بعد لیت و لعلّ را به شکل مضارع التزامی ترجمه می کنیم!
فعل ماضی بعد از لیت را به ۳ شکل می توان ترجمه کرد؛
۱- ماضی استمراری
۲- ماضی بعید
۳- ماضی التزامیلا نافیة للجنس :
بر سرجمله اسمیه وارد می شود!
مبتدای جمله باید مفرد، نکره، بدون تنوین و ال باشد. -
انواع جمله:
۱.جمله اسمیه:
اسمیّه : با اسم شروع می شود و دارای دو نقش اصلی است.
مبتدا : اسم ابتدای جمله که در باره آن خبر و توضیح دهند.
خبر : قسمتی از جمله که درباره مبتدا توضیح میدهد.
المُؤمِنُ صادقٌ.
المؤمنة صادقةٌ.
( مومن راستگو است. )المؤمنون فی حیاتهم صادقونَ.
المؤمناتُ فی حیاتهنَّ صادقات.
المؤمنانِ فی حیاتهما صادقانِ.
( مومنان در زندگیشان، راستگو هستند. )
مبتدا: المؤمن المؤمنة المؤمنونَ المؤمناتُ المؤمنانِ
خبر: صادقٌ، صادقةٌ، صادقونَ، صادقاتٌ، صادقانِ۲.جمله فعليه:
جمله اي كه با فعل شروع ميشود.
اركان جمله فعليه: فعل و فاعل + گاهی مفعولفعل لازم : فعلی که معنایش با فاعل تمام میشود.
مفعول به ندارد.
فعل متعدی : فعلی که علاوه بر فاعل، مفعول میخواهد تا معنایش تمام بشود.فاعل: بر کننده ی کار دلالت می کند.
در مقابل سوال چه کسی و چه چیزیی می آید.
مفعول به: اسمی که مار روی آن واقع شده باشد. بصورت اسم یا ضمیر ظاهر میشود.
عموما در مقابل سوال : "چه کس را و چه جیز را " میآید.
جای اصلی مفعول، بعد از فاعل است ولی همیشه بعد از فاعل نمیاید.نكته ي طلايي:
جاي فاعل هميشه بعد از فعل است.
در عربی، فعل اول جمله بصورت مفرد بکار میرود.( مفرد مذکر یا مفرد مؤنث) -
️️️ نکته در مورد (کلّ)؛ خیلی مهم
کلّ + مفرد = هر
کلّ + جمع= همه
کلّ+ مِن= هر یک از
کلّ + مَن =هر کسی که
کلّ + ما= هر چیزی که
کلّ + مفرد نکره در جمله =هیچ 《لا یحبّ الله کلّ ظالمٍ = ... هیچ ظالمی...》يادمون باشه ؛ هميشه به كلمه ای که بعد از" كل " میاد،
مضاف اليه ميگن! -
️یک لقمه #عربی
فعل هایی که حرف اول آنها (ن) باشد هرگاه به باب افتعال برده شوند، معمولاً مانند: فعل و مصدر باب انفعال هستند برای تشخیص آن می گوییم
️اگر در فعل و مصدر داده شده (نت) داشته باشد، متعلق به باب افتعال است؛
مانند: إنتظار، ینتظرُ، إنتقاد، انتخبَ، إنتخاب، إنتشار، إنتقال، یَنتقل، تنتشر، إنتبهَ، إنتقمَو اگر (نت) نداشته باشد، متعلق به باب انفعال است: انکسر، انکسار، تنجمد، انقطاع، انطلاق، ینطلقُ ....
@دانش-آموزان-آلاء
@بچه-های-کنکور-تجربی-1400
ابوالفضل ریسی -
این تیترهای عربی از کنکوری ها چه می خواهند؟!
️بسیاری از دانش آموزان با تیتر سؤالات مشکل دارند و باید به مصداق «فَهمُ السؤال، نِصفُ الجواب»، معنی و خواسته ی سؤال را متوجه شوند تا بتوانند به تست پاسخ بگویند.
برخی از تیترهای دشوار و مبهم
️عیّن ما فیه طلبٌ للقیام بِالعمل:
️یعنی فعل امر را پیدا کنید (امر مخاطب، غایب یا متکلم)️عیّن ما فیه النّهی عن القیام بالعمل:
️بروید سراغ فعل نهی مضارع.️عیّن عبارة لها معنی المضارع:
️بروید فعل و جواب شرط یا یکی را پیدا کنید که به صورت ماضی آمده است.️عیّن المعرفة تُترجم نکرة:
️خبری را انتخاب کنید که نکره است و معمولا پس از آن مضاف الیه و صفت نیامده است:
الطلّاب حاضِرون فی المدرسة. (حاضِرون خبر و نکره است اما به صورت معرفه ترجمه می شود)️عیّن الموصوف بالجملة (یا موصوفاً بالفعل):
️دنبال جمله وصفیه باشید، به عبارت دیگر، معمولا فعلی را پیدا کنید که اسم نکره ای را که قبل از آن آمده است توضیح می دهد. در ترجمه آن از (که) استفاده می شود.️عیّن المعرفة تُترجم نکرة:
️معمولا اسم دارای «ال» که پس از آن، موصول خاص ( الّذی، الّتی، الّذین و...) آمده است، نکره ترجمه می شود:
رَجعت الطالبة التی... (برگشت دانش آموزی که...)️عیّن ما لا نرجو وقوعَه:
️هر گاه با چنین سؤالی روبرو شدید سراغ «لیت» بروید.️عیّن جملة قد أُکّدَت بأجمعها:
️اگر درباره تأکید کلّ جمله (نه یک کلمه یا بخشی از جمله) پرسیده شود در جستجوی «إنّ» باشید.️ عیّن الفعل الناقص لا یدلّ علَی الزّمن الماضی:
️یعنی فعل «کان» را پیدا کنید که معنای (است یا می باشد) دهد نه معنای گذشته.️عیّن الکلمة التی تکمّل جملة ما قبلها. (یا کلمة تُزیل الإبهام عن جملة ما قبلها):
️دنبال (لکنّ) باشید.️عیّن کلمة جاء للترجّی (یا جملة فیها رجاء...):
️بروید سراغ (لعلّ)️عیّن التأکید لوقوع الفعل:
️یعنی مفعول مطلق تأکیدی را پیدا کنید.️عیّن حرفاً مشبّهاً بالفعل قد لا یحتاج إلی التّرجمة:
️از بین حروف مشبهة بالفعل، گاهی حرف «إنّ» ترجمه نمی شود.️عیّن ما یُبیّن حالة مفعول:
️به دنبال حالی باشید که صاحب حال آن مفعول است.️عیّن ما لا یُمکن حصوله (یا عیّن کلمة قد جاء للتمنّی):
️بروید لیت را از بین یک گزینه، بکشید بیرون.️️عیّن «ال» یُفید معنی الإشارة:
️دنبال معرفه به «ال» باشید که همان کلمه، قبل از خود در همان عبارت به صورت نکره به کار رفته است.
رأیتُ طفلة فی الصالة، کانت الطفلة تبکی. (می توان الطفلة را آن کودک یا این کودک ترجمه کرد)️عیّن «لا» فیها النفی أشدّ:
️یعنی لای نفی جنس را پیدا کنید نه لای نفی مضارع و لای نهی مضارع یا لای جواب.️عیّن الفعل یدلّ علَی الإستمرار:
️یعنی فعلی را که معنای ماضی استمراری می دهد، پیدا کنید.
(کان+ مضارع/ لیت+ ماضی/ ماضی+ مضارع در جمله وصفیه و حالیه)️عیّن لام للتعلیل (یا سبب وقوع الفعل...):
️دنبال لام ناصبه ای باشید که بر سر مضارع می آید و معنای (برای اینکه، تا، تا اینکه) می دهد.️عیّن «اللّام» للأمر:
️یعنی لامی که بر سر مضارع های غایب و متکلم می آید و معنای «باید» دارد.️عیّن «ما» تُغیّر زمن الفعل:
️در جستجوی مای شرط باشید که بر سر ماضی آمده است و معنای ماضی را معمولا مضارع می کند.️عیّن إسم مبالغة یختلف عن الباقی:
️ اسم مبالغه بر وزن های «فعّال و فعّالة» ساخته می شود. در چنین سؤالی سه یا یکی از اسم مبالغه ها بر شغل یا وسیله دلالت دارد.️أکمل الفراغ بما یکون خبراً:
معمولا در چنین سؤال هایی گزینه ای که می تواند برای جای خالی خبر باشد را انتخاب کنید. اگر پس از اشاره ای که مبتدا است، اسم بدون ال بیاید همان اسم، خبر است، اگر دارای ال باشد باید پس از آن دنبال خبر باشید.
هذا الطیر یُغرّد (یغرّد خبر است)
هذا طیر یُغرّد (طیر خبر است)️️عیّن الوصف جملة (یا النّعت جملة):
️جمله وصفیه را پیدا کنید.️عیّن فعلاً لیس له حرف زائد:
️یعنی فعلی را پیدا کنید که حرف زاید ندارد. به عبارت دیگر دنبال فعلی باشید که از باب ها نباشد.️عیّن فعلاً فاعله محذوف:
️دنبال فعل مجهول باشید.️عیّن ما یمکن أن یُبنی مجهولاً:
️دنبال فعل متعدی باشید. چون فقط فعل های متعدی می توانند مجهول شوند.️عیّن ما لا یُمکن أن یبنی مجهولاً:
️دو دسته از فعل ها مجهول نمی شنود: ۱- فعل های لازم ۲- افعال ناقصه️عیّن إسم فاعل (یا إسم مفعول) من مزید:
️اسم فاعل و اسم مفعولی که حرف اول آنها (مُ) است از ثلاثی مزید ساخته شده اند. اما اگر بر وزن فاعل و مفعول باشند از ثلاثی مجرد ساخته شده اند.️عیّن التنوین لیس علامة نکرة:
️اسم های عَلم مذکر عربی (کاظمٌ، محمدٌ، بَدرٌ و...) تنوین می گیرند و این تنوین نشانه نکره نیست.
@بچه-های-کنکور-تجربی-1400
@دانش-آموزان-آلاء -
(شد) یا (کرد)؟؟؟
در زبان فارسی برخی از فعل های لازم ، با اینکه مجهول نیستند ولی با فعل کمکی «شد ، می شود» ترجمه می شوند .
خیلی از مواقع بچه ها در اینکه فعل را با ( شد ) یا ( کرد ) ترجمه بکنند تردید می کنند ، در زیر لیستی از افعال لازمی که در کتاب درسی با فعل کمکی (شد) ترجمه می شوند برایتان آورده ام :اِبتدَأ : شروع شد
اِبتعَد : دور شد
اِجتَنب : دور شد ( دوری کرد )
اَحلَصَ : مخلص شد
اَدّی : منجر شد ( ایفا کرد )
اِستَوی : برابر شد
اِقتربَ : نزدیک شد
اِنبعثَ : فرستاده شد
اِنتبهَ : بیدار شد ، متوجه شد
انتظر : منتظر شد
انکسر : شکسته شد
اشتعل : برافروخته شد ( سوخت )
التزم : پایبند شد
امتلأ : پر شد
*بدأ : دور شد ، دور کرد
بَعُدَ : دور شد
تَجلّی : جلوه گر شد
تَجَمّع : جمع شد
تَخرّج : فارغ التحصیل شد
حَزن : غمگین شد
جَری : جاری شد
خرج : خارج شد
دَخل : داخل شد
دَنا : نزدیک شد
ذابَ : ذوب شد
رَضی : راضی شد
رَقد : بستری شد ( خوابید )
رکب : سوار شد
*زاد : زیاد شد ، زیاد کرد
سکتَ : ساکت شد
ظهر : آشکار شد
عجز : ناتوان شد
غضب : خشمگین شد
غرق : غرق شد
فَرح : خوشحال شد
فرغ : خالی شد
قَرُب من : نزدیک شد به
قَلّ : کم شد
کثُر : زیاد شد
کَفی : بس شد
مَلک : مالک شد ، فرمانروایی کرد
نَدم : پشیمان شد
نَجح : موفق شد
نَقص : کم شد
وقعَ : واقع شد
هلک : هلاک شد ( مُرد )
هَجر : جدا شد ( جدایی گزید )
هامَ : تشنه و سرگردان شد
یئسَ : ناامید شد
*تَبیّن : آشکار شد ، آشکار کرد
تَحسّنَ : خوب شد
تَعادلَ : برابر شد
تَغیّرَ : دگرگون شد
تَفرّق : پراکنده شد
جازَ : جایز شد
خَجلَ : شرمنده شد
دَخل : داخل شد
سَبّب : سبب شد
ساء : بد شد
شبع : سیر شد
ضلّ : گمراه شد
غلب : چیره شد
قاربَ : نزدیک شد
واجه : روبرو شد
تَقاعدَ : بازنشسته شدتوجه : باب انفعال همیشه لازم است و معمولا در فارسی با ( شد ، می شود ) ترجمه می شود
@بچه-های-کنکور-تجربی-1400
@دانش-آموزان-آلاء -
عالییی بودنکات عالی و بی نظیر
-
۴ تست فوق العاده از قواعد عربی
دهمی ها ، یازدهمی ها و کنکوری ها
1⃣عیّن العبارة التی لایوجد فیها إسم المفعول:
الف-علیکم الإبتعادُ عن مُصادَقة الأشرار!
ب-المُفرَدات الفارِسیّة توجَد کثیراً فی اللّغة العربیّة!
ج-المَلعَب قبلَ بدایةِ المُباراة مَملوء بِالمُتفَرِّجین!
د-هل سَجّلَت المُنَظَّمة تلک المساجدَ فی قائمتها!
گزینه الف درست است. در این گزینه مُصادَقة مصدر باب مفاعلة است نه اسم مفعول.
سایر اسم مفعول ها: مُفرَدات، مَملوء، مُنظَّمة2⃣ عیّن إسم الفاعل یختلف إعرابُه الآخرینَ
(محلّه الإعرابیّ یختلف الآخرین):الف)إرحَموا الّذین ضاعوا بَینَ جُهّال!
ب)یُعجِبنی جداً حارِس مَرمَی بِرسبولیس!
ج)عندما حَضَرَ الطلّاب فی الصّفّ نَصَحهم المعلِّم قلیلاً!
د)إذا خاطَبهم الجاهلون قالوا سلاماً!
سؤال خواسته که اسم فاعلی را تعیین کنید که نقش آن با بقیه متفاوت باشد.
گزینه ۱ درست است. در این گزینه، الجُهّال (جمع جاهل) اسم فاعل است و نقش آن مضاف الیه است.
بقیه اسم فاعل ها نقش فاعلی دارند. ( حارس، طلاب، معلم، جاهلون)3⃣ میّز إسم الفاعل نکرةً:
الف)حَصَل إبراهیمُ و حامِدٌ علَی الحِزامِ الأسودِ!
ب)کثیرٌ من المُعوَّقین بِحاجَةٍ إلَی مُساعَدتنا!
ج)أخی و أصدقاؤه قادِرون علَی النّجاح فی هذه المُسابَقة!
د)شُعَراءُ البلاد یُدافعون عن الوطن دِفاعاً!
در گزینه ج (قادرون) اسم فاعل و نکره است. بقیه اسم فاعل ها معرفه اند: ( حامد معرفه به عَلم است- شعراء جمع شاعر، معرفه به اضافه است. در گزینه ب هم اسم فاعلی وجود ندارد)
۴-میّز الخطأ عن نوعیّة أو إعراب کلمة «سُیّاح» فی العبارة:
(قبر کورُش یَجذب من کلّ دُوَل سُیّاحاً)الف)اسم فاعل! ب)مفعول!.
ج)جمعٌ للتکسیر! د)اسم مبالغة!گزینه ۴ پاسخ تست است. سُیّاحاً جمع مکسر برای سائح (اسم فاعل) است و نقش آن نیز مفعول است. اسم مبالغه بر وزن های فَعّال و فَعّالة می آید.
-
نکات بسیار مهم جمله وصفیه :
۱_جمله ای که همراه باحروف « وَ ، فَ ، ثُمَّ ، أنْ ، لِ ، حَتّی ، » بیاید،اگرچه بعداز اسم نکره نیز آمده باشد ، جمله وصفیه نیست .
مانند : «طَلَبنا مِن سائقٍ أن یُوصِلَنا إلی هذا العُنوانِ» که در اینجا « سائقٍ » اسمی نکره و «أن یوصلنا ...» جمله ای است که بعداز اسم نکره آمده اما چون قبل از « یوصلنا...» حرف ( أن ) آمده بنابراین جمله وصفیه نیست.
یا در این مثال : «جاءَتْ اليومَ إلى مراسيمنا شاعِرَةٌ فَرَحّبنا بها» که به دلیل حرف ( فَ ) دیگر (فَرَحّبنا بها) نمی تواند جمله وصفیه باشد اگرچه بعداز اسم نکره (شاعرةٌ ) آمده است و .....۲_جار ومجرور می تواند بین جمله وصفیه و اسم نکره قرار بگیرد:
«تَکَلَّمتُ مَعَ مُزارِعٍ في الحدیقَةِ یَغرِسُ أشجارَالتُّفاحِ: من در باغ باکشاورزی صحبت کردم که درختان سیب را می کاشت» در این عبارت کلمه « مُزارِعٍ » اسمی نکره است و بعداز جارو مجرور یعنی«فی الحدیقة » ، جمله وصفیه ی« یَغرِسُ... » آمده است ، پس جار ومجرو می تواند بین جمله وصفیه و اسم نکره قرار بگیرد.
یا در این مثال : « یَعمَلُ طَبیبٌ حاذِقٌ في هذا المُستَشفَی قَد جاءَ أخیراً إلی مَدینَتِنا: پزشک ماهری در این بیمارستان کار می کند که به تازگی به شهر ما آمده است » دراین جمله کلمه ( طَبیبٌ حاذِقٌ ) اسم نکره است که جار ومجرور ( في هذا المُستَشفَی ) بین آن و جمله وصفیه قرار گرفته است .
۳_اگر جمله بعداز اسم نکره نقش های ( جواب شرط یا خبر) رادر جمله داشته باشد دیگر جمله وصفیه به حساب نمی آید :
« إنْ تُحسِنْ إلی أحدٍ یُحسِنْ إلیکَ الآخَرونَ: اگر به شخصی نیکی کنی دیگران به تو نیکی می کنند» دراین جمله ( یُحسِنْ ) بعداز اسم نکره ( أحدٍ ) آمده است اما نمی تواند جمله وصفیه باشد ، چون درابتدای جمله حرف شرط ( إنْ ) آمده است ، پس ( تُحسِنْ ) فعل شرط هست و( یُحسِنْ ) جواب شرط است .
یا در این مثال : « کُلُّ طالِبٍ یَدرُسُ في صَفِّنا بِالنظمِ و الإجتِهادِ : هر دانشجوئی در کلاسمان با نظم وتلاش درس می خواند» در این جمله ( یَدرُسُ ) بعداز اسم نکره ( طالِبٍ ) آمده ، اما چون در جمله نقش خبر را دارد دیگر نمی تواند جمله وصفیه باشد . دراین جمله ( کُلُّ ) نقش مبتدا را دارد و( یَدرُسُ ) نقش خبر را دارد. -
1) در مبحث ترجمه توجه به اسم از لحاظ تعداد یعنی (مفرد و جمع) بسیار اهمیّت دارد؛
چون ترجمۀ اسمِ جمع به شکل مفرد و یا برعکس، در ترجمه کاملاً "نادرست" است.
مثلاً:
کلمهی جمع «صحاری» به صورت مفرد: (دشت، صحرا) نادرست میباشد و باید به شکل «دشت ها» و «صحراها» باشد.2) حذف و افزودن کلمه؛ مخصوصاً در ضمایر متّصل به اسم و فعل از شیوههای رایج در مبحث ترجمه است.
یعنی هر اسم و کلمه، باید دقیقاً طبق معادل خود در عبارت بیایند.
3) تمام ضمایر مُتصل و مُنفصل از لحاظ غایب، مخاطب و متکلّمها، باید به طور دقیق با کلمهی مناسب خود معادل سازی شوند؛ یعنی ترجمهی ضمایر غایب به شکل مخاطب و یا برعکس نادرست میباشد.
4) اسم معرفه به «ال» باید به شکل معرفه (بدون نشانههای فارسی) ترجمه شود و اسم نکره (دارای تنوین ← بجز عَلَم مذّکر منصرف؛ مانند علیٌ) باید طبق یکی از شیوههای (ی نکره/ یک قبل از اسم) ترجمه شود.
مثال:
جاء رَجلٌ مِن مدینۀٍ ←
مردی از یک شهر آمد.
یک مرد از شهری آمد.مثال:
«اَلاهدافُ فی حیاتِکُم جمیلۀٌ»:- هدفها در زندگانی آنها زیباست.
- اهداف شما در زندگیتان زیباست.
- هدف در زندگی شما زیباست.
- اهداف در زندگانی شما زیباست.
(جواب: گزینه 4 )
🔴🔴🔴 نکته بسیار مهّم: 🔴🔴🔴
هر اسم بدون نشانههای (اَل – تنوین) در عربی معادل «اسم نکره» میباشد، به غیر از حالت مضاف! (چون مضاف ال و تنوین نمیپذیرد!)
نتیجه ← «هر اسم از موارد 6 گانۀ معرفه ها نباشد ← نکره است».
مثال:
ما جاءَ اَحَدُ ← کسی نیامد.ذَهَبَ حاکمُ اِلی قریۀِ:
حاکمی به روستایی رفت.و اَخلُل عُقدَۀ مِن لِسانی:
گره را از زبانها باز کن.
جواب صحیح: ←
" گرهی از زبانم باز کن. "«نمونه سؤال سنجش جامع»
5) در عربی سه نوع تکیه کلام وجود دارد که ترجمۀ آنها جنبۀ «اختیاری» دارند.
یعنی آوردن و نیاوردن معادلِ آنها در ترجمه هیچ دخالتی در صّحت و نادرستی گزینهها ندارد:فـَ ← (پس – وَ)
قد (+ ماضی) ← همانا
انَّ (جمله اسمیّه) ← همانامثال:
جاءَ علیٌ خَرَجَعَ: علی آمد و (پس) بازگشت.قَد ذهب المدیرُ: (همانا) مدیر رفته است = رفت.
اِنَّ الله جمیلٌ: (همانا) خدا زیباست.
6) موارد ترجمۀ اجباری «فقط، تنها، مُنحصراً»:
یک- «اِنّما» (حرف حصر – غیر عامل) ← اِنَّ + مای کافّه:
مثال:
اِنّما الدُّنیا خَیالٌ عارضٌ: دنیا فقط اندیشهای گذر است.دو- ضمایر منفصل منصوبی (که همواره نقش مفعول به دارند.)
مثال:
اَّیاک نَعبُدُ ← (فقط/ تنها) تو را میپرستیم. (اَّیاک: م.به/ محّلاً منصوب)سه- استثنای «مُفَرّغ» (ما حُذِفَ مستثنی مِنه):
(ادات منفی ساز: لا – ما – لن – لَیسَ – لَم – لَمّا) + اِلّا ← فقط
مثال ← «لا تَقُل الِّا الحَقَّ»:
- هیچ مگو جز حقیقت. (غ)
- مگو جز حقیقت را. (غ)
- حقیقت را فقط بگو. (غ)
- فقط حقیقت را بگو. (صحیح)
(فقط: آغاز جمله)
یادآوری:
اگر بعد از ادات منفی ساز در ادامۀ جمله حرف «اِلّا» بیاید، در ترجمه از قاعدۀ «فقط + آینده مثبت» استفاده میشود.مثال:
«فَلَن نزیدَکُم اِلّا عذاباً» ←
«عذاب را فقط بر شما خواهیم افزود.»یادآوری مهم:
هرگاه میان ادات منفی ساز و حرف اِستثناء کلماتِ (احدٌ – الناس – جمیع – بعض – کلّ – شیء و ...) بیاید، آن جمله استثنای (تامّ) میباشد و نباید از کلمهی (فقط) در ترجمه اسنفاده کرد:
مثال:ما جاء احدٌ الِّا علیاً ←
(جز علی کسی نیامد.)چهار- حضور کلمهی «فقط» در عبارت: جاءَ علیٌ فقط: «فقط علی آمد.»
7) موارد ترجمۀ «کُلّ» در عربی:
️ کلّ + اسم مفرد ← (هر):
کلّ یومٍ: هر روزی
️ کلّ + اسم جمع ←
(همه، تمام):
کلّ الایام: همه روزها️ کلّ + حرف مِن ← (هر یک):
کلٌّ مِنَ التلامیذ: هر یک از دانشآموزان
موارد اختصاصی ترجمۀ «کّلّ»:
+ اسم موصول (مَن) ← هرکس
+ اسم موصول (ما) ← هربار، هرچهمثال:
کُلّ مَن علیها فانٍ: «هرکس در مسیر نابودی است.»کلّما رأیتُ صدیقی، سلَّمتُ علیه: هر بار دوستم را دیدم،
@دانش-آموزان-آلاء
@بچه-های-کنکور-تجربی-1400
@دوازدهم
@یازدهم -
خلاصه ۸ باب مزید:
۱- فقط: باب "اِستفعال"، ۳ حرف زائد دارد.
۲- فقط: امر باب "إِفعال" با " أَ " شروع میشود.( شش كوچولو همراه َ = همزه فتحه دار )
۳- فقط: مصدر باب "تفعیل"، با ماضی، مضارع و امرش، تفاوت بسیار دارد.
۴- فقط: مصدر باب "مُفاعَلة" به تاء گرد ختم میشود.
۵- فقط : در باب "تفعّل"، ماضی، مضارع، امر و مصدر، همگی تشدید دارند.
۶- فقط: در ۲ باب "تفعُّل و تفاعُل" همه حرکات ماضی، مضارع، امر و مصدر در بالای حروف کلمه قرار دارد.
۷- فقط: در ۲ باب "تفعُّل و تفاعُل"، حرکت عین الفعل ماضی و امر، با هم یکی است.( در ۶ باب دیگر، حرکت عین الفعل ماضی " َ " ، حرکت عین الفعل امر " ِ " است)
۸- فقط: در ۳ باب "تفعُّل، تفاعُل،اِفتعال" یکی از حروف زائد "ت" است.
۹- فقط: در ۲ باب "تفعُّل و تفعیل"، حرف زائد به صورت تشدید " ّ " به کار میرود.
۱۰- فقط: در ۳ باب "إِفعال، تفعیل و مُفاعَلة"، فعل مضارع با " ُ " شروع می شود.
۱۱- فقط: در ۳ باب "اِفعال، تفعیل و مُفاعَلَة"، یک حرف زائد وجود دارد.
۱۲- فقط: در ابتدایِ امر ۴ باب "تفاعُل، تفعُّل، تفعیل و مُفاعَلة" نیازی به " ا " نیست.
۱۳- فقط: در ابتدایِ امر ۴ باب "اِستفعال، اِفتعال، اِنفعال الف كسره دار " اِ " به کار میرود و باب 《 إِفعال 》 ( إِ ) همزه دار به كار مى رود.
۱۴- فقط: ۴ باب "اِفتعال، اِنفعال، تفعُّل و تفاعُل"، ۲حرف زائد دارد.
۱۵- غالبا باب "اِستفعال" متعدی است، و در آن، معنای طلب و درخواست وجود دارد.( اما فعلهایی مانند: اِستَکبَرَ: لازم است)۱۶- غالبا در باب "تفاعُل"، مشارکت دو طرفه وجود دارد به معنای: به یکدیگر، با یکدیگر، همدیگر.(درفعلهایی مانند: تَعالَیَ، مشارکت وجود ندارد)
۱۷- غالبا در باب "مُفاعَلة"، مشارکت یک طرفه وجود دارد و از کلمه "با" در ترجمه استفاده میشود.(در فعلهایی مانند: سافَرَ، طالَعَ، ترجمه "با" وجود ندارد)
۱۸- غالبا باب "إِفعال و تفعیل"، متعدی است.(اما فعل هایی مانند: أَفلَحَ و أَسلَمَ لازم هستند. أَخلَص نیز به دو صورت لازم و متعدی به کار می رود)
۱۹- باب "اِنفعال"، لازم است.
۲۰- باب "اِفتعال و تفعّل"، گاهی لازم و گاهی متعدی است. مانند: اِنتَشَرَ، اِنتَخَبَ، تَنَبَّهَ، تَعَلَّمَ
۲۱- در مضارع باب "تفاعُل و تفعُّل"، هرگاه دو حرف " ت " کنار هم قرار گیرند جائز است که یکی از آنها حذف گردد. مانند: لاتَفَرَّقُوا.(لا تَتَفَرَّقُوا بوده است)
عيّن الصحيح :إِفعال ■
إِفتعال □
إِنفعال □
إِستفعال □
فقط باب إِفعال همزه ( شش کوچولو ) همراه با کسره《 ء إِ 》مى گیرد و باب های ( اِفتعال ، اِنفعال ، اِستفعال ) نیازی به همزه (شش کوچولو ) ندارند و الف ابتدای آن《 اِ 》 فقط کسره می گیرد نه همزه.
ضبط حرکات الحروف🟣 كاتِب :
الف ) فعل أمر باب ( مُفاعَلَة )ب ) اسم فاعل از فعل هاى گروه اوّل ( ثلاثي مجرّد)
🟢 مشاهَدة :
الف )اسم مفعول از فعل هاى گروه دوّم ( ثُلاثي مزيد )ب ) مصدر باب ( مُفاعَلَة )
@بچه-های-کنکور-تجربی-1400
@ریاضیا
@دانش-آموزان-آلاء
@تجربیا
@انسانیا -
بااجازه، یه نکته از عربی میزارم
#نکتهآنچه در تحلیل صرفي (نوعیة الكلمات) و محل إعرابي "فعل" بايد مد نظر قرار دهيد :
( ویژه هر سه پایه به خصوص کنکوری ها)
تحليل صرفي "فعل":
1⃣ تعیین نوع فعل ماضی، مضارع، امر/ نهي (مستقبل زمان فعل)
2⃣ تعيين صيغه فعل(چندم شخص در فارسی) ۶ غائب ، ۶ مخاطب ، ۲ متکلم
3⃣ مجرد یا مزید بودن فعل (در صورت مزید بودن دو نکته را مدنظر قرار دهید:
۱- تعیین نوع باب
۲- تعداد حروف زائد)4⃣ معلوم و مجهول بودن فعل
5⃣ لازم و متعدی بودن فعل(ویژه انسانی ها)
اما محل إعرابي فعل
1⃣ فعل و فاعل آن
2⃣ فعل مجهول و نائب فاعل آن(فاعل ناشناس یا محذوف)
3⃣ خبر(درصورتي كه خبر مبتدا، فعل باشد) (ويژه انسانی)
4⃣ خبر أفعال ناقصه(درصورتي كه فعل باشد)(ويژه انسانی)
5⃣ خبر حروف مشبهة بالفعل(درصورتي كه فعل باشد) (ویژه انسانی)
6⃣ فعل شرط
7⃣ جواب شرط
8⃣ جمله وصفیه
9⃣ جمله حالیه
️ برای موفقیت در تست های تحلیل صرفی و اعراب باید هم زیاد تست ببینید هم زیاد تست بزنید و در عین حال گزینه ها را تحلیل و بررسی کنید تا ملکه ذهنتان شود.
-
اینا نوشتنش خیلی وقت میگیره ازتون بچه ها به نظرم بده واسه خودتون
-
سلام خیلی ممنون از لطف شما ببخشید این نکات رو خودتون دارید مینویسید یا از کلاس کنکوری یا منبع ديگه؟ میتونید پی وی جوابم بدید
-
fateme moosavi 0 تجربی دانش آموزان آلاء خیرین کوچک دریا دل اپ کاتالیزورهای آلاء دوازدهم بچه های همخوانیreplied to kosari on آخرین ویرایش توسط انجام شده
@kosar-mottaghi تایپیکت عالیه فقط اینکه از همه پایه ها هست؟میشه کمی تقسیم بندی بکنی