هرچی تودلته بریز بیرون۶

[lO_Ol]

خواهم که به خلوتکده‌ای از همه‌کس دور
من باشم و
من باشم و
من باشم و من ...

[I_Fatemeh_l]

شده آیا که نفهمی که چه مرگت شده است؟!
من دقیقا به همین حال دچارم امروز....

[I_Fatemeh_l]

من که جز هم نفسی با تو ندارم هوسی

با وجود تو چرا دل بسپارم به کسی

زنده ام بی تو و شرمنده ام از خود هرچند

که دمی از سر رغبت نکشیدم نفسی

فاضل نظری

[I_Fatemeh_l]

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را

او که هرگز نتوان یافت همانندش را

کاظم بهمنی

[I_Fatemeh_l]

ز خاک کوی تو هر خار سوسنی است مرا
به زیر زلف تو هر موی مسکنی است مرا

“خاقانی”

[I_Fatemeh_l]

سیر یک روز طعنه زد به پیاز

که تو مسکین چه‌قدر بدبویی

گفت : از عیب خویش بی‌خبری

زان ره، از خلق عیب می‌جویی

[I_Fatemeh_l]

بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود
داغ تو دارد این دلم جای دگر نمیشود

دیده عقل مست تو چرخه چرخ پست تو
گوش طرب به دست تو بی تو به سر نمی شود

[I_Fatemeh_l]

اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من
دل من داند و من دانم و دل داند و من

خاک من گل شود و گل شکفد از گل من
تا ابد مهر تو بیرون نرود از دل من

[Ainoor]

من آن آموزگارم ڪه سوال از عشق میپرسم
ولیکن خود نمیدانم جواب امتحانم را...!

[Ainoor]

چگونھ‌‌‌جان‌ندهدعاشقےکھ‌دلتنگ‌است ؟
کسے‌کھ‌باغم‌دورۍمدام‌درجنگ‌است .

[Ainoor]

نيازار دلی را که تو جانش باشی
معشوقه پیدا و نهـــــــانش باشی

زان می‌ترسم که از دل‌ آزردن تو
دل خون شود و تو در میانش باشی

[_Mitra_]

همه قبیله من عالمان دین بودند
مرا معلم عشق تـو شاعری آموخت
(:
سعدی

[_Mitra_]

دزدیده چون جان می روی اندر میان جان من
سرو خرامان منی ای رونق بستان من

چون می روی بی‌من مرو ای جان جان بی‌تن مرو
وز چشم من بیرون مشو ای شعله تابان من

هفت آسمان را بردرم وز هفت دریا بگذرم
چون دلبرانه بنگری در جان سرگردان من

تا آمدی اندر برم شد کفر و ایمان چاکرم
ای دیدن تو دین من وی روی تو ایمان من

بی‌پا و سر کردی مرا بی‌خواب و خور کردی مرا
سرمست و خندان اندرآ ای یوسف کنعان من

از لطف تو چو جان شدم وز خویشتن پنهان شدم
ای هست تو پنهان شده در هستی پنهان من

گل جامه در از دست تو ای چشم نرگس مست تو
ای شاخ‌ها آبست تو ای باغ بی‌پایان من

یک لحظه داغم می کشی یک دم به باغم می کشی
پیش چراغم می کشی تا وا شود چشمان من

ای جان پیش از جان‌ها وی کان پیش از کان‌ها
ای آن پیش از آن‌ها ای آن من ای آن من

منزلگه ما خاک نی گر تن بریزد باک نی
اندیشه‌ام افلاک نی ای وصل تو کیوان من

مر اهل کشتی را لحد در بحر باشد تا ابد
در آب حیوان مرگ کو ای بحر من عمان من

ای بوی تو در آه من ، وی آه تو همراه من
بر بوی شاهنشاه من ، شد رنگ و بو حیران من

جانم چو ذره در هوا چون شد ز هر ثقلی جدا
بی‌تو چرا باشد چرا ای اصل چار ارکان من

ای شه صلاح الدین من ، ره دان من ، ره بین من
ای فارغ از تمکین من ای برتر از امکان من

• مولانا

[_Mitra_]

مرا تو جان شیرینی
به تلخی رفته از اعضا
الا ای جان به تن بازآ
و گر نه تن به جان آید

سعدی♡

[Ansel]

جانم
آن لحظه که غمگین تو باشم،
شادست...

مولانا

[erfan wizard]

ای آنکه ز حال بندگان میدانی

چشمی و چراغ در شب ظلمانی:)

[Galadriel]

خُدا صَبْریْ دَهَد دِلهٰایِ از جـٰا رَفتهٔ مارا:)

[Danial.al]

@Amir-Reza-Babahabib ولی عجب جوی داشت هم ورزشگاه هم بازی

[Hamid.s]

اگر باد نبود کنارم بند می‌شدی همینجا که میدانی!
اگر باد نبود سراسر ابر نمیگرفت و من این همه دلتنگ نمی‌شدم!

[Ansel]

بکش و بسوز و بگذر منگر به این که عاشق
بجز این که مهر ورزد گنهی دگر ندارد

میِ وصل نیست وحشی به خمار هجر خو کن
که شراب نا امیدی غم دردسر ندارد