Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
جز روی تو من با صنمی غیر نسازم زین اتش دل یکسره در سوز و گدازم
زان قوت عشق تو مگر بار خدایا پاکیزه شود طینت هر روز نمازم...
شعر از. رشید صیدمرادی
عید آمده سربه سبزه وگل بزنیم با برگ شقایقی تفال بزنیم
هر چند که دوریم زهم با دم عشق بین دلمان تا به ابد پل بزنیم
محمدعلی ساکی
سه درد آمد به جونم هر سه یکبار
غریبـــــی و اسیـــــری و غــــم یار
غریبـــــی و اسیـــــری چــاره دیره
غــــم یار و غــــــــم یار و غــــم یار
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
جـــــدا از رویت ای مـــــاه دل افروز
نه روز از شو شناسم نه شو از روز
وصــــالت گـــر مـــــــرا گردد میسر
همـــه روزم شـــود چون عید نوروز
ـــــــــــــــــــــــــــــ
مـــو که ســـر در بیابونم شو و روز
ســـرشک از دیده بارونم شو و روز
نه تب دیرم نه جـــایم می کنه درد
همی دونـــم کـــه نالونم شو و روز
ــــــــــــــــــــــــــــ
به قبرستان گــــذر کردم کم وبیش
بدیــدم قبــــر دولتمنـــــد و درویش
نه درویش بـــی کفن در خاک رفته
نه دولتمنـــد برده یک کفــــن بیش
ـــــــــــــــــــــــــــ
شب تار است و گرگان میزنند میش
دو زلفـــونت حمــــایل کن بوره پیش
از آن کنـــــج لبت بوســی به مو ده
بگـــــو راه خـــــدا دادم بـــه درویش
خــــدایا داد از این دل داد از این دل
نگشتم یک زمان مو شاد از این دل
چــــو فردا داد خــواهان داد خواهند
بر آرم مـــن دو صــد فریاد از این دل
دلا غــــافل ز سبحـــانی چه حاصل
مطیع نفس و شیطــانی چه حاصل
بــود قــــدر تــــو افــــــزون از ملایک
تـــو قـدر خود نمی دانی چه حاصل
ز بــــوی زلف تــــو مفتــونم ای گل
ز رنـــگ روی تــــو دلخــونم ای گل
مــن عـــاشق ز عشقت بی قرارم
تو چون لیلی و من مجنونم ای گل
مـــــو که آشفتــه حالم چون ننالم
شکستــــه پر و بالـــــم چون ننالم
همــــه گـویند فـــــلانی چند نالی
تــــو آیــــی در خیــــالم چون ننالم
دلا از دست تنــــهایی بــه جانم
ز آه و نـــــالــــهٔ خــــود در فغانم
شبــــــان تــــــــار از درد جدایی
کنـــــد فـــریاد مغــــز استخوانم
مـــــو آن دلدادهٔ بـــــــی خانمانم
مـو آن محنت نصیب سخت جانم
مـــو آن سرگشته خارم در بیابان
کــه چون بادی وزد هر سو دوانم
به خنجــــــر گــــر برآرند دیدگانم
در آتش گـــــر بسوزند استخوانم
اگــــــر بر ناخنـــــانم نــی بکوبند
نگیـــــرم دل ز یــــار مهـــــــربانم
توی قلبت یجا واسه منه دیوونه خالی کن دوبار با نگات عشقو به این دیوونه حالی کن ....
ای بغض فرو خفته مرا مرد نگه دار تا دست %(#ff0000)[خداحافطی] اش را بفشارم
«فاضل نظری»
خاطرتوبه خون من رغبت اگرچنین کند*هم به مراد دل رسد خاطربدسگال من