هرچی تودلته بریز بیرون۶

[chakame]

chakame در شعردانه گفته است:

گفتم ای دل، نَروی؟
خار شوی، زار شوی
بر سرِ آن دار شوی
بی بَر و بی بار شوی

نکند دام نهد؟
خام شوی، رام شوی؟
نپَری جلد شوی،
بی پر و بی بال شوی؟

نکند جام دهد؟
کام دهد، از لب خود وام دهد؟
در بَرت ساز زند، رقص کند،
کافر و بی عار شوی؟

نکند مست شوی؟
فارغ از این هست شوی؟
بعد آن کور شوی،
کَر شوی، شاعر و بیمار شوی؟

نکُنَد دل نَکَنی،
دل بِکَنَد،
بهرِ تو دِل دِل نَکُنَد؟
برود در بر یار دگری،
صبح که بیدار شوی؟؟!

#مولانا

من عاشق این شعرم. خیلی خوبه.

[chakame]

شاید بعضیا ندونن شعر هفتاد من، منظور شعریه که توش هفتاد بار کلمه ی من به کار رفته!
من خودم قبلا فکر می کردم هفتاد من یعنی خیلی پر مفهوم و از این جور چیزا :smiling_face_with_open_mouth_cold_sweat: ولی خب اشتباه بود!

مثنوی هفتاد "من" مولوی :

مَن اگر با مَن نباشم می شَوَم تنها ترین
کیست با مَن گر شَوَم مَن باشد از مَن ماترین

مَن نمی دانم کی ام مَن ، لیک یک مَن در مَن است
آن که تکلیف مَنَش با مَن مَنِ مَن ، روشن است

مَن اگر از مَن بپرسم ای مَن ای همزاد مَن !
ای مَن غمگین مَن در لحظه های شاد مَن !

هرچه از مَن یا مَنِ مَن ، در مَنِ مَن دیده ای
مثل مَن وقتی که با مَن می شوی خندیده ای

هیچ کس با مَن ، چنان مَن مردم آزاری نکرد
این مَنِ مَن هم نشست و مثل مَن کاری نکرد

ای مَنِ با مَن ، که بی مَن ، مَن تر از مَن می شوی
هرچه هم مَن مَن کنی ، حاشا شوی چون مَن قوی

مَن مَنِ مَن ، مَن مَنِ بی رنگ و بی تأثیر نیست
هیچ کس با مَن مَنِ مَن ، مثل مَن درگیر نیست

کیست این مَن ؟ این مَنِ با مَن زمَن بیگانه تر
این مَنِ مَن مَن کنِ از مَن کمی دیوانه تر ؟

زیر باران مَن از مَن پر شدن دشوار نیست
ورنه مَن مَن کردن مَن ، از مَنِ مَن عار نیست

راستی ! این قدر مَن را از کجا آورده ام ،
بعد هر مَن بار دیگر مَن ، چرا آورده ام ؟

در دهان مَن نمی دانم چه شد افتاد مَن
مثنوی گفتم که آوردم در آن هفتاد من

[انتزاع]

بهار آمد
پريشان باغ من افسرده بود اما
به جو باز آمد آب رفته
ماهي مرده بود اما
زمستان رفت ، برفش آب شد ، خورشيد بازآمد
كبوتر بچه ها را سوز سرما برده بود اما
بشويد خاك قاب پنجره باران پاييزي
به پشت شيشه در تنگي گلم پ‍‍ژمرده بود اما
هزاران نوشدارو ميرسيد از بهر سهرابم
به سهرابم هزاران ضرب چاقو خورده بود اما
خلاصه گشت ماه و مهر تا آن سال آخر شد
بهار آمد دوباره! باغ من افسرده بود اما...

م.امید

[فااطمه]

@ata1214 بینظیر بود

[shima31]

@ata1214
صدای خودتونه؟
از کجا اومد؟!خودتون ساختین؟

[انتزاع]

@ata1214
بهره ها بردیم :))))

[alisoltany]

@ata1214
«دل ما گرفته بود»ِ اولش خیلی قشنگ بود

صدات خیلی حوزوی شده

[najafiali78]

alisoltany در شعردانه گفته است:

@ata1214
«دل ما گرفته بود»ِ اولش خیلی قشنگ بود

صدات خیلی حوزوی شده

علی آقا باز اومدی ؟
شما که رفته بودی ؟

[alisoltany]

najafiali78 در شعردانه گفته است:

alisoltany در شعردانه گفته است:

@ata1214
«دل ما گرفته بود»ِ اولش خیلی قشنگ بود

صدات خیلی حوزوی شده

علی آقا باز اومدی ؟
شما که رفته بودی ؟

من دائم میام و میرم این طبیعیه همه میدونن

[najafiali78]

alisoltany در شعردانه گفته است:

najafiali78 در شعردانه گفته است:

alisoltany در شعردانه گفته است:

@ata1214
«دل ما گرفته بود»ِ اولش خیلی قشنگ بود

صدات خیلی حوزوی شده

علی آقا باز اومدی ؟
شما که رفته بودی ؟

من دائم میام و میرم این طبیعیه همه میدونن

نه جوری رفتی که گفتم داره کتابت رو جر میده

[انتزاع]

عطا جان شعر میگه منم شعر بی چشم
نمیدونم چرا یاد شهریار افتادم ؟!
الان فقط دلم میخواد سرم رو بکوبم تو یه ستون که فقط گوشام قابل شناسایی باشه
#صعب_العلاج ://

[alisoltany]

@ata1214
من اون پیام املت بعد استخرتو اخه یادمه

alinajafi
:smiling_face_with_open_mouth_cold_sweat:

اقا بریم تو دلی

[jupiter]

ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست

بی بادهٔ گلرنگ نمی‌باید زیست

این سبزه که امروز تماشاگه ماست

تا سبزهٔ خاک ما تماشاگه کیست
#خیام

[یه زمانی آلایی]

فااطمه
بســـــــــــــــــــــــــــــــیارعــــــــــــــــــــــــالی .....
احســــــــــــــــــــــــــــــنت
کاش ادامه داشت...
بااون کلمه "تموم شد " زدین توذوقمون

[Brilliant]

ای که در دل جای داری بر سر چشمم نشین
کاندر آن بیغوله ترسم تنگ باشد جای تو

[Brilliant]

زلف مشکین تو یک عمر تامل دارد
نتوان سر سری از معنی پیچیده گذشت

[Brilliant]

خوب کردی که رخ از آینه پنهان کردی
هر پریشان نظری لایق دیدار تو نیست

[jupiter]

به نظرم شما ک شعر های مورد علاقتون رو میزارید سعی کنید زیرش تفسیری ک خودتون ازش دارید هم بنویسید ک طبع شعریتونم قوی شه

[یه زمانی آلایی]

لم أكُنْ يوماً ملِكاً
ولم أنحدر من سلالات الملوكْ
غير أن الإحساسَ بأنّكِ لي
يعطيني الشعورَ
بأنني أبسط سلطتي على القارات الخمسْ
وأسيطر على نزوات المطر، وعَرَبات الريح
وأمتلك آلافَ الفدادين فوق الشمس

هیچ روزی خود را پادشاه جهان نشمردم
مگر آنکه احساس تملکت شعوری به من دهد
تا بر پنج قاره جهان فرمان دهم
بر ریزش باران ، بر ارابه های باد
بر فراز خورشید

وأحكم شعوباً .. لم يحكمها أحدٌ قبلي
وألعب بكواكب المجموعة الشمسية

كما يلعب طفلٌ بأصداف البحر
لم أكنْ يوماً مَلِكاً ولا أريدُ أن أكونه
غيرَ أن مُجرَّدَ إحساسي بأنّكِ تنامين في جوف يدي
كلؤلؤة كبيرة في جوف يدي يجعلني أتوهَّم
بأنّني قيصر من قياصرة روسيا أو أنّني كسرى أنو شروانْ

به مردمی فرمان دهم که هرگز
پیش از من از کسی دستور نگرفته باشند
با ستاره های منظومه ی شمسی بازی کنم
بازی کودکی با صدف های دریایی
اما هیچگاه احساس پادشاهی نخواهم کرد
بدون اینکه حس که خوابیدنت بر دست هایم
مثل مرواریدی کف دستم باشد
که اجازه دهد خیال کنم پادشاه روسم
یا انوشیروان

یکی ازاشعار نــــــــــــــــزارقبــــــــــانی

معنیشم گذاشتم که رز خانم
اعتراض نکنند@M-an

[Brilliant]

کــسی را کــه برنــجاند تو را هرگز نمی بخشم
تــو با مــن آشتی کردی ولی من با خودم قهرم