هرچی تودلته بریز بیرون۶

[miss.besharati]

Rosa
در تلاش‌ زندگی‌ سودی بجز حسرت نبردن‌

از پی مقصود نامعلوم روز و شب دویدن‌

[Rosa]

گونش نشسته‌ام به در نگاه می‌کنم
دریچه آه می‌کشد
تو از کدام راه می‌رسی
خیال دیدنت چه دلپذیر بود
جوانی ام در این امید پیر شد
نیامدی و دیر شد

[miss.besharati]

Rosa
دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

[Rosa]

گونش درکی ندارم از خودم بی تو هر جا که دورم از تو تبعیدم
چشمامو بستم رو جهان بس که
تا چشم وا کردم تو رو دیدم

[miss.besharati]

Rosa
ما ز یاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

[Rosa]

گونش مرگم که باشه آخر این عشق
من دوست دارم اون سرانجامو

[miss.besharati]

Rosa
و من

همه‌ی جهان را

در پیراهنِ گرم تو

خلاصه می‌کنم

[Mahdyyy]

گونش
من دل پردلان بدم قوت صابران بدم
برد هوای دلبری هم دل و هم قرار من

[miss.besharati]

Mahdyyy
نرو دستم به دامانت نگو دیگر نمی‌آیی

که می‌میرم غریبانه امان از درد تنهایی

[Mahdyyy]

گونش
یار من و حریف من خوب من و لطیف من
چست من و ظریف من باغ من و بهار من

[miss.besharati]

Mahdyyy
نامدی دوش و دلم تنگ شد از تنهایی

چه شود کز دلم امروز گره بگشایی

[Mahdyyy]

گونش
یار برفت و ماند دل شب همه شب در آب و گل
تلخ و خمار می طپم تا به صبوح وای من

[miss.besharati]

Mahdyyy
نه به ابر، نه به آب، نه به برگ

نه به این آبی آرام بلند

نه به این خلوت خاموش کبوترها

من به این جمله نمی‌اندیشم!

• خسته نشدین همش ن دادین؟

[Mahdyyy]

گونش
نفسم گرفت از این شب در این حصار بشکن
در این حصار جادویی روزگار بشکن

[miss.besharati]

Mahdyyy
نامدی دوش و دلم تنگ شد از تنهایی

چه شود کز دلم امروز گره بگشایی

ور تو آیی نشود چاره تنهایی من

که من از خویش روم چون‌ تو ز در بازآیی

[Mahdyyy]

گونش
یک لحظه داغم می کشی یک دم به باغم می کشی
پیش چراغم می کشی تا وا شود چشمان من

[miss.besharati]

Mahdyyy نه مهر فسون، نه ماه جادو كرد

نفرین به سفر، كه هر چه كرد او كرد

[Mahdyyy]

گونش
دل را به کف هر که نهم باز پس ارد
کس تاب نگهداری دیوانه ندارد

[Mahmood Choopani]

Mahdyyy دیوانه و دلبسته اقبال خودت باش
سرگرم خودت، عاشق احوال خودت باش
یک لحظه مخور حسرت آنرا که نداری
راضی به همین چند قلم مال خودت باش

[Mahdyyy]

Mahmood Choopani
شد اسب و زین نقره گین بر مرکب چوبین نشین
زین بر جنازه نه ببین دستان این دنیای دون