معنی شعر
-
سلام دوستان
لطفا این شعرو معنی کنید :
به شرم کوش که بنیاد حسن خوبان را/ گرفته اند در آب گهر گل تعمیر -
atena abolhasani سلام من ک زیاد متوجهش نمیشم ولی چیزی ک برداشت کردم اینه
میگه ک هرجور شده حتی با شرم و بدی تلاش کن چون نیکی افراد خوب باعث گرفتاریشون میشهولی یکم معنیی ک گفتم مسخرس
-
Parisa Alizade سلام ممنون بابت جوابت
بنظرت منظور از آب گهر گل تعمیر چیه؟ -
atena abolhasani نمیدونم والا
-
atena abolhasani
درود بر شمایی که یه تاپیک زدی پشه هم پر نمیزنه سوال سخت پرسیدن هم هنر می خواد.
اول حدس زدم گلابه دیگه. ولی بعد معنی رو به هیچ جا نرسیدم. «آب گهر گل» به گلاب زیاد می خوره ولی اون کلمه تعمیر کار رو خراب می کنه.
بعد اصطلاحش رو گشتم و ابیات مشابه رو پیدا کردم بلکه کورسوی امیدی پیدا کنم. اینا پیدا شد:
۱. تا نگردد جذبهٔ توفیق صائب دستگیر / از گل تعمیر، پای خود کشیدن مشکل است
۲. گیریم گل در آب به تعمیر دیگران / هر چند سیل گوشهٔ ویرانهٔ خودیم
۳. می شود فرمان پذیر از دیگران / طرح تعمیر تو از گل ریختند
۴. اگر ز معمار دهر باشد بنای انصاف را ثباتی / گلیکه تعمیر رنگ دارد چراش در آب زر نگیرد
۵. چون حیا شوخی ندارد جوهر ایجاد من / بر عرق زن تا گل تعمیر من پیدا شود
نتیجه؟ با اینکه ارتباط بین گل و تعمیر و یه جایی آب، مشخصه ولی من اندازه سر ناخن هم نفهمیدم چیه.
تا اینکه این پیدا شد:
عقدهٔ کارت دلیل اعتبار دیگر است / شاخ گل چون غنچه آرد رشتهٔ گوهر شود
بر شکست هر زیان تعمیر سودی بستهاند / فربهی وقف غناگر آرزو لاغر شود
کلمات تعمیر و گل دو جای مختلف اومده ولی چون نزدیک هم اومده اند (دو مصراع پشت سر هم) و قبلش هم تو اشعار دیگه دیدیم که با هم ارتباط دارند، پس میشه حدس زد اتفاقی نبوده و اندیشه شاعر همین هست که اینجا گفته. شاعر به اینکه در هر زشتی و زیانی یه حکمتی هست اعتقاد داره. ابیات اولی هم یه جا هست که شاعر «گل» رو حاوی «تعمیر رنگ» دونسته. حالا اگر این رو بذاریم کنار این دو بیت:
به نظرم حالت ابتدایی شاخه و گل که زیبا نیست مد نظر شاعر بوده. و اینکه بعداً همین گل و شاخه نازیبا چقدر زیبا میشه. اول شاخه بی ریخت و بعداً گل های خوشرنگ.همون داستان کرم و پروانه.
این نازیبایی به زیبایی رسیدن رو با کلمه «تعمیر» به معنی آباد کردن و اصلاح کردن ارتباط داده و گفته که حکمتش این بوده.
تو اصطلاح دینی داریم «توبه و اصلاح»، که از خرابی اولش به آبادانی آخرش می رسیم. دین رو هم آوردم وسط، چون تو بیت ۱ (بالا) به نظرم صائب همین رو گفته. به تعمیر گل اشاره کرده و بعد به خودش که اگر لازم باشه واسه خودش هم این اتفاق بیوفته، به توفیق و لطف الهی هم نیازمنده.
حالا قبل ادامه دادن به کمی تنفس و استراحت نیازه، مبحث سنگینه آخر شبی!🥱 برگردیم سر بیت اصلی.
فقط حدس می زنم، که منظورش این هست همراه با شرم و حیا تلاش کن و از این موضوع ناراضی نباش. چون اساس و پایه جمال زیبارویان رو بر شاخه گلی نازیبا قرار دادند. که این شاخه گل با قرارگیری در آب (شبیه بیت ۲ بالا) بعداً رشد کنه، شکوفه بده و زیبا بشه (تعمیر بشه).
نهایتاً ۲۰ درصد می تونم صحیح بودن تعابیرم رو تضمین کنم براتون. چون همهاش برداشت شخصی بوده بدون مطالعه از منبع دیگری.
اما خب، اگر کسی ایده بهتری داره بگه. -
@Amin-Forouzan در معنی شعر گفته است:
سلام اولا خسته نباشید به شما بابت این همه تحقیق و تایپ
من معنی یک بیت رو میخواستم ولی با این جواب با چند تا بیت دیگه هم آشما شدمنهایتاً ۲۰ درصد می تونم صحیح بودن تعابیرم رو تضمین کنم براتون. چون همهاش برداشت شخصی بوده بدون مطالعه از منبع دیگری.
اما خب، اگر کسی ایده بهتری داره بگه.من مفهوم کلی رو گرفتم چی شد ممنون از شما
-
-
-
@Amin-Forouzan
تحلیل جالبی بود امین.خانومِ Sana Asadi 1 طی بحثی که ما قبلا باهم داشتیم، به من گفتن که نظرت با «گِل» چیه؟ و من تازه فهمیدم که چرا هیچی از بیت نمیفهمم
بیت خوانش درستش به این شکل:
به شرم کوش که بنیادِ حسنِ خوبان را
گرفتهاند در آبِ گُهَر گِلِ تعمیرداره میگه شرم و حیا داشته باش که اساس و شالودهٔ خوبی افراد خوب رو با استفاده از اشک تعمیر کردن.
(گِلِ تعمیر گرفتن: تعمیر کردن، مرمت کردن)
درواقع شاید داره میگه اون آبی که برای خشت و گل افراد خوب استفاده کردن، اشک بوده.
نظر من اینه.
اما در کل معنیِ اشعار بیدل هم توی کنکورتون خیلی به دردتون نمیخوره. -
danial hosseiny خیلی ممنونم
ولی واقعیتش منم با تحلیل @Amin-Forouzan گُل خوندم
ولی شما دارین میگین باید گِل خونده بشه
یکم معنی ها متفاوت شدن یکم که نه کلا متفاوتن باهممیشه بگید برداشت شما هم شخصی بود یا از جایی خوندین؟
-
atena abolhasani
اگه دقت کنید عبارتِ گُلِ تعمیر توی همهٔ اون ابیاتی که امین نوشته، اشتباه خونده میشه و گِل درسته. -
danial hosseiny
چه باحال. سپاس از سنا خانم. الان با عقل بیشتر جور در میاد این بیت:
می شود فرمان پذیر از دیگران / طرح تعمیر تو از گِل ریختند
پس میگه طرح تعمیر تو رو از گِل آفرینشت ریختند ...
حتی این بیت :«چون حیا شوخی ندارد جوهر ایجاد من / بر عرق زن تا گل تعمیر من پیدا شود» هم الان فهمش راحت تره. گفته گِل تعمیر من رو با عرق (شراب) بساز نه با آب. شبیه اون بیت هست که حافظ گفته بود گِل آدم رو از شراب ساختند (گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند).
پس گِل هارو ریخته بودم تو گُلا، البته یکی دوجا هم واقعا گُل بود. -
@Amin-Forouzan
آره کلا بحث گِل و گُلش خیلی فرق داشت️
ولی بحث جالی شد
ممنون از همهتون
@Amin-Forouzan
atena abolhasani
Sana Asadi 1
Parisa Alizade -
-
-
danial hosseiny خواهش میکنم ممنون از شما
و @Amin-Forouzan
همچنین خانم Sana Asadi 1 با اینکه تو تایپیک نبودند ولی مثل اینکه کمک بزرگی بودن -
atena abolhasani
خواهش میکنم
لطفا حالت تاپیک رو هم بذارید روی سؤال حل شده. ️ -
خواهش میکنم
-
-
-
-
-