آلاخونه

@amirmohammad-shakeri چون تو توان ده اینطوریه

@amirmohammad-shakeri صرف : تَوَقَّفَ ، یَتَوَقَّفُ ،و ..... اما چون حروف ناصبه از حروف های عامل هستند یعنی حرکت کلمه ی بعد از خودشون رو تغییر میدن به خاطر همین این طور شد

@Mr-Unknown-XD بیخیال. من از همون میخواستم بدونم که خب چه راسی اینجا قبل حذفه که خودم فهمیدم. بیخیال

در رابطه با سوال پنجمتون هر بیتی اعم از اینکه مخاطب شاعر خدا و و یا معشوقه باشد و به چندین صفت از اونها اشاره کرده باشه هر کدام از ابیات که با اون صفت هماهنگ باشه باهاش قرابت داره

@amirmohammad-shakeri و سؤال آخر... بیت به بیت معنی میکنم دیگه. بیت اول ای کسی که گفتی هیچ مشکلی مثل دوری یار نیست.(با تو صحبت می‌کنم) اگر امید رسیدن باشه، اصلا چیز دشواری نیست. بیت دوم اگر تو از من و احتمال نزدیکی من صبوری داری و میتونی صبر کنی. به وصالت قسم که من توان دوریت رو ندارم. بیت سوم ای سعدی، به امید وصال خیال بیهوده بستی. دوری کشتت ولی هنوزم وصال رو ممکن میدونی و خیال و تصورش رو داری. بیت چهارم هان از این امید زیادی که در دلت داری. وای از این خیال غیر ممکنی که در سرت داری. ‌ بیت اول و سوم و چهارم به امیدواری اشاره میکنن. ولی بیت دوم درمورد امیدواری حرفی نزده.

@Mr-Unknown-XD همین دوتا سوال فقط این مدل تست همینارو دیدم که تستای کنکورم بودن اتفاقا

نه نکن اوکی هست

@amirmohammad-shakeri سلام این تست که مال کنکور هنر هست ایراد داره پیش میاد همچین چیزایی تو کنکور باید درست ترین گزینه رو انتخاب کرد تو اینجور سوال ها (میدونم توجیه چرتیه، ولی چیزی هس که میگن، چاره ای نیس) نکته خاصی نداره و تو برای "من" شرط همون "هرکسی" رو در نظر بگیر و این تست رو هم بیخیال شو

@amirmohammad-shakeri سلام. درمورد سؤال اولت بیت ج میگه که زهر از دست یار شیرین برای من مثه نوشداروئه. نوشیدنش برام خوشحال‌کننده‌س و بدون او اصن نمیتونم چیزی رو هضم کنم. بیت د هم میگه که درست نیست اون کسی که مدعی عشقه، در رویارویی با معشوق بیان بهش شمشیر بزنن و اون سرشو بخارونه. درواقع مفهوم مدنظر طراح اینه که اون کسی که مدعی حقیقت عشقه، باید زهر براش عین نوشدارو باشه و ازش لذت ببره. درمورد سؤال دومت سه تا بیت اول به این اشاره دارن که اگه زورت نمیرسه، به دشمن حمله نکن. حالا بیت اول بیشتر منظورش اینه که صبر کن تا وقت حملهٔ تو برسه. اما. گزینهٔ چهارم کلا یه حرف دیگه‌ای میزنه. میگه وقتی دشمنت عاجز شد و شکستش دادی، دیگه بهش سخت نگیر. خب این مفهوم دوریه نسبت به باقی ابیات. درمورد سؤال سومت داد اینجا هم معنی فریاد داره و هم معنی دادرسی و کمک.

@Elham-Hoseni البته شب قدر غیر از قداستش به این دلیل هم که فیض می بریم میشه بیان کرد که به کار رفته چون خود شاعر بیان میکنه از سخنان ما فیض ببرید

@amirmohammad-shakeri سلام نهادَم عقل را رَه توشه از مِی معنی هاروهم که دوستان گفتند.

@amirmohammad-shakeri [image: 1644993065974-screenshot_-_samsung-internet.jpg] توی جزوه ننوشته بودم وگرنه یادم بود از روی این اسکرین که گرفتم بنویس خودمم از روی این نوشتم

[image: 1645635615163-jpeg_-_-_273402463-resized.jpg]

حل شد کسی خواست بگه توضیح بدم

گفتم که کار خاصی نیست ، تو به صورت عادی هر مشتقی میگیری نسبت به ایکس میگیری یا مثلا توی فیزیک نسبت به زمان درسته؟؟ اینجا اومدم مثلا فرمول مساحت رو برحسب ضلع نوشتم بعد ازش مشتق گرفتم بعد اون یکی دیکه رو هم همین کارو کردم حالا اون چیزی که میخوام رو میسازم اگر خواستی بگو کتاب ای کیو از اینا فکر کنم دو تا یا سه تا گذاشته

@amirmohammad-shakeri نیم جانی چه بود تا ندهد دوست به دوست / که به صد جان دل جانان نتوان آزردن در این بیت شاعر خطاب به معشوق گفته نیم جان من چه ارزشی دارد که آن را نثار تو نکنم که حتی اگر صد جان هم داشتم نمی توانستم دل تو جانانم را بیازارم و از خود گذشتگی عاشق و جان به جانان سپردن اشاره دارد

@Elham-Hoseni خواهش می‌کنم

اره قشنگ بود

@amirmohammad-shakeri دستت مرسی🤍

@amirmohammad-shakeri بیت اولی و دومی رو کجا دیدی؟ چرا کامل نیستند؟ خیلی رو اولی و دومی فسفر سوزوندم ولی به هیچ جا نرسیدم. بعد که سرچ کردم فهمیدم ابیات ناقص و اشتباه‌اند! ۱. ز آسمانِ آغاز کارم سخت، شیرین می‌نمود / کی گمان بردم که شهدآلوده، زهرِ ناب داشت (خوانش مهمه ...) کل عزلش رو که بخونی سعدی از غم و رنج عشق و هجران شکوه کرده. این بیت هم یه مفهوم خیلی آشنا داره. سخت: تو ادبیات قدیم به معنی «بسیار». معنی: در اول راه، عشق بسیار لذت بخش به نظر می آمد ولی نمی دانستم که این عشق دل انگیز، چه هجران و غم استخوان سوزی در پی داره. کل این بیت داره حرف این مصرع معروف رو میزنه :« که عشق آسان نمود اول، ولی افتاد مشکل ها». ۲. ز رویِ دوست، دلِ دشمنان چه دریابد چراغِ مرده کجا، شمعِ آفتاب کجا (خوانش مهمه ...) چراخ مرده: به «دل دشمنان» برمی‌گرده که تو مصرع اول اومده. یعنی دل دشمنان سیاه و سرد و خشک و بی روح هست. دشمنان: همان متعصبانِ عشق‌نفهمی که تو کل دیوان حافظ، شاعر رو به ترک عشق دعوت می کنند و شاعر هم به روش های مختلف می‌گه [گمشید برید پی کار خودتون!] دل مرده شما فرسنگ ها با عشق فاصله داره (مفهوم کل بیت همینه که تو این ۳ خط نوشتم) شمع آفتاب: خودش تشبیه داره. آفتاب رو به شمع تشبیه کرده. یک شمع همیشه روشن و تو مصرع دوم استعاره از «روی دوست» هست. یعنی به روی دوست در مصرع اول برمی‌گرده. معنی: (واقعاً معنی کنم؟ دیگه دل و روده اش رو کشیدم بیرون. خودتون بزارید کنار هم از پسش بر میاین!)