هرچی تودلته بریز بیرون۶

[zeinab dehghani]

امیررضا فلاح نژاد
تاتوانی یک رنگ باش ک قالی
از صدرنگ بودن زیرپاافتاده است

[Kosar A003]

zeinab dehghani
ترا حکایت ما مختصر بگوش آید
که حال تشنه نمیدانی ای گل سیراب

[zeinab dehghani]

Kosar A003
بر گرفتاری دل خنده زنان میگذرم
همچو دیوانه ک از پیش دبستان میگذرد

[Dark moon]

zeinab dehghani دردم از یار است و درمان نیزهم
دل فدای او شد و جان نیز هم

[Bitsy]

@ghazal-dalvand

می خور که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب

چون نیک بنگری همه تزویر می‌کنند:|

[Kosar A003]

Bitsy دام تزوير كه گسترديم بهر صيد خلق كرد مارا پايبند و خود شديم آخر شكار

[Dark moon]

Kosar A003 روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست واندر طلب طعمه پر و بال بیاراست

[Saghia]

@ghazal-dalvand
تا چند عمر در هوس و آرزو رود
ای کاش این نفس که بر آمد فرو رود

[Kosar A003]

@saghi-mortazavi دیریست زهجر روی مهش , خوابم نمیبرد

حیران میان سیلم و آبم نمیبرد

[parisa khany]

Kosar A003 درد عشقی کشیده ام که مپرس/زهر هجری چشیده ام که مپرس

[Kosar A003]

parisa khany ساقیا برخیز و درده جام را
خاک بر سر کن غم ایام را

[parisa khany]

Kosar A003 آتش عشق است کاندر نی فتاد/جوشش عشق است کاندر می فتاد

[Kosar A003]

parisa khany دوست دارم شمع باشم در دل شبها بسوزم
روشنی بخشم میان جمع و خود تنها بسوزم

[parisa khany]

Kosar A003 ما را رساند بی پروبالی به کوی دوست/پروانه را شمع اگر بال و پر رساند

[Kosar A003]

parisa khany دست من گیر که این دست همانست که من
سالهم از غم هجران تو بر سینه زدم

[parisa khany]

Kosar A003 محرم این هوش جز بی هوش نیست/مر زبان را مشتری جز گوش نیست

[Kosar A003]

parisa khany تویی که مهر تو در مهرگان من است
که چهره تو گلستان و لاله زار من است

[parisa khany]

Kosar A003 تو خوش باش با حافظ برو گو خصم جان می ده/چو گرمی از تو بینم چه باک از خصم دم سردم

[SEPEHR ALIZADEH]

parisa khany در " مشاعره " گفته است:

Kosar A003 تو خوش باش با حافظ برو گو خصم جان می ده/چو گرمی از تو بینم چه باک از خصم دم سردم

ما در ره پاکی به مقامی برسیدیم
کو شیشه بگفتند فضائل تن خارا

[Miss.Joker]

SEPEHR ALIZADEH در " مشاعره " گفته است:

parisa khany در " مشاعره " گفته است:

Kosar A003 تو خوش باش با حافظ برو گو خصم جان می ده/چو گرمی از تو بینم چه باک از خصم دم سردم

ما در ره پاکی به مقامی برسیدیم
کو شیشه بگفتند فضائل تن خارا

امشبي را که در آنيم غنيمت شمريم
شايد از جان نرسيديم به فرداي دگر