هرچی تودلته بریز بیرون۶

[Negin_M]

مجنون اگرچه چندیست دست از جنون کشیده
لطفا به او بگویید " لیلا ادامه دارد.." (:

••نفیسه سادات موسوی✨

[M.Shajarian]

من در پی کمال میروم
من به سمت معشوق پوی پویان میدوم....
چشم سیه دل نگران بر طبیعت
و
دستانم خاک را میفشرند و از مهر وی آرام میگیرند
و
پاهایم در جوی آب حس 18 سال پویایی و ایستایی را فراموش میکنند......

قطره آبی از آسمان صورتم را مینوازد .........

هر برگ درختی دفتری است از معرفت کردگار...............

[-Dr_Ugger-]

در خاطر خود بهانه‌ی شادی داشت.
رويای بهار سبز آبادی داشت.
بيچاره پرنده‌ای كه در كنج قفس،
از پنجره انتظار آزادی داشت.

امیرحسین پناهنده

[Negin_M]

تو در من زنده ای من در تو
ما هرگز نمیمیریم
من و تو با هزاران دگر این راه را دنبال میگیریم!!
از آن ماست پیروزی
از آن ماست فردا با همه شادی و بهروزی
عزیزم!!
کار دنیا رو به آبادیست..(:

••هوشنگ ابتهاج✨

[Masoumeh.sh]

گفته بودم باید بعد از این فراموشش کنم

دیدمش و از یاد بردم گفته های خویش را.... : )

[Hamid.s]

“ﮔﻨﺎﻩ”،
ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﻢ!
” ﺧﺪﺍ ” ﺩﺍﺭﺩ” ﻓﻮﺕ” ﻣﯽ ﮐﻨﺪ!
ﺍﯾﻦ “ﺍﺷﮏ ” ﻫﺎ ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ ﻧﯿﺴﺖ..

[Faez Fateminia]

چه جای شـِکوه که با آسمان قرار ندارم...؟
شکسـته قفلِ قفـس، جرأت فرار ندارم

تو باز کرده‌ای آغوش، رو به بی‌کسی من
به گریه چشم فرو بسته‌ام که: «یار ندارم!»...

گناه کردم و با افتخار توبه نکردم
به این بهانه که: از خویش اختیار ندارم

دلم کـِدر شد و دستی به رخوتش نکشیدم
به این خیال که آیینه‌ام، غبار ندارم!...

اگرچه دیر، به این باور بزرگ رسیدم
که بی‌تو پیش خودم نیز اعتبار ندارم

ولی به داد دلم می‌رسی، نجات‌دهنده!
درست لحظه‌ی آخر که انتظار ندارم!

📝میثم داوودی

[zeinab dehghani]

گفته بودم چو بیایی غمِ دل با تو بگویم!؟

[Hamid.s]

بزرگی روحت را در میان دستانت پنهان کن زیرا بزرگی در میان مردم کوچک سخت است

[Hamid.s]

زندگی زیباست ، زشتی‌های آن تقصیر ماست،
در مسیرش هر چه نا زیباست ، آن تدبیر ماست

زندگی آب روانی است ، روان می‌گذرد…
آنچه تقدیر من و توست ، همان می‌گذرد ...

[چیچک]

به کجا چنین شتابان؟
گَوَن از نسیم پرسید

دل من گرفته زینجا
هوس سفر نداری
ز غبار این بیابان؟
همه آرزویم اما

چه کنم که بسته پایم
به کجا چنین شتابان؟

به هر آن کجا که باشد
به جز این سرا سرایم

سفرت به خیر!‌ اما
تو و دوستی، خدا را

چو از این کویر وحشت
به سلامتی گذشتی

به شکوفه ها، به باران
برسان سلام ما را…

[Saghia]

هیچ می‌دانی چرا چون موج
در گریز از خویشتن پیوسته می‌کاهم؟
زآن‌که بر این پرده‌ی تاریک
این خاموشی نزدیک
آن‌چه می‌خواهم نمی‌بینم
و آن‌چه می‌بینم، نمی‌خواهم!

/کدکنی/

[Hamid.s]

دوستان راکجاکنی محروم ...توکه به دشمنان نظرداری

[f.nalist]

تکراریه
ولی قشنگه...

آی آدم ها

آی آدم ها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید

یک نفر در آب دارد می سپارد جان

یک نفر دارد که دست و پای دائم می زند

روی این دریای تند و تیره و سنگین که می‌دانید

آن زمان که مست هستید از خیال دست یابیدن به دشمن

آن زمان که پیش خود بیهوده پندارید

که گرفتستید دست ناتوانی را

تا توانایی بهتر را پدید آرید

آن زمان که تنگ می بندید

بر کمرهاتان کمربند

در چه هنگامی بگویم من ؟

یک نفر در آب دارد می کند بیهوده جان قربان

آی آدمها که بر ساحل بساط دلگشا دارید

نان به سفره جامه تان بر تن

یک نفر در آب می خواند شما را

موج سنگین را به دست خسته می کوبد

باز می دارد دهان با چشم از وحشت دریده

سایه هاتان را ز راه دور دیده

آب را بلعیده در گود کبود و هر زمان بی تابیش افزون

می کند زین آبها بیرون

گاه سر. گه پا

آی آدم ها

او ز راه دور این کهنه جهان را باز می پاید

می زند فریاد و امید کمک دارد

آی آدم ها که روی ساحل آرام، در کار تماشائید!

موج می کوبد به روی ساحل خاموش

پخش می گردد چنان مستی به جای افتاده، بس مدهوش

می رود نعره زنان. وین بانگ باز از دور می آید:

آی آدم ها...

و صدای باد هر دم دلگزاتر

در صدای باد بانگ او رساتر

از میان آب های دور ی و نزدیک

باز در گوش این نداها

آی آدم ها…

[Hamid.s]

پرسه در کوی غزل بی تو عجب دلگیر است

دلم از رهگذرانش ، ز غروبش سیر است

امشب این کوچه ز تنهائی ی من می گوید

دل بیچاره که در وسوسه ات تسخیر است

[Ansel]

آمدم یاد تو از دل به بُرونی فِکنم
دل برون گشت؛
ولی یادِ تو با ماست هنوز

اخوان ثالث

[zeinab dehghani]

شکوهِ آبشاران با غرورِ کوهساران گفت:
فروافتادنِ «ما» آبرو بخشید پستی را
-فاضل نظری

[مِهردُخت]

ارام من از خود نه چنین ناله کشان رفت
قلاب تو بربود و تب و تاب و توان رفت

تا بوسه بران چالِ سیه چاله بدادیم
لب رفت و دهان رفت و سر و جمله ی جان رفت

از شیوه ی طنازی سنت شکنت بین
خواب از سر سهراب و فروغ و اخوان رفت

گفتم به دلم "یار بخندید.." و بدیدم
دل از تپش و لرزش و ضرب و ضربان رفت

چون قصه ی شیرین لبان تو بخواندم
شور و شکر از قصه ی شاه پریان رفت

انگاه که اغوش تو منزلگه ما گشت
زان قرب مکان اگهی از بُعد زمان رفت

عیّار ببینید که آهسته و آرام
جانانه چنین امد و بیگانه چنان رفت

تا امدم از جلوه ی حسنت بنویسم
شد عاشق رویت قلم و ضجه کنان رفت

دوریِ تو و هق هق ساعات و خیالت
فهمم که کنون وای به حال دگران رفت

[Nila YS]

م.سرشک

[Negin_M]

گفتم این جان مرا گرد جهان چند کشی
گفت هر جا که کشم زود بیا هیچ مگو..(:

••مولوی✨