هرچی تودلته بریز بیرون۶

[Shame]

najafiali78
سال‌ها پیروی مذهب رندان کردم

تا به فتوی خرد حرص به زندان کردم

من به سرمنزل عنقا نه به خود بردم راه

قطع این مرحله با مرغ سلیمان کردم

سایه‌ای بر دل ریشم فکن ای گنج روان

که من این خانه به سودای تو ویران کردم

توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون

می‌گزم لب که چرا گوش به نادان کردم

در خلاف آمد عادت بطلب کام که من

کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم
نصفشو حذف کردم به خاطر شما ولی خیلی خوب گفته حافظ همه ی بیتاشو

[najafiali78]

@njzamin در شعردانه گفته است:

najafiali78
سال‌ها پیروی مذهب رندان کردم

تا به فتوی خرد حرص به زندان کردم

من به سرمنزل عنقا نه به خود بردم راه

قطع این مرحله با مرغ سلیمان کردم

سایه‌ای بر دل ریشم فکن ای گنج روان

که من این خانه به سودای تو ویران کردم

توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون

می‌گزم لب که چرا گوش به نادان کردم

در خلاف آمد عادت بطلب کام که من

کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم
نصفشو حذف کردم به خاطر شما ولی خیلی خوب گفته حافظ همه ی بیتاشو

پسندیدم سلیقه ی شعرخوانیت رو

[alisoltany]

شاید زیباترین و موثرترین شعر ک شنیدم؛
شعر به دردبخور!
سعدی باب هفتم

سخن در صلاح است و تدبیر وخوی
نه در اسب و میدان و چوگان و گوی

تو با دشمن نفس هم‌خانه‌ای
چه در بند پیکار بیگانه‌ای؟

عنان باز پیچان نفس از حرام
به مردی ز رستم گذشتند و سام

تو خود را چو کودک ادب کن به چوب
به گرز گران مغز مردان مکوب

وجود تو شهری است پر نیک و بد
تو سلطان و دستور دانا خرد

رضا و ورع: نیکنامان حر
هوی و هوس: رهزن و کیسه بر

چو سلطان عنایت کند با بدان
کجا ماند آسایش بخردان؟

تو را شهوت و حرص و کین و حسد
چو خون در رگانند و جان در جسد

هوی و هوس را نماند ستیز
چو بینند سر پنجهٔ عقل تیز

رئیسی که دشمن سیاست نکرد
هم از دست دشمن ریاست نکرد

نخواهم در این نوع گفتن بسی
که حرفی بس ار کار بندد کسی

[najafiali78]

[najafiali78]

اینو خیلی دوست دارم
یه جورایی حال دل این روزامه
..
تو که از می جوانی همه سرخوشی چه دانی
که شراب نا امیدان چقدر خمار دارد
.
.
خطاب به افراد مدعی

[chakame]

زندگی رسم خوشایندی است
زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ
پرشی دارد اندازه عشق
زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یادمن و تو برود!

#سهراب_سپهری

[659869]

شب چو در بستم و مست از می‌ نابش کردم ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم
دیدی آن ترک ختا دشمن جان بود مرا گرچه عمری به خطا دوست خطابش کردم
منزل مردم بیگانه چو شد خانه چشم آنقدر گریه نمودم که خرابش کردم
شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع آتشی در دلش افکندم و آبش کردم
غرق خون بود و نمی خفت ز حسرت فرهاد خواندم افسانه شیرین و به خوابش کردم
دل که خونابهٔ غم بود و جگرگوشه دهر بر سر آتش جور تو کبابش کردم
زندگی کردن من مردن تدریجی بود آنچه جان کند تنم عمر حسابش کردم

[oooopppssss]

بزن باران ...
که این دیوانه سرگردان بماند
بهانه ای بده به ابر کوچه که نگاه من در اوج گریه ها فقط تو میشوی پناه من
به داد من برس
هوا هوای خاطرات اوست...

[M.an]

‏نقش او
در چشم ما
هر روز
خوشتر می‌شود...
‎
#سعدی

[oooopppssss]

پرسی که چگونه ای؟ چه گویم؟
کز مرده برون نیاید آواز...!

#دهلوی

[oooopppssss]

[astmn5975uhfkep]

@ata1214
عالی بود

[astmn5975uhfkep]

@ata1214 در شعردانه گفته است:

سر فرازی های دانش بی ثمر بود ای پدر
واجبات ترک دنیا مستحب بود ای پدر
از چه رو این شاهدان اندر غم ما بی غمند
شعله در ما می شود هر دم فروزان ای پدر

خودی

در فرو بستی و من را هی زدی

از پس و از پیش و از پهلو زدی

من چه کارت کرده بودم ای خبیث

که اینگونه من را محکم میزدی؟

[astmn5975uhfkep]

@ata1214 در شعردانه گفته است:

@javadm328 در شعردانه گفته است:

@ata1214 در شعردانه گفته است:

سر فرازی های دانش بی ثمر بود ای پدر
واجبات ترک دنیا مستحب بود ای پدر
از چه رو این شاهدان اندر غم ما بی غمند
شعله در ما می شود هر دم فروزان ای پدر

خودی

در فرو بستی و من را هی زدی

از پس و از پیش و از پهلو زدی

من چه کارت کرده بودم ای خبیث

که اینگونه من را محکم میزدی؟

در فراق یار مردن امتحانیست بزرگ
صدق عشق و هوس سو جدا می گردد
دل دلداده از این صعب نفس می گیرد
" مه چو لاغر شود انگشت نما می گردد "

خودی

در فراق یار مردن نیست در کیش ما
یار هر لحظه هست اندر پیش ما
چو دم که همواره پیش بازدم است
یار ما از حبل ورید نزدیک تر است
خودی

[astmn5975uhfkep]

@ata1214 در شعردانه گفته است:

@javadm328 در شعردانه گفته است:

@ata1214 در شعردانه گفته است:

@javadm328 در شعردانه گفته است:

@ata1214 در شعردانه گفته است:

سر فرازی های دانش بی ثمر بود ای پدر
واجبات ترک دنیا مستحب بود ای پدر
از چه رو این شاهدان اندر غم ما بی غمند
شعله در ما می شود هر دم فروزان ای پدر

خودی

در فرو بستی و من را هی زدی

از پس و از پیش و از پهلو زدی

من چه کارت کرده بودم ای خبیث

که اینگونه من را محکم میزدی؟

در فراق یار مردن امتحانیست بزرگ
صدق عشق و هوس سو جدا می گردد
دل دلداده از این صعب نفس می گیرد
" مه چو لاغر شود انگشت نما می گردد "

خودی

در فراق یار مردن نیست در کیش ما
یار هر لحظه هست اندر پیش ما
چو دم که همواره پیش بازدم است
یار ما از حبل ورید نزدیک تر است
خودی

کیش تو را چه به کیش اهل ذات
یار ما از ما همی خواهد ممات
تو همان به دم کنی و بازدم
ورنه تو خواهی شنید از من عتاب

خودی

من به کیش تو چه دارم کار ای عطا
این قیاس کیش ها چیست ای عطا
کیش من یا کیش تو یا اهل ذات
اول و آخر هدف قرب خداست
در کیش ما یکسان نباشد کیش ها
هر کسی کیش خود دارد در خفا
اولین شرط حضورت این بُود
هر کسی بر طریق خود بُود
این همه ادم که هست روی زمین
از برای هر کدام کیشی معین
هر کدام راهی دارد سوی رب
بی توجه به راست و به چپ
کیش ما را جز هم کیشان ما
نداند که چیست این دین ما
خودی
پ.ن: استفاده از سخن :
به تعداد انسان های روی زمین راه برای رسیدن به خدا هست
در درون مایه این جملات بی وزن و بی قافیه

[astmn5975uhfkep]

@ata1214 در شعردانه گفته است:

@javadm328 در شعردانه گفته است:

@ata1214 در شعردانه گفته است:

@javadm328 در شعردانه گفته است:

@ata1214 در شعردانه گفته است:

@javadm328 در شعردانه گفته است:

@ata1214 در شعردانه گفته است:

سر فرازی های دانش بی ثمر بود ای پدر
واجبات ترک دنیا مستحب بود ای پدر
از چه رو این شاهدان اندر غم ما بی غمند
شعله در ما می شود هر دم فروزان ای پدر

خودی

در فرو بستی و من را هی زدی

از پس و از پیش و از پهلو زدی

من چه کارت کرده بودم ای خبیث

که اینگونه من را محکم میزدی؟

در فراق یار مردن امتحانیست بزرگ
صدق عشق و هوس سو جدا می گردد
دل دلداده از این صعب نفس می گیرد
" مه چو لاغر شود انگشت نما می گردد "

خودی

در فراق یار مردن نیست در کیش ما
یار هر لحظه هست اندر پیش ما
چو دم که همواره پیش بازدم است
یار ما از حبل ورید نزدیک تر است
خودی

کیش تو را چه به کیش اهل ذات
یار ما از ما همی خواهد ممات
تو همان به دم کنی و بازدم
ورنه تو خواهی شنید از من عتاب

خودی

من به کیش تو چه دارم کار ای عطا
این قیاس کیش ها چیست ای عطا
کیش من یا کیش تو یا اهل ذات
اول و آخر هدف قرب خداست
در کیش ما یکسان نباشد کیش ها
هر کسی کیش خود دارد در خفا
اولین شرط حضورت این بُود
هر کسی بر طریق خود بُود
این همه ادم که هست روی زمین
از برای هر کدام کیشی معین
هر کدام راهی دارد سوی رب
بی توجه به راست و به چپ
کیش ما را جز هم کیشان ما
نداند که چیست این دین ما
خودی
پ.ن: استفاده از سخن :
به تعداد انسان های روی زمین راه برای رسیدن به خدا هست
در درون مایه این جملات بی وزن و بی قافیه

تو نبودی که برایم سخن از کیش زدی؟
مردن از یار ، تو بی ریشه در آن کیش زدی...
ما که محو رخ یاریم و نداریم سخن
سخن از دوست همان به که به تلمیذ زدی 1

1... تلمیذ به معنای طالب و خواهان ( نه فقط دانش آموز که لفظ مصطلح است ...)
معنا : بهتره مطالبی چون مردن برای حق در فراق اون ( برای رسیدن به او ... ) و فنا فی الله ( مربوط به اشعار بالا... از اول بخونید ) و... رو با خواهان و جویای اون در میان بگذاری...

پ ن . آقا اینا محتوای شوخی دارن
منو جواد هماهنگیم ... تیکه نمیزنیم به هم ! شوخی هستن !! فی البداهه یه چیز میاد دیگه !!!

عشقی عشق!!! عالی بود
دوش مرا وقت سحر مژده ی رفیقی دادند
بعد از آن اسم عطا برده مرا سروری دادند
مخلصیم

[astmn5975uhfkep]

@ata1214 در شعردانه گفته است:

@javadm328

ما شاگرد شماییم شیخ جواد

نفرمایید
شکست نفسی بود
مخلصیم به توان دو

[انتزاع]

من اینجا بس دلم تنگ است
وهر سازی که می بینم بد آهنگ است
بیا ره توشه برداریم
قدم در راه بی برگشت بگذاریم
ببینیم آسمان هرکجا آیا همین رنگ است؟

[Acola]

یک لحظه تو را دیدم و مجذوب شدم من

درجنگ غم عشق تو مغلوب شدم من

من فکر تو و یاد تو بودم همه ی عمر

افسوس که دل کندی و مغضوب شدم من

چشمان تو انگار نمیخواست که باشم

از سیل نگاه تو چه مخروب شدم من

تا کی به غم دوری تو صبر کنم من

اینجا که به هجران تو ایوب شدم من

باشد که خدا چاره کند کار دل ما

چون غرق تماشای تو محبوب شدم من
:))

[Acola]

حلالم کن اگر فردا از اینجا بی خبر رفتم

شبیه شاعری تنها به رویا بی خبر رفتم

چه پنهان از تو این شبها دلم بسیار میگیرد

اگر رفتم چو موج از داغ دریا بی خبر رفتم

اگر رفتم بدان داغی درون سینه ام بوده

که با یاد تو بودم لیک تنها بی خبر رفتم

همین امروز را شاید برای دیدنت ماندم

ومثل اشک چشمان تو فردا بی خبر رفتم

حلالم میکنی یا نه؟ دلم قصد سفر دارد

حلالم کن اگر فردا از این جا بی خبر رفتم
#حلالم کن :))))