هرچی تودلته بریز بیرون۶

[sheydadb37]

اما خدا نیاورد آن روز را که آه ...
گیرد دلی بهانه پاییز در بهار

#محمدمهدی_سیار

[دااانااا]

از زمزمه دلتنگیم، از همهمه بیزاریم
نه طاقت خاموشی، نه تاب سخن داریم

آوار  پریشانی‌ست، رو سوی چه بگریزیم؟
هنگامه‌ی حیرانی‌‌ست، خود را به که بسپاریم؟

تشویشِ هزار آیا، وسواسِ هزار اما
کوریم و نمی‌بینیم، ورنه همه بیماریم

دورانِ شکوهِ باغ از خاطرمان رفته‌‌ست
امروز که صف در صف خشکیده و بی‌باریم

دردا که هدر دادیم آن ذات گرامی را
تیغیم و نمی‌ بریم، ابریم و نمی‌‌باریم

ما خویش ندانستیم بیداریمان از خواب
گفتند که بیدارید، گفتیم کـه بیداریم

من راه تو را بسته، تو راه مرا بسته
امید رهایی نیست وقتی همه دیواریم
‌
‌
حسین منزوی

[Marzieh.kh]

• اینجا باز
  رود آرام
  و تو آرام تر از رود روان ...
  من دلم می خواهد
  این آرامش آبی را
  بر هم بزنم تا دل من هم آرام شود..
  تو بیا آرامش چشمانت را
  با خروش دل من قسمت کن..
  شاید یک لحظه
  یک آن
  آرام بگیرد دل افسرده من ..
  ای نگاهت آرام
  روحت پاک
  کاش می دانستی ،
  چه فسونهاست نهان در پس آن ناز نگاه..
  این چه شوریست فکندی
  به دل سوخته ام
  من خود افروخته ام ...
  من سراپا دردم
  و تو درمان همه درد ...

romisa برای تو شعر دوست

[romisa]

غم دل به دوست گفتن چه خوش است شهریارا........

[revival]

این پست پاک شده!

[revival]

حیرت آهنگم،که می‌فهمد زبان راز من ؟!
گوش بر آیینه نه تا بشنوی آواز من:)

ناله‌ها در سینه از ضبط نفس خون کرده‌ام:(
آشیان لبریز نومیدی‌ست از پرواز من:(

داغ شو ای پرسش از کیفیت حال سپند
نغمه‌ای دارم‌ که آتش می‌زند در ساز من.......

گوش، ‌گو محرم نوای پردهٔ عجزم مباش
اینقدر ها بسکه تا دل می‌رسد آواز من...

با مزاج هستی‌ام ربطی ندارد عافیت
رنگ تصویر دلم خونست و بس پرواز من....

شمع را در بزم بهر سوختن آورده است.........
فکر انجامم مکن‌ گر دیده‌ای آغاز من.......

چشم تا بر هم زنم زین دامگاه آزاده‌ام
در خم مژگان وطن دارد پر پرواز من

اینقدر بیدل به دام حیرت دل می‌تپم
ره ز من بیرون ندارد فکر گردون تاز من...

[به سان خورشید]

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من

وین حرف معما نه تو خوانی و نه من

هست از پس پرده گفتگوی من و تو

چون پرده در افتد نه تو مانی و نه من _ابوسعید ابو الخیر

[erfan82]

[به سان خورشید]

erfan82 الهی

[dlrm]

---

---

%(#ff91c1)[بگو به هر که رسیدی دعا کند ما را]
%(#ff4093)[مگر من و تو به یمن دعا به هم برسیم]

---

---

| فرامرز عرب عامری |

[به سان خورشید]

dlrm به به

[به سان خورشید]

dlrm ای طوطی عیسی نفس وی بلبل شیرین نوا

هین زهره را کالیوه کن زان نغمه‌های جان فزا

دعوی خوبی کن بیا تا صد عدو و آشنا

با چهره‌ای چون زعفران با چشم تر آید گوا

غم جمله را نالان کند تا مرد و زن افغان کند

که داد ده ما را ز غم کو گشت در ظلم اژدها

غم را بدرانی شکم با دورباش زیر و بم

تا غلغل افتد در عدم از عدل تو ای خوش صدا

ساقی تو ما را یاد کن صد خیک را پرباد کن

ارواح را فرهاد کن در عشق آن شیرین لقا

چون تو سرافیل دلی زنده کن آب و گلی

دردم ز راه مقبلی در گوش ما نفخه خدا

ما همچو خرمن ریخته گندم به کاه آمیخته

هین از نسیم باد جان که را ز گندم کن جدا

تا غم به سوی غم رود خرم سوی خرم رود

تا گل به سوی گل رود تا دل برآید بر سما

این دانه‌های نازنین محبوس مانده در زمین

در گوش یک باران خوش موقوف یک باد صبا

تا کار جان چون زر شود با دلبران هم‌بر شود

پا بود اکنون سر شود که بود اکنون کهربا

خاموش کن آخر دمی دستور بودی گفتمی

سری که نفکندست کس در گوش اخوان صف _غزلیات شمس

[به سان خورشید]

به افتخار نوید...

[به سان خورشید]

درخت و آتشی دیدم ندا آمد که جانانم

مرا می خواند آن آتش مگر موسی عمرانم

دخلت التیه بالبلوی و ذقت المن و السلوی

چهل سال است چون موسی به گرد این بیابانم

مپرس از کشتی و دریا بیا بنگر عجایب‌ها

که چندین سال من کشتی در این خشکی همی‌رانم

بیا ای جان تویی موسی وین قالب عصای تو

چو برگیری عصا گردم چو افکندیم ثعبانم

تویی عیسی و من مرغت تو مرغی ساختی از گل

چنانک دردمی در من چنان در اوج پرانم

منم استون آن مسجد که مسند ساخت پیغامبر

چو او مسند دگر سازد ز درد هجر نالانم

خداوند خداوندان و صورت ساز بی‌صورت

چه صورت می کشی بر من تو دانی من نمی‌دانم

گهی سنگم گهی آهن زمانی آتشم جمله

گهی میزان بی‌سنگم گهی هم سنگ و میزانم

زمانی می چرم این جا زمانی می چرند از من

گهی گرگم گهی میشم گهی خود شکل چوپانم

هیولایی نشان آمد نشان دایم کجا ماند

نه این ماند نه آن ماند بداند آن من آنم

@naviddd-danaa

[erso 82]

[به سان خورشید]

erso 82 #حال کنکوریها

[دااانااا]

در میکده‌ام، چون من بسی اینجا هست
می حاضر و من نبرده‌ام سویش دست

باید امشب ببوسم این ساقی را
کنون گویم که نیستم بیخود و مست

در میکده‌ام دگر کسی اینجا نیست
واندر جامم دگر نمی صهبا نیست

مجروحم و مستم و عسس می‌بردم
مردی، مددی، اهل دلی، آیا نیست؟

مهدی اخوان ثالث

[erso 82]

این پست پاک شده!

[به سان خورشید]

این پست پاک شده!

[به سان خورشید]

این پست پاک شده!