هرچی تودلته بریز بیرون۶

[پایان]

دوستان عیب و هنر ازیکدگر پنهان‌کنند
دیده‌ها باز است اما بر حیا پوشیده‌اند
بیدل

[پایان]

حال می‌پندارم و ماضی است استقبال من
در نظر می‌آیم امروزی که دوشم دیده‌اند

[پایان]

پشه با شب زنده‌داری خون مردم می‌خورد
زینهار از زاهد شب زنده‌دار اندیشه کن
«صا..»

[sheyda.fkh]

آسایش دو گیتی
تفسیر این دو حرف است
با دوستان %(red)[مروت] با دشمنان %(green)[مدارا]...

[پایان]

رازِخود با یارِخود چندان که بتوانی مگو
یار را یاری بود،از یارِ یار اندیشه کن

[پایان]

این پست پاک شده!

[dlrm]

چون مرا می‌کشی از چهره برانداز نقاب
تا خلایق همه دانند که بی‌تقصیرم

‌| فروغی بسطامی |

[alireza qorban]

مهر روی تو نه درخورد من مسکین بود
چه کند بنده چو تقدیر خداند این بود

[پایان]

خری با صاحب خود گفت در راه
که ای بی رحم بی انصاف بد خواه

مرا تا چند زیر بار داری؟
مرا تا چند با جان کار داری

خدا مرگت دهد تا شاد گردم
ز بند محنتت آزاد گردم

جوابش داد:کای حیوان دربند
چرا از مرگ من هستی تو خرسند؟

علاجی کن که دیگر خر نباشی
کشیدن بار را در خور نباشی

واگر نه تا تو خر هستی,بناچار
چه من چه دیگری از تو کشد کار

[ms96sad96]

@hot_ice در شعردانه گفته است:

خری با صاحب خود گفت در راه
که ای بی رحم بی انصاف بد خواه

مرا تا چند زیر بار داری؟
مرا تا چند با جان کار داری

خدا مرگت دهد تا شاد گردم
ز بند محنتت آزاد گردم

جوابش داد:کای حیوان دربند
چرا از مرگ من هستی تو خرسند؟

علاجی کن که دیگر خر نباشی
کشیدن بار را در خور نباشی

واگر نه تا تو خر هستی,بناچار
چه من چه دیگری از تو کشد کار

روزها فکر من اینست و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

مولانا

[sandiiii]

[پایان]

از ظن خویش هر كس، از ما فسانه‌ها گفت
.
فارغ از این و آنیم،ما را تو میشناسی

[Dr.agon]

درقضاوت همه حق را ب تو دادند ولی
نکته اینجاست ک من راز نگهدارترم.

[Dr.agon]

گر تنها شدم غم نیست!
خاطر جمع باش ای دل.
که گر با دیگران بیگانه ام
با خویش مانوسم.

[Dr.agon]

تومرا دوست نداری ب خودم مربوط است
دیگر این شهر چرا پشت سرم می خندد؟

[Dr.agon]

من پریشان تراز انم ک تو می پنداری
شده ایا ته یک شعر ترک برداری؟

[Dr.agon]

میروم خسته و افسـرده و زار

سـوی منزلگــه ویرانه خویش

به خـدا می برم از شهـــر شما

دل شوریــده و دیوانــه خویش

می برم تا که در ان نقطه دور

شستشویش دهم از رنگ گنـاه

شستشویش دهم از لکه عشــق

زین همـــه خواهش بیجا وتباه

می برم تا زتو دورش ســـازم

زتو ،ای جلــــوه امید محــــال

می برم زنـــده بگورش سازم

تا از این پس نکنــد یاد وصال

ناله می لرزد،می رقصد اشک

آه ، بگــــذار که بگریزم مـــن

از تو ، ای چشمه جوشان گناه

شایـد آن به کـه بپرهیـــزم من

بخـــدا غنچـــــه شـــادی بودم

دست عشق آمد و از شاخـم چید

شعلــه آه شد م ، صــد افسوس

که لبــم باز بر آن لب نرسیـــد

عاقبت بنــد سفـــر پایـــم بست

میروم، خنده به لب،خونین دل

می روم از دل من دست بردار

ای امیـــــد عبث بی حاصــــل...

[Dr.agon]

دهانت را میبویند

مبادا گفته باشی " دوستت دارم "

دلت را می بویند ...

روزگار غریبی است نازنین

وعشق را

کنار تیرک راهبند

تازیانه می زنند

عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد.....

در این بن بست کج و پیچ سرما

آتش را به سوختبار سرود و شعر

فروزان می دارند

به اندیشیدن

خطر مکن

[Dr.agon]

روزگار غریبی است نازنین

آن که بر در می کوبد شباهنگام

به کشتن چراغ آمده است

نور را در پستوی خانه نهان باید کرد

آنک قصابانند

بر گذرگاهها مستقر

با کنده و ساطوری خون آلود

و تبسم را بر لبها جراحی می کنند

شوق را در پستوی خانه نهان باید کرد

کباب قناری بر آتش سوسن و یاس

روزگار غریبی است نازنین

ابلیس پیروز مست

سور عزای ما را بر سفره نشسته است

خدا را در پستوی خانه نهان باید کرد.

[dlrm]

به خاک پای تو گفتم که تا تو دوست گرفتم
ز دوستان مجازی چو دشمنان برمیدم

| سعدی |