هرچی تودلته بریز بیرون7

[_silent_]

کوچه کوچه خانه خانه زیر ماه
سر گذارم بر دلت چون گاه گاه
یار و هم پیمانه ات بودم شبی
جرعه جرعه می زنان تا صبحگاه
عاشقانه با تو بودم تا سحر
زیر سقف آسمان با نور ماه
سوختم از شعله های چشم تو
من شدم پروانه ات با یک نگاه
کاشتی بذر امیدی در دلم
سبز شد آن شاخ ریحان در پگاه
بوی عطرت بر دلم پر می زند
چون شوم لیلای تو ؟ مجنون بخواه

[markazahan]

این پست پاک شده!

[shiimma]

شنیدم که چون قوى زیبا بمیرد
فریبنده زاد و فریبا بمیرد

شب مرگ تنها نشیند به موجى
رود گوشه اى دور و تنها بمیرد

در آن گوشه چندان غزل خواند آن شب
که خود در میان غزل ها بمیرد

گروهى بر آنند کاین مرغ شیدا
کجا عاشقى کرد، آنجا بمیرد

شب مرگ از بیم آنجا شتابد
که از مرگ غافل شود تا بمیرد

من این نکته گیرم که باور نکردم
ندیدم که قویى به صحرا بمیرد

چو روزى ز آغوش دریا برآمد
شبی هم در آغوش دریا بمیرد

تو دریاى من بودى آغوش وا کن
که می خواهد این قوى زیبا بمیرد

[shiimma]

من به آمار زمین مشکوکم تو چطور؟
اگر این سطح پر از آدمهاست
پس چرا این همه دلها تنهاست؟
بیخودی می گویند هیچ کس تنها نیست
چه کسی تنها نیست؟ همه از هم دورند
همه در جمع ولی تنهایند
من که در تردیدم تو چطور؟
نکند هیچکسی اینجا نیست
گفته بود آن شاعر :
هر که خود تربیت خود نکند حیوان است
آدم آنست که او را پدر ومادر نیست
من به آمار،به این جمع
و به این سطح که گویند پر از آدمهاست
مشکوکم
نکند هیچکسی اینجا نیست
من به آمار زمین مشکوکم
چه کسی گفته که این سطح پر از آدمهاست؟
من که می گویم نیست
گر که هست دلش از کثرت غم فرسوده ست
یا که رنجور و غریب
خسته ومانده ودر مانده براه
پای در بند و اسیر
سرنگون مانده به چاه
خسته وچشم به راه
تا که یک آدم از آنجا برسد
همه آن جا هستند
هیچکس آن جا نیست
وای از تنهایی
همه آن جا هستند
هیج کس آنجا نیست
هیچکس با او نیست
هیچکس هیچکس
من به آمار زمین مشکوکم
چه عجب چیزی گفت
چه شکر حرفی زد
گفت:من تنهایم
هیچکس اینجا نیست
گفت:اگر اشک به دادم نرسد می شکنم
اگر از یاد تو یادی نکنم می شکنم
بر لب کلبه ی محصور وجود
من در این خلوت خاموش سکوت
اگر از یاد تو یادی نکنم می شکنم
اگر از هجر تو آهی نکشم
اندر این تنهایی
به خدا می شکنم به خدا می شکنم
من به آمار زمین شک دارم
چه کسی گفته که این سطح پر از آدمهاست؟
#سهراب سپهری

[haniii]

این شعر اقبال لاهوری خیلی عالیه
ديوانه و دلبسته ي اقبال خودت باش
سرگرم خودت عاشق احوال خودت باش
يک لحظه نخور حسرت آن را که نداري
راضي به همين چند قلم مال خودت باش
دنبال کسي باش که دنبال تو باشد
اينگونه اگر نيست به دنبال خودت باش
پرواز قشنگ است ولي بي غم و منت
منت نکش از غير و پر و بال خودت باش
صد سال اگر زنده بماني گذراني
پس شاکر هر لحظه وهر سال خودت باش

[احساان]

الا اي قادر قاهر ز تن پنهان به دل ظاهر
زهي پيداي پنهانم تو را خانه کجا باشد

[najafiali78]

جمعه ها دلگیر نیست ؛
شاید دلمان گیر کسی هست که نیست......

[haniii]

ﺁﺩﻣﮏ ﺁﺧﺮ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ! ﺑﺨﻨﺪ!
ﺁﺩﻣﮏ ﻣﺮﮒ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎﺳﺖ ! ﺑﺨﻨﺪ!
ﺁﻥ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺰﺭﮔﺶ ﺧﻮﺍﻧﺪﯼ …..
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﺜﻠﻪ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ! ﺑﺨﻨﺪ!
ﺩﺳﺖ ﺧﻄﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻋﺎﺷﻖ ﮐﺮﺩ
ﺷﻮ ﺧﯽ ﮐﺎﻏﺬﯼ ﻣﺎﺳﺖ ﺑﺨﻨﺪ!
ﻓﮑﺮ ﮐﻦ ﺩﺭﺩ ﺗﻮ ﺍﺭﺯﺷﻤﻨﺪ ﺍﺳﺖ
ﻓﮑﺮ ﮐﻦ ﮔﺮﯾﻪ ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎﺳﺖ! ﺑﺨﻨﺪ!
ﺻﺒﺢ ﻓﺮﺩﺍ ﺑﻪ ﺷﺒﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﻓﺮﺩﺍﺳﺖ ! ﺑﺨﻨﺪ!
ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺍﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﺩﺍﺩﯾﻢ
ﭘﺮ ﺯﺩﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﺳﺖ! ﺑﺨﻨﺪ!
ﺁﺩﻣﮏ ﻧﻐﻤﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﺨﻮﺍﻥ
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺁﺧﺮ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ !
ﺑﺨﻨــــــــــــــــــﺪ

[romisa]

دلم را در غمت کردم ز هر ویرانه ویرانتر
چو.دیدم دوست می دارد دلت دل های ویران را

[romisa]

بی همگان به سر شود
بی تو به سر نمی شود

[mahsaaaa]

عاشقی را چه نیاز است به توجیه و دلیل
که تو ای عشق همان پرسش بی زیرایی

[shiimma]

هرگز نگفتند که
زن باید عاشق باشد و مرد لایق
عشق را سانسور کرده‌اند!
من سال‌ها
جنگیدم تا فهمیدم که:
بی‌عشق نه گیسوان بلندم زیباست
و نه چشمانِ سیاهم…!
و نه مردی با دستانِ زمخت
و گونه‌های آفتاب سوخته
خوشبختی‌ام را تضمین می‌کند
#فروغ فرخزاد

[najafiali78]

@mahsaaaaa82 در شعردانه گفته است:

عاشقی را چه نیاز است به توجیه و دلیل
که تو ای عشق همان پرسش بی زیرایی

عالیییی
.
طعنه بر ما مزن ای شیخ که خود معترفیم
دف زنان بر سر بازار به رسوایی خویش

[najafiali78]

haniii در شعردانه گفته است:

ﺁﺩﻣﮏ ﺁﺧﺮ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ! ﺑﺨﻨﺪ!
ﺁﺩﻣﮏ ﻣﺮﮒ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎﺳﺖ ! ﺑﺨﻨﺪ!
ﺁﻥ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺰﺭﮔﺶ ﺧﻮﺍﻧﺪﯼ …..
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﺜﻠﻪ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ! ﺑﺨﻨﺪ!
ﺩﺳﺖ ﺧﻄﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻋﺎﺷﻖ ﮐﺮﺩ
ﺷﻮ ﺧﯽ ﮐﺎﻏﺬﯼ ﻣﺎﺳﺖ ﺑﺨﻨﺪ!
ﻓﮑﺮ ﮐﻦ ﺩﺭﺩ ﺗﻮ ﺍﺭﺯﺷﻤﻨﺪ ﺍﺳﺖ
ﻓﮑﺮ ﮐﻦ ﮔﺮﯾﻪ ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎﺳﺖ! ﺑﺨﻨﺪ!
ﺻﺒﺢ ﻓﺮﺩﺍ ﺑﻪ ﺷﺒﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﻓﺮﺩﺍﺳﺖ ! ﺑﺨﻨﺪ!
ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺍﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﺩﺍﺩﯾﻢ
ﭘﺮ ﺯﺩﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﺳﺖ! ﺑﺨﻨﺪ!
ﺁﺩﻣﮏ ﻧﻐﻤﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﺨﻮﺍﻥ
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺁﺧﺮ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ !
ﺑﺨﻨــــــــــــــــــﺪ

آدمک خر نشوی مست صدایش بشوی
آدمک خر نشوی مست نگاهش بشوی

[mahsaaaa]

بی قرار توام ودر دل تنگم گله هاست
آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی وبین من وتو فاصله هاست

آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد
بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست

بی هر لحضه مرا بیم فرو ریختن است
مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست

باز می پرسمت از مسئله دوری وعشق
وسکوت تو جواب همه مسئله هاست

[mahsaaaa]

بامت بلند باد که دلتنگی‌ ات مرا
از هرچه هست غیر تو بیزار کرده است

[mahsaaaa]

شعر بی وفایی

مرگ در قاموس ما از بی‌وفایی بهتر است
در قفس با دوست مردن از رهایی بهتر است
قصه‌ی فرهاد دنیا را گرفت ای پادشاه
دل به‌دست آوردن از کشورگشایی بهتر است
تشنگان مهر محتاج ترحم نیستند
کوشش بیهوده در عشق از گدایی بهتر است
باشد ای عقل معاش‌اندیش، با معنای عشق
آشنایم کن ولی ناآشنایی بهتر است
فهم این رندی برای اهل معنا سخت نیست
دلبری خوب است، اما دلربایی بهتر است
هر کسی را تاب دیدار سر زلف تو نیست
اینکه در آیینه گیسو می‌گشایی بهتر است
کاش دست دوستی هرگز نمی‌دادی به من
آرزوی وصل از بیم جدایی بهتر است …

[Sharllot]

ﻣﻨﺎﻇﺮﻩ ﺑﺎ ﺧﺮ" 
عااااالیه این ﺷﻌﺮ از "ایرج میرزا"

ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺭﻫﯽ ﻣﺮﺍ ﮔﺬﺭ ﺑﻮﺩ
ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﺑﻪ ﺭﻩ ﺟﻨﺎﺏ ﺧﺮ ﺑﻮﺩ

ﺍﺯ ﺧﺮ ﺗﻮ ﻧﮕﻮ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﮔﻬﺮ ﺑﻮﺩ
ﭼﻮﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻫﻨﺮ ﺑﻮﺩ

ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺩﺭ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﯽ
ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻭﺿﻊ ﺑﺎﺷﺪ ﻋﺎﻟﯽ

ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﯿﺎ ﺧﺮﯼ ﺭﻫﺎ ﮐﻦ
ﺁﺩﻡ ﺷﻮ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺻﻔﺎﮐﻦ

ﮔﻔﺘﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﻭ ﻣﺮﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﻦ
ﺯﺧﻢ ﺗﻦ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﻭﺍ ﮐﻦ

ﻧﻪ ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﻤﻮﺩﯾﻢ
ﻧﻪ ﺍﻫﻞ ﺭﯾﺎ ﻭ ﻣﮑﺮ ﺑﻮﺩﯾﻢ

ﺭﺍﺿﯽ ﭼﻮ ﺑﻪ ﺭﺯﻕ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﻮﺩﯾﻢ
ﺍﺯ ﺳﻔﺮﮤ ﮐﺲ ﻧﺎﻥ نَرُﺑﻮﺩﯾﻢ

ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼ ﮐُﺸﺪ ﺧﺮﯼ ﺭﺍ؟
ﯾﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑَﺮﺩ ﺯ ﺗﻦ ﺳﺮﯼ ﺭﺍ؟

ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼ ﮐﻪ ﮐﻢ ﻓﺮﻭﺷﺪ ؟
ﯾﺎ ﺑﻬﺮ ﻓﺮﯾﺐِ ﺧﻠﻖ ﮐﻮﺷﺪ ؟

ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼ ﮐﻪ ﺭﺷﻮﻩ ﺧﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ؟
ﯾﺎ ﺑﺮ ﺧﺮ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺳﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ؟

ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﭘﯿﻤﺎﻥ؟
ﯾﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺯ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺑﺮﺩ ﻧﺎﻥ؟

ﺩﯾﺪﻡ ﺳﺨﻨﺶ ﻫﻤﻪ ﻣﺘﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﻓﺮﻣﺎﯾﺶ ﺍﻭ ﻫﻤﻪ ﯾﻘﯿﻦ ﺍﺳﺖ

ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺯ ﺁﺩﻣﯽ ﺳﺮﯼ ﺗﻮ
ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﺩﯾﺪ ﻣﺎ ﺧﺮﯼ ﺗﻮ

ﺑﻨﺸﺴﺘﻢ ﻭ ﺁﺭﺯﻭ ﻧﻤﻮﺩﻡ
ﺑﺮ ﺧﺎﻟﻖ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﻭ ﻧﻤﻮﺩﻡ

ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺧﺮﯾﺖ
ﺟﺎﺭﯼ ﺑﺸﻮﺩ ﺑﻪ ﺁﺩﻣﯿﺖ . . .

[romisa]

گر برکنم دل از تو و بردارم از تو مهر
آن مهر بر که افکنم آن دل کجا برم

[romisa]

سخت است قلم باشی و دلتنگ نباشی
با تیغ مدارا کنی و سنگ نباشی

سخت است دلت را بتراشند و بخندی
هی با تو بجنگند و تو در جنگ نباشی

از درد دل شاعر عاشق بنویسی
با مردم صد رنگ هماهنگ نباشی

مانند قلم تکیه به یک پا کنی اما
هنگام رسیدن به خودت لنگ نباشی

سخت است بدانی و لب از لب نگشایی
سخت است خودت باشی و بی رنگ نباشی

وقتی که قلم داد به من حضرت استاد
می گفت خدا خواسته دلتنگ نباشی