هرچی تودلته بریز بیرون۶

[DexterMoreRight]

شَمَمتُ روحَ وِدادٍ و شِمتُ برقَ وِصال

بیا که بویِ تو را میرم ای نسیمِ شِمال

اَحادیاً بجمالِ الحبیبِ قِف وانْزِل

که نیست صبرِ جمیلم ز اشتیاقِ جَمال....

[زهرا بنده خدا 2]

در دل دردیست از تو پنهان که مپرس
تنگ آمده چندان دلم از جان که مپرس
با این همه حال و در چنین تنگدلی
جا کرده محبت تو چندان که مپرس

[_هوژین_]

صبرِ بسیار بباید
پدرِ پیرِ فلک را
تا دگر مادر گیتی
چو تو فرزند بزاید

[Hamed.s]

ترک ما کردی برو هم صحبت اغیار باش
یار ما چون نیستی با هرکه خواهی یار باش

[officer k]

گاهی دلم برای گریه تنگ می شود
گاهی دلم تراشه ای از سنگ می شود

گاهی این آبی آسمان ها
یکباره تیره گشته و بی رنگ می شود

گاهی نفس به تیزی شمشیر می شود
ازهرچه زندگیست دلت سیر می شود

گویی خواب بود جوانی‌ مان گذشت
گاهی چه زود فرصت مان دیر می شود

کاری ندارم کجایی چه می کنی
بی عشق سر مکن که دلت پیر می شود

[officer k]

گر چه کم‌رنگ، ولی یک تُکِ پا امد و رفت
برف هم با همه سردی ز تو دل‌رحم‌تر است...

[lO_Ol]

خواهم که به خلوتکده‌ای از همه‌کس دور
من باشم و
من باشم و
من باشم و من ...

[I_Fatemeh_l]

شده آیا که نفهمی که چه مرگت شده است؟!
من دقیقا به همین حال دچارم امروز....

[I_Fatemeh_l]

من که جز هم نفسی با تو ندارم هوسی

با وجود تو چرا دل بسپارم به کسی

زنده ام بی تو و شرمنده ام از خود هرچند

که دمی از سر رغبت نکشیدم نفسی

فاضل نظری

[I_Fatemeh_l]

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را

او که هرگز نتوان یافت همانندش را

کاظم بهمنی

[I_Fatemeh_l]

ز خاک کوی تو هر خار سوسنی است مرا
به زیر زلف تو هر موی مسکنی است مرا

“خاقانی”

[I_Fatemeh_l]

سیر یک روز طعنه زد به پیاز

که تو مسکین چه‌قدر بدبویی

گفت : از عیب خویش بی‌خبری

زان ره، از خلق عیب می‌جویی

[I_Fatemeh_l]

بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود
داغ تو دارد این دلم جای دگر نمیشود

دیده عقل مست تو چرخه چرخ پست تو
گوش طرب به دست تو بی تو به سر نمی شود

[I_Fatemeh_l]

اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من
دل من داند و من دانم و دل داند و من

خاک من گل شود و گل شکفد از گل من
تا ابد مهر تو بیرون نرود از دل من

[Ainoor]

من آن آموزگارم ڪه سوال از عشق میپرسم
ولیکن خود نمیدانم جواب امتحانم را...!

[Ainoor]

چگونھ‌‌‌جان‌ندهدعاشقےکھ‌دلتنگ‌است ؟
کسے‌کھ‌باغم‌دورۍمدام‌درجنگ‌است .

[Ainoor]

نيازار دلی را که تو جانش باشی
معشوقه پیدا و نهـــــــانش باشی

زان می‌ترسم که از دل‌ آزردن تو
دل خون شود و تو در میانش باشی

[_Mitra_]

همه قبیله من عالمان دین بودند
مرا معلم عشق تـو شاعری آموخت
(:
سعدی

[_Mitra_]

دزدیده چون جان می روی اندر میان جان من
سرو خرامان منی ای رونق بستان من

چون می روی بی‌من مرو ای جان جان بی‌تن مرو
وز چشم من بیرون مشو ای شعله تابان من

هفت آسمان را بردرم وز هفت دریا بگذرم
چون دلبرانه بنگری در جان سرگردان من

تا آمدی اندر برم شد کفر و ایمان چاکرم
ای دیدن تو دین من وی روی تو ایمان من

بی‌پا و سر کردی مرا بی‌خواب و خور کردی مرا
سرمست و خندان اندرآ ای یوسف کنعان من

از لطف تو چو جان شدم وز خویشتن پنهان شدم
ای هست تو پنهان شده در هستی پنهان من

گل جامه در از دست تو ای چشم نرگس مست تو
ای شاخ‌ها آبست تو ای باغ بی‌پایان من

یک لحظه داغم می کشی یک دم به باغم می کشی
پیش چراغم می کشی تا وا شود چشمان من

ای جان پیش از جان‌ها وی کان پیش از کان‌ها
ای آن پیش از آن‌ها ای آن من ای آن من

منزلگه ما خاک نی گر تن بریزد باک نی
اندیشه‌ام افلاک نی ای وصل تو کیوان من

مر اهل کشتی را لحد در بحر باشد تا ابد
در آب حیوان مرگ کو ای بحر من عمان من

ای بوی تو در آه من ، وی آه تو همراه من
بر بوی شاهنشاه من ، شد رنگ و بو حیران من

جانم چو ذره در هوا چون شد ز هر ثقلی جدا
بی‌تو چرا باشد چرا ای اصل چار ارکان من

ای شه صلاح الدین من ، ره دان من ، ره بین من
ای فارغ از تمکین من ای برتر از امکان من

• مولانا

[_Mitra_]

مرا تو جان شیرینی
به تلخی رفته از اعضا
الا ای جان به تن بازآ
و گر نه تن به جان آید

سعدی♡