-
نوشتهشده در ۲۷ شهریور ۱۴۰۳، ۱۴:۰۶ آخرین ویرایش توسط انجام شده
@mr-vinyzo
مُرده بُدَم زنده شدم گریه بُدم خنده شدم
دولتِ عشق آمد و من دولتِ پاینده شدم -
نوشتهشده در ۲۷ شهریور ۱۴۰۳، ۱۴:۴۲ آخرین ویرایش توسط انجام شده
@z-e
مرا به هیچ بدادی و من هنوز برآنم
که از وجود تو مویی به عالم نفروشم -
نوشتهشده در ۲۷ شهریور ۱۴۰۳، ۱۶:۵۳ آخرین ویرایش توسط انجام شده
دگر هرچ بایستش از بیش و کم
برفتند هر دو برابر ز مرو
-
نوشتهشده در ۲۷ شهریور ۱۴۰۳، ۱۷:۰۹ آخرین ویرایش توسط انجام شده
@mr-vinyzo
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقتِ ما کافریست رنجیدن -
نوشتهشده در ۲۷ شهریور ۱۴۰۳، ۱۷:۲۶ آخرین ویرایش توسط انجام شده
@z-e نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
بختم ار یار شود رختم از این جا ببرد -
نوشتهشده در ۲۷ شهریور ۱۴۰۳، ۱۷:۵۰ آخرین ویرایش توسط انجام شده
@z-e
ترحم بر پلنک تیز دندان
ستمکاری بود برگوسفندان -
نوشتهشده در ۲۸ شهریور ۱۴۰۳، ۸:۳۷ آخرین ویرایش توسط انجام شده
@z-e
ای که می پرسی ز من کان ماه را منزل کجاست
منزل او در دلست، اما ندانم دل کجاست -
نوشتهشده در ۲۸ شهریور ۱۴۰۳، ۱۰:۱۸ آخرین ویرایش توسط انجام شده
@z-e
در دل تنگم خموشی میکند انبار حرف
محرمی کو تا بگویم اندک از حرف بسیار -
نوشتهشده در ۲۸ شهریور ۱۴۰۳، ۱۰:۵۷ آخرین ویرایش توسط انجام شده
@z-e
نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت
پرده ی خلوت این غمکده بالا زد و رفت -
نوشتهشده در ۲۸ شهریور ۱۴۰۳، ۱۳:۳۲ آخرین ویرایش توسط انجام شده
@z-e
تا بداند که شبِ ما به چه سان میگذرد
غم عشقش دِه و عشقش دِه و بسیارش دِه